Książka

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Piękna okładka autorstwa Tadeusza Krzyńskiego. Słowo wstępne Arkadiusza Skowrona . Wydana w Rys Studio, Poznań - świetny kontakt i niesamowite tempo! Efekt: moje czwarte "dziecko". Zapraszam do ucztowania! Od 28 kwietnia zaczynam cykl promujący książkę, mam nadzieje, że uda mi się z Wami spotkać? Wszystkich pozdrawiam i dzielę się swoją radością!

zgłoś |

bosonoga,  

Gratuluję Nicki! Na pewno warto przeczytać. Znam i doceniam Twoje pisanie... Pozdrawiam - bosonoga Gabi :-)

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Dziękuję, pisanie, to niesamowita okazja, by spotkać ludzi, których tylko mogę czytać i to jest najważniejsze, a jeśli odnajdą coś dla siebie, w moich słowach, to już radość!

zgłoś |

bosonoga,  

Rozumiem...

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Dziękuję Rzeźbo serdecznie!

zgłoś |

Miladora,  

Bardzo intrygująca okładka, Nicki. :))) Jeszcze raz moje najserdeczniejsze gratulacje. :) I powodzenia na wieczorku autorskim. Uściski :)

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Dziękuję, tak bardzo chciałabym żebyś była:(!!!1

zgłoś |

sisey,  

być może i w moje łapki wpadniesz. gratulacje

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

dziękuję:)

zgłoś |

An - Anna Awsiukiewicz,  

Gratuluję Nicki... cmok

zgłoś |

q,  

moje szczere gratulacje Nicki , (tytuł brzmi intrygująco), pozdrawiam :)

zgłoś |

Istar,  

Gratuluję :)) :* Wspaniałego spotkania :)

zgłoś |

Withkacy,  

znowu kolejny tomik, przeleci mi tylko przed oczami :(. Gratuluje!

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

...., czyli, że zamiar osiągnięty - ma być intrygująco:) Withkacy why? Dziękuję raz jeszcze za gratulacje:)!

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Dla zainteresowanych: http://allegro.pl/uczta-kotow-przypiecowych-i2313999306.html

zgłoś |

agnieszka_n,  

ja też pochłaniam :*

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Cieszę się, że koty trafiły, w dobre ręce!

zgłoś |

Withkacy,  

To bardzo trudne, napisać coś, mając ograniczony język. Bo oprócz wrażliwości, potrzebny jest sposób podania. Ty, ugościłaś nas pięknie! To prawdziwa uczta, do jakiej zaprosiłaś wrażliwego czytelnika. Marzenko, to prawdziwe wyzwanie dla kogoś, kto ma ograniczony zasób słów, tym bardziej, że dostrzegam w Tomie ukrytą osobę, bliską sercu, która nie zestarzeję się nigdy. I właśnie w tym mój dylemat. Czy aby dobrze odbieram te wiersze? Można powiedzieć wiele. Nie ośmieliłbym się wyznaczać drogi, jak i którędy powinien pójść czytelnik. Z całą pewnością zrobiłaś to Ty, jako autorka. Odkryłem przy czytaniu wierszy, że oprócz naprowadzenia interpretacyjnego, przez słowo wstępne, istnieje coś, co można przeżyć wraz z autorką wierszy. Tym właśnie chciałbym się podzielić. W moim odbiorze, raczej idę własnymi ścieżkami, przez własne podwórko i myśli. Tomik wyraźnie wskazuje na szczelny związek ze wspomnieniami, miłością do dzieciństwa. Wspomnieniami, które jakby wyrwały się i wybiegły na ulicę. Życie, straszny kierowca potrącił je, zbiegając z miejsca wypadku. Bogu ducha winne tęsknoty. Autorka próbuje pominąć największy ulice, tego ruchliwego miasta i stworzyć swój własny świat, lepsze jutro dla siebie i dla drugiego dzieciństwa, które dostrzega w Antosiu. Mostami wspomnień przeprawia się na drugą stronę, po złożone na podwórku skarby, a może to tęsknota za utraconym i obawa bardzo wygodnie rozsiadła się przy piecu i wewnątrz jej jestestwa, na co wskazuje wiersz tytułowy. Niejako przymusza czytelnika do przebycia drogi przez własne dzieciństwo. Zatem świat zastaje czysty, przyglądam się mu z szeroko otwartymi oczami i wtedy ściska za serducho. Potem rzeczywistość! Cholerna twarda rzeczywistość! Pomoc jednak nadchodzi bez zwłoki, już w kolejnym wierszu, kiedy to dłoń wyciąga babcia. Nawet, kiedy by jej brakowało przez chwilę, to przecież można przejść na drugą stronę. I to nieodzowne oczekiwanie. wrażliwość i czułość, co wyróżnia wiersze. Jakbyś nosiła się z myślą, że masz do wypełnienia misję. Myślę, że to jest właśnie ta tajemnica – te piecowe koty, wszystkie ciepłe uczucie, które zagnieździły się w głowie, sercu. Dziewczynka będąc dumna ze swych poczynań, bardzo często wraca do tamtego świata. Jednak inne znaczenie ma już Marysia, tekturowe trumienki, groby listne, gdzie składa się ślepe koty, i przymarznięte larwy do traw, które, zbiera się wraz z chrustem na rozpałkę, ćma trzymająca się kurczowo światłą itd. Jej dorastanie wśród twardej rzeczywistość wywarło znamienne piętno z obawą na istniejący przepis na szczęście. Huśtawka wątpliwości w dziecinnym ogrodzie i lane kluski babci, to balsam na ranę. Później cud tak ludzki, a tak święty. Przemiana z młodej dziewczyny w kobietę. Kobieta i jej wewnętrzne rozterki, ale i jako matki, kochanki, poetki. O każdym wierszu można mówić oddzielnie i niewyczerpanie, stanowczo lepiej jednak, mieć ten tomik w domu. Moje serce stało się bogatsze. No i bym zapomniał. Ta przeklęta samotność, która ciągle wraca tylnim wejście, to już inna sprawa. Zapraszam do lektury. Zalecam zapiąć pasy! Withacy

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Serdeczne podziękowania i ucałowania dla Ciebie Witku.

zgłoś |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Paganini, rzeczywiście sam oceń:) A może znajdziesz, coś dla siebie?

zgłoś |