Latest items:

Poetry

	piotr czerwonko
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (19)

latest best rating most commented

piotr czerwonko, 25 march 2011

Samopoznanie

Możesz próbować tłumaczyć świat
Pojmować innych
Rozumieć siebie
Wewnątrz wnikając
Czerpiąc skądinąd
Jesteś Einsteinem i Sokratesem
Wszechświat zagadką już nie dla ciebie
Bóg jest już tylko pierwotnych ludzi
                                 miarą
Prostota bije swą mądrością
Gdy ludzkość w twoich już prawie dłoniach
Nagle uderza życie cię
Ufność uczucie miłość i zdrada
I
     znów
          sam
I znów sam

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

piotr czerwonko, 24 march 2011

Już szarość

Czerń wabi tajemnicą

Czerń straszy niewiadomą

Jasność

Kolory

Słoneczne promienie życia

A jednak w mrok wpatrzony

Czasoprzestrzeń załamana

Skutki zmieszane z przyczyną

Kontury kreślone cieniami

Światło wydobywa nieznane

Smak życia słodko kwaśny

A w tajemnicy bukiet

Cień liże nasze stopy

Wzrok kłamie przyciemniony

Obrazy znane podsuwając

Projekcje tylko

Podpowiedzi

Jak nazwać nieprzeniknione

Koniec czy początek

Początek czy…

A może splot nieokreślony

Zburzone stawiać

Burzyć postawione

Skądinąd czerpiąc

Wtórności przyklaskując

Wszystko już było

A wciąż jest odkrywane

W ciemności stojąc

Nie ciemność postrzegasz

number of comments: 11 | rating: 6 | detail

piotr czerwonko, 22 march 2011

wyznanie alkoholika

Umysł stępiały
Wewnętrzne drżenie
Palce dygocąc rozdrapują rany
Butelka pusta trąca mnie w stopę
Jak łatwo znów zapomnieć
Lecz ból wciąż wraca
Potęga jego jest nieskończona
Tłumiony zalewany
Plugawiony
Czeka by znów zaistnieć
W błędach już tylko
Zauważany
Świadomie ponawiam
Brodzę nadal
W ekskrementach społecznych

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

piotr czerwonko, 21 december 2010

Odzew dla Waldemara Kazubka

Może i proste
A zawiłością już spowite
Może klarowne, ale już nieczyste
Czy ważne jak przyrządzasz danie?
Kuchnia za salą schowana być musi
Wykwintność twoim jest wymogiem
Nasyć się tylko miarą pustą
To nie kucharzy wszak jest dzieło
Jedząc pamiętaj
Twój smak to tylko
I nadal chcesz poznawać skład?
Czekaj
Już piszę
A czy czytać umiesz?
A może siebie dzisiaj oceń
Może to odzew twoją miarą
Bierzmy, co chcemy
Dajmy, co mamy
Nie nam osądzać, jaki pożytek
Mieć inni z tego będą

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

piotr czerwonko, 9 december 2010

wiersz z więzienia

Już świąteczny nastrój zewsząd mnie otacza
Poza zwykłą szarość wszystko dziś wykracza
Biel koszul strażników nieco lepsza strawa
Radosny to dzień wam wesele zabawa

Mnie zaś smutek tylko większy dziś przygniata
Nostalgia za domem i stracone lata
Żałosne refleksje i piękne wspomnienia
U stóp bowiem jestem świątecznego cienia

To co innych cieszy słodkie jest i tłuste
Mi przez analogie czarne jest i puste
Gdybym żaru ognia nigdy był nie poznał
To przy zwykłej świeczce pewnie bym się ogrzał

Nazbyt jednak żywa dawnych czasów pamięć
Bym mógł się radować okruch życia kradnąc
Siedzę więc złamany w nowej erze życia
Które jest pokutą i ceną zepsucia

number of comments: 1 | rating: 7 | detail

piotr czerwonko, 10 june 2010

Pół kontakt

Norwida pół widzialna tkanina

ciepłem i dobrem otacza

tyś mistrzem

jam epigonem

gonię twe słowa

dajesz treść

dajesz formę

a i tak pustka wokół

tylu już było

tylu jest

kreatorzy!

gdzie miejsce dla błahości

ideał

ideał

a ja?

Czy wy dla mnie

czy ja dla was

Ból istnienia

wieczne pytania

czyżbyś ty Kancie rację miał?

To ja tu czy ja tam

wśród czy obok?

W połowie drogi

bez odzewu

odbicie albo real

czy wy to ja

naturo !

Uderz dźwiękiem

bij kolorem

wciskaj hałas w moje uszy

gnij się wij i pręż witalność

bo uwierzyć w ciebie chcę

number of comments: 0 | rating: 6 | detail

piotr czerwonko, 10 june 2010

maskarada

już mrok przyciemnia twoją i moją twarz

tam księżyć spłynął mym wyrazem

tam mrok mój i twa noc

kochałem pustkę

kochasz ją

gdzie miejsce dla mnie

gdzieś jest ty

wszystko minęło

a może tylko

bólem kluje świat

dziś stoję martwy choć mobilny

naprzeciw życiu znowu brnę

czy maskę znowu mam ubierać

czy maskę znowu nosisz ty

number of comments: 0 | rating: 6 | detail

piotr czerwonko, 8 june 2010

dziecięca dłoń

dzisiaj dziecięca ręka
mała
słaba i
jakże silna
pełna radości
chwilowych smutków
wtuliła mi w dłoń
silną
męską
twardą i
jakże słabą
odpowiedzi

nie chcę już pytań
wątpliwości
to ono rację ma

idąc śladami
drążąc własne drogi
goniąc swój ogon
tworząc paradoksy
światełko tracisz gdzieś za sobą

a to ono rację ma

number of comments: 1 | rating: 6 | detail

piotr czerwonko, 8 june 2010

do lecha

Można już kroczyc utartą ścieżką

wszak bohaterów na ośle więcej

kto żyw ten winien

czcimy już padłych a nie żywy pomnik

autorytety upadły wszystkie

dziś gracze ważni

dziś ich czas nastał

ideały idee

to mgliste cele

czyż żal ich dzisiaj

spłowiały płotna sztandarów marzeń

kompromisy ugody kapitulacje

wygrany przegrał

przegrali wszyscy

a gdzież ten diament

wiekuistego zwycięstwa zaranie

number of comments: 2 | rating: 7 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: przemijanie, cienie przeszłości, rozczarowanie, wolność, Sen, Wdzięczność, dążenie, Obraz, Odkrycie, Aneks do JUŻ SZAROŚĆ, Samopoznanie, Już szarość, wyznanie alkoholika, Odzew dla Waldemara Kazubka, wiersz z więzienia, Pół kontakt, maskarada, dziecięca dłoń, do lecha,