14 december 2010

,, OTCHŁAŃ"

Kiedy jest mi tak bardzo zle...
Kiedy smutek oplata mą duszę....
W mojej głowie myśl wciąż plącze się...
...Ja wytrwać w tym muszę!
Wytrwać muszę!

Może ktoś na tym świecie jest,
kto tak zranione, jak ja serce ma?
Kto w mrok nocy nie widząc, jak iść,
szuka dnia?

Gdy znienacka pojawia się dzień.
Kiedy szansa na światło, o krok.
Ktoś mym sercem zawładnął....
I rzucił!
I znów wpadam w otchłani mrok!


number of comments: 2 | rating: 3 |  more 

Slawrys,  

cóz!zaduma nad tym co uczucia niektórym przynosza w naszym zyciu. zranionych serc w wojnie plci nie brak wiec wytrwac trzeba i zrozumiec tych i te co z serca czynia rane. ''otchlani mrok''-----wybaczyc,zapomniec metafora tego zostaje w sercu pózniej pozdrawiam

report |

marielilis,  

Bardzo dobrze ujęte.....sama bym lepiej nie napisała. Pozdrawiam. Mari

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1