Najnowsze prace:

Poezja

	Presumpcja
	PROFIL O autorze Przyjaciele (7) Poezja (21) Proza (3) Dziennik (4)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Presumpcja, 16 maja 2014

Kap-kap rysy (śnię)

tak żal piersi
skomlących szczeniąt
uniesionych w oczekiwaniu
na głaskanie

smutno kiedy skóra
przygotowana na wysoki połysk
odłogiem
a włosy wyczesane
miękkością snów

wstyd za natrętne łzy
szuuuur po kryjomu
umykające przed packą na muchy

tej dziwnej wiosny
nawet odwrócona
poprzez nadąsaną ciemność
sięgam po ciebie jak niedźwiedź
do plastra miodu

liczba komentarzy: 5 | punkty: 7 | szczegóły

Presumpcja, 22 stycznia 2014

Daleko

kiedy mam usta i piersi
pełne
cętkowanych ogrodów
noc przeciąga się kocio
łasi do twoich ciepłych dłoni
elektyzując z futra
gwiezdny pył

znowu
zarumienił się świt
pręgowana światłem pościel
wywąchała twój trop
choć dzieli nas tysiące stron
miejskiej dżungli

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

Presumpcja, 20 grudnia 2013

Z pozycji embrionalnej

rozpieszczaj
choć to wyzwanie wrzucić
brudne myśli do kosza
gesty posegregować

rozpuszczaj
choć słowo ością
z trudnością przełykasz
i ko-cham gdaczesz jak kura

rozmydlaj w dłoniach
w prezencie trzy razy więcej
poślij do diabła obowiązek
wobec honoru, dalekich krain
i jeszcze dalszych bogów

nie chcę suplementów obecności
słodkich słówek i gwiazdek z nieba
tylko tyję i pączkuję w rozgwiazdę
opadam na dno ciemnego oceanu

liczba komentarzy: 30 | punkty: 11 | szczegóły

Presumpcja, 22 listopada 2013

Zimno mi

postanowiłeś
nie przekraczać granic Antarktydy
zamroziłeś pragnienia
oglądam świat przez kostki lodu
zlizuję z zegarów sople minut
pragnienie pali od środka
a na zewnątrz cicho sypie śnieg

gdybym była naiwną Gerdą
otarłabym kolana za tobą
wypełniła kieszenie argumentami
piękniejszymi niż zorza

ale nie jestem już dziewczynką
w polarną noc topię
ciałem prześcieradła
na wypadek gdybyś
jednak
łaskawie
przekroczył biegun

liczba komentarzy: 26 | punkty: 18 | szczegóły

Presumpcja, 12 listopada 2013

Przeciągi międzyżebrowe

mówisz niezwykła
skąd się biorą wiersze?

z soku cebuli krojonej na łzy
z aromatu płynu do płukania
twojej koszuli frunącej na wietrze
figlarnie
wysypują się z siatek na zakupy
skapują na papier śniadaniowy
szumią w uszach jak autostrady
kiedy tkwisz w głupich korkach
a ja czekam

aż przeczytasz
zamiast ulubionej gazety
nie rozumiejąc
niezwykła
bo napisałam twój uśmiech

liczba komentarzy: 9 | punkty: 9 | szczegóły

Presumpcja, 6 listopada 2013

Airport

moja samotność to wierzba
opadają włosy ramiona
odwrócona nieznośnym ciążeniem

jak przeklęte drzewo
bezwładnie wiszę w pustce
kołyszę się sieroco
w podmuchach wspomnień

twój samolot odleciał
jest już daleko
jak jesienne niebo

czekam na deszcz

liczba komentarzy: 12 | punkty: 10 | szczegóły

Presumpcja, 31 października 2013

Sputnik

zwalniam się od życia
odchodzę boczną ścieżką
a raczej jej wspomnieniem
teraz tylko moje ślady
i oddech kąpiący powietrze

już się nie wycofam
odkręcanie zegarów zbyt boli
naciąga niebezpiecznie zmarszczki
zostawiając twarz wypraną z godności

muszę tylko mocno się wybić
jak każdy mam przecież końce
neuronów drżących na wietrze
synaps grających w spalony

odginam palce grawitacji
przeciągam się do stratosfery
na dole zbyt samotnie i zimno
bez twoich boskich ramion

zmyślonych

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

Presumpcja, 29 października 2013

Płótno

płochliwa marzył
już nie ma takich
sarnie spojrzenie
pęciny muśnięte pędzlem

tyle godzin
zapatrzony zamodlony
nasłuchując echa kroków
gdyby tylko mógł
chwilę sam na sam

jak koneser widma
wyciągając po nią dłonie
tkliwie zdejmował warstwy
pastelowej wyobraźni

potem w swoim pokoju
ściskając mocno pamięć
odtwarzał pod powiekami
kobietę z konwalią

markotniał w swej racji
dziś zabrakło impresji
w kubistycznych galeriach
mrugają plastikowe damy

liczba komentarzy: 6 | punkty: 9 | szczegóły

Presumpcja, 23 października 2013

Nie budź mnie

po tobie otwieram oczy noce
przecieram w młynku z pieprzem
bielejące rozstępy pamięci
odzielam skrupulatnie łyżeczką

juz dawno rozsypałam róże
a z nimi zapomniane marzenia
wypadły ze smutnym szelestem
pieszczotliwie wysuwając kolce

tam gdzie zbierała się rosa
klęczałeś szukając ustami źródła
kolanami odpychałeś ciepłą ziemię
obracała się wolno jak we śnie

nie dziękujmy za kawałki nieba
opadały wraz z pocałunkami
po tobie otwieram oczy wybacz
nieuleczalny nałóg do błękitów

liczba komentarzy: 6 | punkty: 12 | szczegóły

Presumpcja, 25 września 2013

Epifania

zaczynam od tytułu
jak od pokrojenia chleba
w kubku zapach tamtych malin
sok nie sprał się ze sukienki
a herbata smakuje pocałunkiem

otwieram na sierpniowej stronie
wcześniejsze spaliło słońce
albo rozwiały się w błękicie

czytam jeszcze raz opuszkami
przewodnikami ślepej miłości
ile papier jeszcze wytrzyma
wybuchów naszego olśnienia?

aż do następnego sezonu
na świeży sok z lata