Najnowsze prace:

Poezja

	Lucretia
	PROFIL O autorze Poezja (11)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Lucretia, 17 września 2017

Zbrodnie nocy

Ciszę roztrzaskał dźwięk butelki
Krzyk przebił noc jak sztylet
Szczątki walają się na ulicy
Wnętrze ofiary wypływa i ginie w studzience

Mój spokój wyskoczył przez okno
Zabiła go ta niewinna libacja
Już poszli zostawiając niedobitki
Na pastwę nocnych patroli

Ja leżę na granicy
I czuję się jak ta butelka
Niegdyś cenna i pożądana
Teraz pusta i zapomniana

Leżę i tęsknię za zamordowanym snem
Którego byliśmy bohaterami
Wiele lat temu

Dziesięć minut temu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Lucretia, 24 czerwca 2017

Miałam

Miałam marzenie takie
Małe, błahe, wręcz nijakie
Nie żadne Ameryki
Dzikie lądy
Atlantyki

Miałam marzenie takie
Powiesz proste, nieciekawe
Gdzieś w schronisku pod gwiazdami
Ty i ja - całkiem sami

Słońca cienie, burzy blaski
Te oscypki, te kiełbaski
Sielankowa trwoga
Gdy wiatr ponury
Kamienne chłosta mury

Lecz ty wolisz
Ameryki
Dzikie lądy
Atlantyki

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Lucretia, 8 kwietnia 2017

Rozkład związku pod wpływem długotrwałego działania nieobecności

długo go nie było

w tym parku
w tym kinie
w tym mieście

w mym domu
w mym łóżku
i we mnie

i nagle

jest

I nic.

za długo

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Lucretia, 12 stycznia 2016

Ghost town

martwa obojętność nieobecności
za rondem
na rynku
przy dworcu

Tak wiele ludzi a jakby nikogo
gama kolorów ginie w szarości
paleta dźwięków wtapia się w ciszę
ukrywając życie przede mną

duszny ciężar samotności
za rondem
na rynku
przy dworcu

a rozum woła
i dusza tęskni
za tym co serce pamięta

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Lucretia, 26 listopada 2015

pasywacja

zima nadeszła i skryły się zwierzęta
zakopały w jaskiniach mieszkań
swe serca
lata już nie ma

zawsze
otaczamy się powłoką ochronną

dziwne
przecież nie jesteśmy z glinu.

liczba komentarzy: 9 | punkty: 2 | szczegóły

Lucretia, 24 listopada 2015

Nieprawidłowości

ze swych marzeń ułożyłam
Pieśń
którą miałeś wyśpiewać
przy fortepianie nocy

teraz już wiem gdzie była
Źle Zapisana Nuta

a może to jednak Aberracje Chromosomowe.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Lucretia, 24 listopada 2015

Proza życia

Zaczęło sie na szczycie
Zmiażdżono
Roztarto
Pocięto
I podtopiono obficie

Potem było spokojniej
Wchłonięto
Popchnięto
Przetłoczono
Jeszcze nie było najtrudniej

Czas zdecydowanych rozwiązań nastąpił wkrótce

Etap kolejny zatrważający
Zgromadzono
Wyjałowiono
Rozpuszczono
A to wszystko przez kwas żrący

Dalej było zasadowo, choć droga długa, a enzymy przeklęte

Dwunastnica, jelito czcze i kręte
Amylaza
Lipaza
Maltaza
Chymotrypsyna i inne niepojęte

ACH kątnico
Cóż ty masz za robaka
Niby potrzebnych hodujesz
Ale jak szlag trafi to OJ

Odbytnico
Ty smutna być musisz
Brudną robotą codziennie się trudzisz
Obyś nie pękła

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Lucretia, 11 listopada 2015

........................Na topie..........................

Gdy wróciłam dziś do domu zobaczyłam
KRASNALA
Siedział w lodówce zaraz obok ketchupu
Potem spotkałam go znowu
Usadowił się na czekoladzie
Gdy wyszłam do sklepu
Poszedł za mną
DLACZEGO TAK WCZEŚNIE?
Jest gruby
Ubiera się w czerwienie
Nie obcina brody
A mimo to mówią, że ma nawet żonę
Spoko z niego ziomal
AŻ SIĘ ZAPOMINA ŻE BYŁ BISKUPEM
TEN MIKOŁAJ

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Lucretia, 7 listopada 2015

Cztery razy M.

Późna jesień drapie powietrzem w gardło
płuca charczą za O2
w krtani Twoje imię ciągle jeszcze chrypi.

Bez sensu jest pisać pod wpływem emocji
gdy się nie jest Słowackim
siła fatalna nie zostaje po wszystkich.

Być może znajdujemy ulgę w słowach
chociaż nie przerobią już w aniołów
ani Ciebie ani mnie.

Romantyzm się skończył
stężenie pyłów zostało przekroczone
dusimy się własną mądrością.

A może to glupota.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Lucretia, 26 września 2015

Moje Centrum

Jedząc robaczywe hamburgery na katowickim rynku,
trzymając kawałek Świata w dłoni o połamanych paznokciach.
Patrzeć.
Jak wali się Centrum,
a popiół osnuwa twarze.
Świat wypada z rąk.

Mówią, że teraz tu pięknie, gdy surmie zakwitły,
a spod dawnej skorupy zaczęła wydzierać harmonia.
Wrócić.
Do czasów gdy Twoja dłoń
pomagała mi utrzymać
Świat co wypada z rąk.

Jak ciężko jest żyć bez swojego najdroższego Centrum,
czy to możliwe by z drobnych uzbierać całość?
Zatrzymać Ciebie
I grzać dłonie obecnością,
która nie pozwoli,
by Świat wypadł z rąk.

liczba komentarzy: 9 | punkty: 8 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: Zbrodnie nocy, Miałam, Rozkład związku pod wpływem długotrwałego działania nieobecności, Ghost town, pasywacja, Nieprawidłowości, Proza życia, ........................Na topie.........................., Cztery razy M., Moje Centrum, Pierwszy erotyk,

Najnowsze prace:

Poezja

Zbrodnie nocy

Miałam

Rozkład związku pod wpływem długotrwałego działania nieobecności

Ghost town

pasywacja

Nieprawidłowości

Proza życia

........................Na topie..........................

Cztery razy M.

Moje Centrum

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją