Latest items:

Poetry

Hosanna
PROFILE About me Friends (6) Poetry (73) Graphics (1)

older other poems newer

5 november 2013

z oddali


stopniowo
skuteczność ruchów
sprawia że pozostają tylko niektóre mięśnie
reszta szlachetnie w milczeniu
obumiera
tworząc dumną sylwetkę
drapieżnika
 
teraz odpoczywa
na pewno schwyta ofiarę
 
obok stadko młodych
ich ruchy są głupie i nieprzewidywalne
przepełnione darmową rozkoszą
niepohamowanym
nieumiarkowanym
nadmiarem
 
wiele z nich
nie przeżyje
a jednak nikogo mi nie żal
czuję tylko radość
kontemplując te
dwa rodzaje piękna
 
 
 
 
http://beataskulska-papp.pl/
 


number of comments: 36 | rating: 8 |  more 

alt art,  

jest niełatwo; z drapieżników jestem, lecz czułych; malujących po grotach, zapatrzonych w gwiazdy, co nigdy nie zachodzą..

report |

Hosanna,  

ach jak cudownie gdy ktoś pamięta słowa które były i nadal sa - ważne Piękne przywitanie ;) dzięki mistrzu :)

report |

alt art,  

szatniarz, przecie..

report |

Maryla Stelmach,  

podoba się . pozdrawiam.

report |

Hosanna,  

miło być pogłaskanym szczególnie przybyszowi z oddali - dzięki Marylko :)

report |

turkus,  

każda istota zadziwia/zachwyca własną kreacją, pięknie opisana kontemplacja:)

report |

issa,  

pozostaję ostatnio w jakimś niekończącym się porażeniu, porażeniu zająca stającego słupka przed światłami samochodu na drodze. Wobec siły Każdego. Urojonego Każdego. Każdego, który chyba postanowił przełożyć nogi przez granice moralitetu - gdzie mógł w przytomności pozostawać alegorią, symbolem - i porozłazić się po świecie. I tak rozlazł się i po tym komentarzu. Jaka, u licha, Każdaistota. Uchowajcie mnie, bogowie, niebo, ziemio, dobre i złe duchy, przed Każdąistotą, bo zaczynam od realnych, a nie - wyobrażonych, skutków jej rozpleniania się dostawać mdłości.

report |

issa,  

Taaa, Każdy, Każda, Każde w triumfie. Jedynie reszta, ta pono nieistniejąca reszta, ta poza Każdym i Każdą, "szlachetnie w milczeniu / obumiera / tworząc dumną sylwetkę / drapieżnika". A drapieżnik zjada Każdego. Każdą. Każde.

report |

Damian Paradoks,  

opis tak ale czy to jest poezja ?

report |

turkus,  

Każdość kreacji w TYM wierszu, ale również z szacunkiem i miłością dla Każdości, Inności i Wszelości wszelakiej i jako i Ty i ja jesteśmy, miłego dnia Issa

report |

issa,  

turkus, no wierzę. i w związku z tym, jak poradziłaś sobie z tym swoim zachwytem i zdziwieniem wobec zachwycającej i pełnej zachwytu kreacji ekstremistów Hutu wobec zachwycającej i tak samo pełnej zachwytu kreacji Tutsi w 1994 r.?

report |

issa,  

miłego i Tobie, turkus

report |

issa,  

p.s. i, rzecz jasna lub niejasna, jak kto woli, żadnego przymusu odpowiadania. odpowiesz - okej. nie odpowiesz - tak samo okej [kic]

report |

turkus,  

Issa - ja Ciebie też ;) nawet z buziakiem :) a radzę sobie niezgorzej ze Wszystkim co mnie dotyka bardziej lub mniej lecz nie ulega wątpliwości, że Twoją obecność lubię bardzo, czasem wręcz podejrzanie zabardzobardzo (ale to już prywata pod wierszem Hosanny), późnowieczornie uśmiecham :)

