Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Marek Gajowniczek, 31 lipca 2023

W - godzina refleksji

Powstanie Warszawskie -
Zawłaszczone? - odzyskane!
Dzisiaj jest jak miód na ranę,
medalionem dumy, chwały,
by inne się z pyszna miały,
kiedy mylił je świat cały.
.
Znów jest nasze - na pomnikach
i śpiewa o Nim publika
pełną pieśnią gromkim chórem
nie myląc które jest które?!!
Pieśń już nie jest zakazana!
.
Chociaż o nas, bez nas, za nas
wciąż próbują decydować
co wychwalać, co świętować?
Spowadzać nas w mediów kanał.
Dla nas Wielkość - dla nich banał.
.
Duma to nie euforia.
Poświęcenie, dramat, Gloria
nie pasują razem złu?
Mieliśmy Godzinę W
nie trzeba się o nią kłócić,,,
bo jeszcze może powrócić
z tym, co się na świecie zmienia
w patriotyzm pokolenia!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 31 lipca 2023

Te polskie sierpnie

Te polskie sierpnie
historię zdobią wdziękiem.
Są, jakbyś (swą) dziewczynę wziął za rękę
i poszedł z nią
na zbiórkę do Powstania.
Te nasze sierpnie – są tylko do kochania!
Nas pieśni sierpnia
do czynów porywają!
Na świecie nigdzie słów takich nie znają,
a my w plecakach
swych, porozrywanych -
nosimy wciąż zwycięstwa zakochanych.
I ciągle palce
wznosimy do nieba.
I najsilniejszych umiemy się nie bać!
My solidarni -
nie do paktowania!
Nas nie uczono wrogom w pas się kłaniać!
Zwycięskie szarże,
dramatyczne boje.
Z tobą, mój sierpniu wrogów się nie boję!
Bo wiem, że Cud
nad Wisłą już się zdarzył!
W tych naszych sierpniach - zawsze nam do twarzy.
I choćby nawet
przyszło drogo płacić -
ostatni los rzucimy niebogaci
na stos, na szaniec,
na ostatnią kartę.
Zagramy o to, co dla nas jest warte!
Te polskie sierpnie
i wszystko, co się stało -
to nasza pieśń, co zawsze będzie chwałą!
I choćby ktoś
rachunek chciał wypisać -
my zapłacimy – Jutro!… a może dzisiaj!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 30 lipca 2023

Bóg przy Człowieku

kiedyś kochałem psa znajdę
to był bardzo oddany pies
wiem że mnie kochał
jadł z ręki

później był drugi trzeci
w międzyczasie pojawiła się czarna kotka
mruczała na kolanach gdy siadałem
w zimowe wieczory przy kaflowym piecu

to było dzieciństwo kiedy kochałem Boga
tego w płaczu dziecka i tego w uśmiechu starca
pochylonego nad biedronką i przekwitłą nawłocią
w milczeniu i w rozmowie

czekam aż znów przyklęknie w modlitwie
tyle miłości przechodzi obok

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 30 lipca 2023

Bez związków

Odkrywa na miarę międzynarodowego dnia
parzenia herbaty w garnku:
kamizelka utkana z pajęczej nici
jest obrzydliwe lepka.

Szczególnie gdy nachodzi chętka
na wysokie loty
i czas założyć skrzydła,
oczywiście o ile wyprasowane.

Znając życie od strony lewej
dusza zdechła, żelazko zimne.
Bieda, biada lub nędza.

Tu się nasuwa przekleństwo,
więc pora ugryźć
pajdę chleba.
Powszedniego jak dzień, niekoniecznie
dzisiejszy.

Dziś niedziela, ósma
w tygodniu.
Lub coś koło tego, wszystkie kartki
z kalendarza zamalowane
na czarno.

Aż szkoda, że nie na niebiesko,
migdały na zakąskę, szampan
pod lodem, truskawki pod śniegiem.
Ostateczny upadek.

Więc kończę.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 30 lipca 2023

O promyk jasności w mroku nowomowy

Większość pragnie mieć jasność -
oprócz ciemnych mocy
szkalujacych zacność i skalę pomocy,
gdy toczymy wojnę o skrawek wolności
oraz o spokojną przyszłość dla ludzkości.
.
Są nasze pragnienia kartą przetargową.
Kraj się musi zmieniać w strefę zaporową
przeciw barbarzyńskim - bezpaństwowym armiom,
które ziemię palą i się zbrodnią karmią.
.
Prowokacji serię szkolą najemnicy.
Rząd tworzy strategię obrony granicy,
ale główne siły poświęca wyborom.
Stąd te ciemne moce swą bezczelność biorą.
.
Zawsze jest "coś za coś" i dezinformacja.
Na każdą aferę akcja i reakcja.
Rozchwianie emocji i sprzecznych opinii.
Nie wie ludzi szereg - co wybrać powinni?
.
Unia podpowiada. Najlepiej wie Niemiec
i kary nakłada. Każdy cudzoziemiec
jest bardzo potrzebny i niezwykle drogi.
W Europie wrzenie - znikną zapomogi?
.
Wciąż nie ma jasności jak się kto zachowa?
Większość walkę wspiera - przeciw jest połowa,
a i obcych wpływów siła jest w narodzie,
o czym telewizja przypomina co dzień!
.
Bez przyzwoitości, taktu i kultury
a partyjne doły i partyjne góry
w zaślepieniu sporu i burzy pogladów
niszczą czystką wszystko.
Wszystko... oprócz sądów.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 30 lipca 2023

Rozdarcie

Przykładam do chłodnej ściany pulsujące ucho. Nasłuchuję. Gdzieś w głębokościach czasu
jakieś ciche szmery,
jakieś szeptane, niewyraźne słowa, oddechy…

To znowu jest i trwa
w tym swoim
wiecznym
oczekiwaniu.

… w tej wiecznej nocy…

Jestem tylko tutaj, gdyż nie stać mnie na podróżowanie po odległych zaświatach.

Dlatego przybywają do mnie te zjawy, te widma o nieostrych, nieustalonych rysach twarzy.
Przechodzą przez pokój niespiesznym krokiem,
choć bardziej, jakby płynęły w żółtawej aureoli wiszącej lampy.

Pochylone, zakapturzone truchła
w jakimś mniszym korowodzie
i w długich do samej ziemi szatach.
Podzwaniające dzwoneczkami w kościstych dłoniach…

Wychodzą ze ściany, znikając w następnej, co zasklepia się
za nimi
z cichym mlaśnięciem
oblizujących się lubieżnie wilgotnych warg.

I znowu cisza,
ta okrutna,
szumiąca cisza.

Za oknem pada deszcz, albowiem dzisiaj jest znowu deszcz
albo wiatr…

… albowiem jest…

I ta piskliwa
w uszach
otchłań rozpadu…

*

Kiedy wracałem i wracam nadal przez labirynty nocnego parku, wiatr szarpie liśćmi dębów,
kasztanów…

Gdzieś w splątaniach gałęzi, pohukiwania i szepty spadające lekkim powiewem na skronie.

Kto tu jest? Czy ktoś tu jest?

Z pewnością jest i spogląda przyczajony w ukryciu, obserwując z wielkiego, czarnego okna
opuszczonego domu.

Gdzieś
zza
ściany…

… z bezgranicznej otchłani smutku…

Wydaje się, że widzę to oko
lśniące od łez,
wycelowane we mnie.
Wpatrzone czujnie
w każde moje poruszenie.

Oko mojego własnego ja.
Moje własne oko
patrzące na mnie.

W to moje jestestwo
rozdarte jakąś
pradawną eksplozją.

… w to moje rozdwojenie…

Drzewa szumią, trzeszczą, chwieją się. Snują jakąś melancholię.

… kiedy
idę,
śnię…

Tu…

… i tam…

To jest —
jak ja

I ja-on.

Albo
— ono…

Ja tu
byłem.

Albo
nigdy —
nie byłem.

