Poezja

Dorota
PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (15) Proza (1)


Dorota

Dorota, 21 października 2010

ja i ty.

ja z wyrachowaniem wychodzę do sklepu z podniesioną głową tak
wysoko ,że nie możesz dostrzec moich oczu
nie boję się wybrać najlepiej opakowanego partnera,
choć dobrze wiem jaki krzyk wydaje moje ciało,
które marzyło o księciu a co sobotę bez liku oddaje się setkom i
imitacji książąt w dobrze skrojonych garniturach
popatrz, jestem wyrachowana.
słuchaj nic z tym nie zrobisz
ja nie zważam na to co mówisz.
mówisz patrz co robisz ze swoim życiem
słuchaj odpowiem z odejściem uczuć moja życie stoczyło się w dół


liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Dorota

Dorota, 24 listopada 2010

poranne słońce.

Połóż
się obok mnie i powiedz jak oceniasz poranne słońce?
Czy
jest na tyle piękne żeby zastąpić nim księżyc?
Twoje
oczy w świetle słońca stają się święcące jak guziki
kominiarza, 
powiedz
, czy oddasz gwiazdy za jeszcze jeden błysk słońca na moim ciele
trzymają
mnie za rękę prowadź przez zroszone łąki skąpane w porannym
słońcu.
Kim
jesteś kochany żeby zamieniać noc w dzień?
Czy
zapomniałeś,że jesteśmy tylko małą cząstką świata,
wierną
swoim uczuciom.
Regularnemu
biciu serca.
Zaśnij
a kiedy się zbudzisz,
jeszcze
raz powiedz co sądzisz o porannym słońcu
czy
jest tak piękne jak zeszłego poranka?


liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Dorota

Dorota, 12 lipca 2010

odsuwam

 

przestaję
być dla ciebie.
odsuwam
się od świata, w którym grasz pierwsze skrzypce
moje
ciało staje się tylko moim ciałem 
bez
uczucia twoje bliskości, twoich ust.
moje
myśli stają się zamkniętą przestrzenią, dla twoich
stałeś
się miłością, która nie potrafi we mnie westchnąć,

pomimo
tego,że inne wciąż we mnie krzyczą.


liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły

Dorota

Dorota, 11 lipca 2010

jestem

jestem-
bez jakichkolwiek myśli
bez uczuć, pomiędzy milionem dusz
bez zaciśniętych warg, z twarzą
pełną złości i buntu
istnieję bez serca, bijącego dla tej
jednej osoby
żyję bez rozmów o słońcu
patrzę na autodestrukcję świata jaki
ma mnie za nic
bywam -najczęściej nie dla siebie
jestem- zawsze nie dla ciebie


liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

Dorota

Dorota, 10 lipca 2010

ostatni akt stworzenia

zostaliśmy stworzeni jako ostatni akt
nienawiści
nie zawierający epilogu
za to z wyraźną puentą
nienawiści i cierpienia
skazani na wieczne potępienie w
świecie bez uczuć
pełnego znieczulicy-
spójrz tam za oknem znów ktoś porzucił
marzenia jednej z cząstki świata.


liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły


  10 - 30 - 100




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1