Najnowsze prace:

Poezja

	RattyAdalan
	PROFIL O autorze Przyjaciele (31) Wydarzenia (1) Książki (2) Poezja (32) Proza (2) Pocztówka poetycka (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

RattyAdalan, 19 maja 2015

***

Elizabeth nie lubiła się rumienić.
Nie lubiła też mężczyzn.
Za mocno nauczyła się kochać.
Miała psa, nie mogła na niego patrzeć
-był mężczyzną.
Udawała zamyśloną, kiedy kolejny
pluł jej w twarz – to tylko pyłki –
mówiła.
Nie pisywała wierszy.
Los pisał je za nią.

Chciała być jak Scarlet,
została ze skoliozą.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

RattyAdalan, 11 maja 2014

Kod

lajkujemy nową reality
bawiąc się palcem cezara
nieważne jak
nieważne co
po prostu

click and be proud

bo przecież wszystkie drogi
prowadzą
od głupoty
do pieniędzy
i Rzymbooka

our minds are freak

a jeśli nie odważysz się
żyć w facemundi

nigdy nie żyłeś naprawdę

Zainspirowane wierszem "Festiwal" użytkownika ApisTaur

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

RattyAdalan, 8 maja 2014

Rutyna

Powiedz mi dlaczego wciąż utykasz pleonazmami
rzucasz się pod i na wiatr
chowasz niby nie spoglądając
(a potem) nieruchomiejesz

gdy przechodzę obok.

Powiedz mi dlaczego ...
umężczyźniasz się*
będąc (jedynie) słodkim kuriozum
truizmem
który (niestety)
pragnę kochać.

Powiedz mi dlaczego
żyć muszę wciąż z tobą
na poszukiwaniu
(nas samych)

do taktu bez taktu i w takt.

neologizm*

Witam wszystkich po dwuletniej przerwie i zapraszam na mój funpage na Facebooku: https://www.facebook.com/rattyadalan

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

RattyAdalan, 30 grudnia 2012

Dedykując Charlesowi Bukowskiemu

...na sprzedaż

bez legalizacji
obserwując inflacje
pieprząc zasady
i monopol

nie patrzą

na popyt i podaż
oddając wnętrzności
tak od siebie
innym
jak pomocną dłoń

są jak balsam
albo i uderzenie
skórzanego bata
są jak dotyk motyla
i jego śmierć dnia następnego

poeci goście tacy „swoiscy”
żadne alfy i omegi
pod zaciśniętym krawatem
poeci to nie pomniki
a góry przenoszone między wersami

ich myśli
czytane przez nas słowa
jak odbicia w lustrze
rachunki sumienia

to
ty
ja
on
ona
my

skóra kości i
utarte motywy
w nowych szatach

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

RattyAdalan, 24 czerwca 2012

Wywinduj mnie...

ponad portale
i nadnieśmiertelnych
nie odegram roli
everymena
indywidualizm kusi

małe harakiri

po cholerę duplikować
już duplikowane
trzy czwarte kendo
resztę zrobią sami

czarne kumadori

nie będę też ningo
mogę żyć i bez pereł
brzytwę mam pod ręką
utnę jądra kiczu

kastracja na potęgę

utarty świat
zamknięty we frazesach
ślina odwzajemniana
i hashi w odbycie

napiszę własne waka

liczba komentarzy: 1 | punkty: 8 | szczegóły

RattyAdalan, 23 czerwca 2012

Wolverine

zastygłem
w glinianej formie milczenia
o fleur du mal
strugam w drewnie libretto

półtonami oddechu
tworzę interwały wspomnień
odchodząc błogosławiony
tanim suszem cynizmu

oswoiłaś bestię
będąc niczym zmienne dur-moll
wbijając sztylet mojej dłoni
w serce

odgrywam żałosny mimodram
dobijając się niemym krzykiem
spod nieużyźnionej ziemi
w którą plujesz kulkami różańca

słyszę crecendo aktu trzeciego
(nie)szczęśliwa miłość
topi adamentium

liczba komentarzy: 4 | punkty: 1 | szczegóły

RattyAdalan, 26 kwietnia 2012

Girlandy hańby

dałam się ponieść
piekielnym iluminacjom
syrenim śpiewem
kusiły niczym anioł Christine

chciałam posmakować
zakazanego owocu z drzewa
zdjąć chustę
w poczuciu mocy Gabriela

przełamałam herbatnik
za kilka srebrników
oddając syna na mękę
spisując wiarę krwią na apokryfie