Jestem…

… bądź jestem…

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-07-30)

***

https://www.youtube.com/watch?v=GpYyj2mz1vI

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 30 lipca 2023

Dym w kominach

Zderzyła się "góra" z górą,
a która rozcięła którą -
wszyscy w świecie dobrze wiecie.
NIe było osoby trzeciej,
ale były złe wybory.
Dyskutują do tej pory,
czy to niebezpieczne prądy,
czy obrany kurs niemądry
były kolizji powodem,
a już wcześniej wiało chłodem.
.
Panowało przekonanie,
że nic w świecie nie jest w stanie
wynikom ankiet zaszkodzić.
Aż tak bardzo masy zmrozić,
żeby zrzucone na wodę,
wyrządziły wielką szkodę
cudom ówczesnej techniki.
Nadto bliskość Ameryki
zapewniała powodzenie,
a zawiodła pewność złudna.
.
Propaganda brudna - trudna
dzisiaj również taką bywa,
chociaż Komisja o Pływach,
gdy jej uprawnienia da się,
może jeszcze odwlec w czasie
powstające wątpliwości.
Ograniczyć lub uprościć
panujące procedury,
gdy zderzenie z górą góry
dawną grozę przypomina.
.
Widać większy dym w kominach!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 29 lipca 2023

pragniemy porwania węzłów

ona spragniona jak wędrowiec wody
jak spieczona ziemia latem deszczu

niech spadnie deszcz
niech popada tu i tam

przy tobie czuję się dobrze bawić się chcę
jesteśmy sami w sobie oko w oko
porwij mnie tłoczno na parkiecie

na zawsze pozostaną dwa ogniwa
na supeł zwiąże nikt nie rozwiąże

porwij mnie porwij mnie
trzeszczy parkiet ciągle tłoczno
szukam różnic pomiędzy nami
nie znajduję ale to fajniejsze

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

dodatek111, 28 lipca 2023

letni erotyk

a gdy po nocy wzejdzie słońce
stonuje burzę zmysłów
zakończy blaskiem żądzy koncert
by zmierzch rozpocząć nowym wątkiem
i znów z ciał rozkosz wysnuć

znaleźć w ciemności barwę doznań
tworząc dotykiem dłoni
lipcowych odczuć ciepły obraz
by cisza szepty podniet wzmogła
ciał do wszystkiego skorych

tak upojonych gwiazd muzyką
i roztańczonych winem
w nagości której dawna skrytość
odsłoni swej podniety dzikość
rozkoszy już nie skryje

już tylko letnie nas marzenia
będą mogły dotykać
a barw sierpniowych ciepła rewia
przyniesie dary dobrych przemian
i wenę żeby pisać

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 27 lipca 2023

Kiedy oczy zamykasz...

Sukasz dowodów nadaremnie,
gdy czujesz wciąż porażki smak,
ale hybryda działa tajemnie,
pozostawiając wątpliwy znak.
.
Uderza silnie lub delikatnie
i na zapleczu porządek burzy.
Pochyłe drzewo na dach upadnie,
lub się brzuch rybi w Odrze wynurzy.
.
Widzę ją, kiedy oczy zamykam,
kiedy na flance cisza trwa.
Taka jest hybrydowa taktyka.
Nie wiadomo - W co z nami gra?
.
Toksyczne w mieście palą się śmieci.
Karambol utknął na szybkiej drodze.
Złom zabłąkanym dronem przyleci.
Zapomnij o zapomodze.
.
Hejt i nagonki, afery -
sejmowych kłótni tło.
Szkolą dywersję Wagnery.
Depresja z tabletką po...
.
Widzę to, kiedy oczy zamykam.
Hybrydowe są doniesienia.
Obcych mediów to stara praktyka.
Niepotrzebne im zezwolenia.
.
Za granicą ślimaczy się wojna.
Snują plany żeby się rozlała.
O to Polska ma być niespokojna,
a z hybrydą ją mamy bez mała.
.
Słyszę o niej co dzień w telewizji.
Widzę - czytam na paskach czerwonych,
skrytą zawsze w maskach hipokryzji.
Zagrożenia nie widzą salony!
.
Partia władzy z "Resetu" jest dumna.
Bój wyborczy i podział ma trwać!
Mniej istotna jest Piąta Kolumna.
Wciąż nie wiemy - Na co ją stać?