Najnowsze prace:

Poezja

	krsto
	PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (95)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

krsto, 25 marca 2014

cień piękna

każdy w sobie cień pięknego nosi
Cyprian Kamil Norwid

wyjąłem kwiat
z rynsztoka
strumień wody
spłukuje kształty i kolory

mówią mi
zostaw
piękne jest słowo
nie trzeba płukać

podniosłem z ziemi
zieloną trawę
bardzo wolno
zdejmuję ziemię

mówią mi
zostaw
popatrz na śmietnik
tam jest piękno

stoję na brzegu drogi
brud zostawiłem
za horyzontem
co wie człowiek
o pracy i o pięknie

musi zamilknąć
przed potęgą gromu
dotknąć drzewa
krew płynie pod korą

Świder,22 marca 2014

liczba komentarzy: 11 | punkty: 4 | szczegóły

krsto, 24 stycznia 2014

zaskoczenie

największe zaskoczenie
w życiu
ja mówię starość
ona myśli śmierć

śmierć nie daje
doświadczenia
starość odkrywa nas
dzień po dniu

ręce drżą
oczy odchodzą
pijane we mgle

stoję na drodze
po której przebiegł
pierwszy śnieg

dłonie mam zgaszone
na czole bruzdy

jestem zaskoczony
skąd idę
nie umiem obliczyć
kiedy to było

sosny pachniały
piasek szumiał
lata nie dzielą się
przez dwa
ale przez dziesięć

Świder, 21 stycznia 2014 r.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

krsto, 23 grudnia 2013

po latach

pisze Wisława
jesteśmy bardzo
uprzejmi dla siebie
po latach

już nie pukam
do drzwi kamienia
zamurował je
pan wojewoda

szpital wyburzono
w nim miałem
trzydzieści lat

trawa rośnie w gabinecie
z toalety korzysta
bezpański pies

-------------------

idę pomatutku
wtedy biegłem
jesteśmy bardzo
uprzejmi dla siebie
po latach

Świder, 17 grudnia 2013

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

krsto, 2 grudnia 2013

bajka

jest taka bajka
o tym że niosłem
klucz na różowej
tasiemce

siostra miała
rude włosy
w sklepie była
woda w syfonie

na ulicy przy jezdni
rósł trawnik
szedłem ze szkoły
i liczyłem płyty
w chodniku

klucz wkładałem
do zamka
i otwierałem bramę

jest taka bajka
na plecach
niosłem tornister

koledzy wchodzili
do swoich domów
ja wędrowałem
dalej

na siatce rosło
dzikie wino
w trawie siedziały
smutne wrony

a potem
nie umiałem
opowiadać bajek

Świder,30 listopada 2013.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

krsto, 1 grudnia 2013

księga

chciałem napisać
boję się słów
pismo święte
ale je przekreśliłem
bo było bez sensu

siedzę jak stary hiob
na zgliszczach życia
złamaną skorupa
drapię swoje krosty

czeka na mnie
dół z cuchnącą wodą
wrzucą pochyłe ciało
z kurzymi łapkami
na skroniach

obok dróg stoją
machają rękami
krzyczą

tak było w księdze
koło domu
gdzie mieszkam

wiszę głową w dół
psy patrzą mi w oczy
księga jest podarta
i podeptana

chciałem napisać
boję się słowa modlitwa
ale skreśliłem
także i to zdanie
grubą kreską

Świder,27 listopada 2013

liczba komentarzy: 9 | punkty: 7 | szczegóły

krsto, 30 listopada 2013

dziękuję

dziękuję moim ciotkom
za łąkę nad rzeką
za janówkę wylaną
z wąskiego koryta

dziękuję siostrze
za zapach rumianku
słońce księżyce
po dwóch bokach stołu

brzozom białym dziękuję
i kosmatym wierzbom
z gałęziami nad wodą
co płynie do ujścia

dziękuję tobie kraju
rolniczy i leśny
że wciąż piszesz
na strunach
moich płytkich zwrotek

lecz nade wszystko patrzę
w moje dziwne życie
odpływa jak patyk
rzucony do rzeki

kopałem długo ziemię
aby z niej wydobyć
błyszczący dzień
o którym mówili że rośnie

dziękuję ci ziemio
pamiętam twój zapach
smak cierpki i gorzki

Świder, 23 listopada 2013.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

krsto, 29 listopada 2013

procesja

miałem dwanaście lat
klęczałem obok
przydrożnego krzyża
chciałem być kapłanem

potem zobaczyłem
jak kobieta
zakłada nogę na nogę
i usłyszałem pisk
przygniecionego ciała

lecz nadal lubiłem
kapliczkę na leśnej drdze
z krzywym bogiem
i złamaną furtką

kapłan we mnie zwyciężył
kobiety śmiały się ze mnie
gdy traciłem głos

świat nie potrafił
stałem z boku

przez dtrogę przechodziła
procesja
byłem z tyłu

wyciągnięta w górę ręka
nie wskazywała niczego
była to dłoń
podniesiona na głową

Świder, 19 liostopada 2013

liczba komentarzy: 7 | punkty: 8 | szczegóły

krsto, 8 listopada 2013

on

jak go pokochać
ciemna twarz rybaka,
okolona zarostem
i smutne spojrzenie

milczy organ głosu
chwastem wielodniowym

jak go pokochać
cierniowa korona
rani gładkie czoło

ziemia pachnie mocno
rosą i powojem
kroki są niepewne
podchodzą pod górę

drzwi nam zamknięto
żeby nikt tu nie wszedł
okna wymyto
bo nadchodzą święta

groby groby groby
umarli wzywają
na zielone ścieżki
na łąki nad wodą

jak pokochać
gdy miłość umiera
nasze cmentarze
są jak wysypiska
pustych smutków

Świder, 30 października 2013 r.

liczba komentarzy: 7 | punkty: 4 | szczegóły

krsto, 7 września 2013

dzień matki

pamiętasz mamo
dzień był słoneczny
szedłem do ciebie
niosłem stokrotki

dałaś mi obiad
perlił się w kieliszku
srebrny płyn
niby łza po twarzy

pamiętasz ścieżkę
między warzywami
stołek drewniany
przed barakowozem

miska porzeczki
czerwone i białe
czosnek kwitł obok

kruszyłaś dla mnie
szare herbatniki
żebym okruchy
zgarniał po kolacji

wieś polsko ruska
spała za plecami
rzeka szumiała
mułem i sitowiem

Świder, 2 września 2013

liczba komentarzy: 7 | punkty: 7 | szczegóły

krsto, 6 września 2013

fotografia

patrzę na zdjęcie
z wczoraj
kim jestem
idę po trawie

pochyla się niebo
czuję chłód wieczoru
jestem tym
który wchodzi w drzwi

widzę obraz
minionych jesieni
wącham zapach
gnijących liści

kościół stoi
obok synagogi
żyd modli się do Boga
chce zrozumieć
kim jest

odpływa woda
godzina stuka
żelaznym młotkiem

szewc przybija
odklejoną podeszwę
nad jeziorem
zapada wieczór
kim jestem

Świder, 27 sierpnia 2013