29 maja 2013

Białe i czarne

Jesteś moim szczęściem a tak, że cierpieniem
moja wolnością a może więzieniem.
Liściem na wietrze, płomieniem w pożarze
moim aniołem a czasami diabłem.
Uczucia chronię, choć wiesz o nich dobrze
czujesz to samo? To mi o tym powiedz.
Jak białe i czarne, słodkie i gorzkie
jesteśmy całkiem różni, lecz dla mnie to nie problem.


liczba komentarzy: 5 | punkty: 12 |  więcej 

alt art,  

we wolność nie wierzę; aniołów unikam..

zgłoś |

Wieśniak M,  

jestem zwolennikiem unikania "me, twe"- w/g mnie można by zdjąć z tekstu"me" bez szkody dla wiersza.- pozdrawiam:)

zgłoś |

Noncia,  

Niech tak się stanie:). Pozdrawiam:)

zgłoś |

Emma B.,  

i co tu powiedzieć to sympatyczny wierszyk do sztambucha, trochę nie z tej epoki. Czyta się gładko, ale ostatnia linijka to hamowanie ze zgrzytem

zgłoś |

Musahi,  

przeciwności są jak ing i yang uzupełniają jedną wielką całość i dopasowanie nie jest wcale kwestia podobności...;)

zgłoś |




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1