***

szal meandry dusił szyję
zrzuciłam go w cholerę
już dość łamania paznokci
ansambli nawracających jak echo

uzyskałam stan (un)absolut
obok leży stos zdartego naskórka
i kilka wybitych zębów
tak próbowałam walki

raczkuję do Jeruzalem
z nieba nie kapie deszcz
to plują anioły
taka kara dla zdrajcy

widzę, jak palisz lampkę
wycieram twarz

Ojcze wróciłam

Inspiracja obrazem: Judasz Iskariota (Nikolai Nikolajewitsch Ge)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

RattyAdalan, 21 kwietnia 2012

The Women Of The Opera

1zw. nie miałam wyboru
musiałam wbić pazury
taka rola kobiety
subtelnej na pozór róży

uwerturą zaszłam go po cichu
myślał
że przyszłam wtulić się w ramiona
fleur(s) du mal

Ref. piekielne libretto otworzyła przede mną
nosiła brzemię pokusy
arią otwierała moje serce
krusząc bezszelestnie

sopranem katowała duszę
zrzucając z piedestału
zasiadła na tronie
płomień w kobiecym ciele

Zatańczy ze mną mordercze
pasodoble w drugim akcie

2zw. mówił, że każdego dnia
odkrywa we mnie nowy płatek
zmieniałam maski
by olśniewać

jak duch przemierzałam
jego myśli
byłam fałszywą busolą
naprowadzającą w jednym kierunku

Ref. piekielne libretto otworzyła przede mną
nosiła brzemię pokusy
arią otwierała moje serce
krusząc bezszelestnie

sopranem katowała duszę
zrzucając z piedestału
zasiadła na tronie
płomień w kobiecym ciele

Zatańczy ze mną mordercze
pasodoble w drugim akcie

3zw. marzył o cyklach poematów miłosnych
skończył z piórem
w gardle
pozostając ślepy do końca

śpiewaj mój diable liryki
ansambl aniołów ciemności
poczuj jak niszczy cię
crescendo miłości

Śpiewaj mój diable liryki!

Ref. piekielne libretto otworzyła przede mną
nosiła brzemię pokusy
arią otwierała moje serce
krusząc bezszelestnie

między wersami skryję jej imię
nieśmiertelne kolce
primadonny
z podziemi opery

Zaśpiewam Ci, mój aniele muzyki!

liczba komentarzy: 2 | punkty: 0 | szczegóły

RattyAdalan, 9 kwietnia 2012

Kim jest poeta...

…swój chłop

bukowskie- kurwa
chowa w metaforze parasoli

alkoholik z setką tuszu w ręce
i starym kapeluszem na głowie

erotoman śpiący z
pierwszą lepszą anaforą

a może to

zwykły romantyk
wchodzący do jeziora po kilka nenufarów

skrobiący wiersze
na pudełkach bombonierek

nie powie wprost
mówiąc o wszystkim

kim jest poeta…
…tylko człowiekiem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

RattyAdalan, 13 lutego 2012

Kiedy już znajdę, pobiegnę...

Popękane ręce.
Zdzieram z nich skórę,
jak myśli ze ściany.

Wybijam szybę w oknie przeszłości,
wpuszczając świeżość.
Firany falują w euforii.

Flamastrem kreślę bazgrołki.
Cóż, tak zwane plany na przyszłość.
A może wręcz kolokwialnie - marzenia.

Wertuję kartelusze tomiku Szymborskiej.
Szukam sensu życia? Namiętnych erotyków?
Nie. Samej siebie.

Długo szukać nie muszę,
biegnę jak sarna przez napisany las.

Wołając do Yeti.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

10 - 30 - 100