report |

issa,  

Czytam teraz eseje Herty Müller, bo szukam i tam postaci dla własnych myśli w buncie, który mnie obejmuje całą. I tam tytuł jednego z rozdziałów brzmi: "Dziesięć palców nie zamieni się w utopię". I oto, jednak, może. Raz po raz na moich oczach zamienia się zamienia zamienia żeby mógł żyć Każdy żeby mogła żyć Każda żeby mogło żyć Każde. Dawne życie poszło w dal, dziś na zimę ciepły szal, tylko palców, tylko palców, tylko palców, tylko palców żal

report |

Hosanna,  

nie do końca rozumiem ta wypowiedź .. chyba .. :) ale ja jestem w innej fazie. faza buntu mam za sobą .. wiek może? teraz po kilkudziesięciu latach buntu ze zdziwieniem odnajduję wszędzie spójność porozumienie i współpracę wielu nad jednym . palce taty i mamy które mnie głaskały i które kochałam gniją w ziemi .. a jednak czy jest to bardziej bolesne niż przemijanie bólu ?

report |

issa,  

Hosanna, to jest kontynuacja / puenta dla wcześniejszych moich komentarzy tutaj. I nie wiem, czy bunt koniecznie warto przypisywać wiekowi. Rozumiem zgodę na życie takim, jakim ono jest, a nie takim, jakim rzekomo "powinno" czy "musi" być. Ale, po pierwsze, wydaje się, że to właśnie zgoda na życie takim, jakim jest, a nie "powinno" czy "musi" być - nie "zmusza" do przeżywania buntu jedynie jako "fazy rozwojowej": bunt może jednostkową reakcją na konkretne zjawisko, a nie - wzorem reagowania na jakieś "wszystko", bo "mam mieć fazę" wg podręcznika. I, po drugie, właśnie ze zgody na życie takim, jakim jest, wynika niezgoda tak na demonizację, jak na idealizację: m. in.na "każdość" i na spójność, która miałaby wykluczać niespójność.

report |

Hosanna,  

nie przypisuję ogólnie do wieku tylko u mnie to przyszło z wiekiem. Może wcześniej jakoś tak za wyraźnie widziałam to co złe trudne nei dość ludzkie w innych i sobie. Może w młodości za bardzo nie mogłam znieść czegokolwiek i wszystko zdawało mi się niesprawiedliwe brzydkie okrutne. U mnie tak to było. Ledwo przeżyłam. Teraz tez nie wiem czy godzę się na życie takie jakie jest bo wciąż nie doszłam jakie ono jest ... :) ale fakt ze kusi mnie żeby go zaakceptować.może nie mam siły a może mi za dobrze i już zapomniałam jak źli mogą być ludzie, systemy... no nie wiem .. moze po prostu bunt jest objawem nadmiaru energii której mi brak i na buncie być moze fizycznie nie przeżyłabym ?

report |

issa,  

yhm. rozumiem chyba teraz jaśniej, o czym mówisz. i chociaż sama wybrałam odmienne sposoby życia, mogę podążać i za Tobą w tym, co szkicujesz: nic na siłę :) pozdrawiam

report |

Damian Paradoks,  

odczuwam niedopasowanie stylistyczne w wyrażeniu: 'ich ruchy są głupie i nieprzewidywalne' - przydługie i bez wyrazu ... ;)

report |

Hosanna,  

wyraz tych wyrazów :) w założeniu ma ukazywać irytujące nietrafianie do celu . W wierszu można stosować środki niesymetryczne nieprzyjemne i irytujące

report |

Damian Paradoks,  

myślałem, że przemilczysz. Często tak bywa, gdy niezgodnie z chórem ktoś opinie wyraża. Czytać poezję z podręcznikiem metodycznym - tego nikt nie robi. Czytam by odczuć autora. Czytam by złapać sens i znaczenie przekazu. Czytam by podziwiać formę. Jest proza która staje się poezją. Jest poezja, którą nią nie jest. Ale nie ja decyduję. Ja jedynie - jak najbardziej subiektywnie - odbieram. I wtedy ani teoria ani awangarda nie są w stanie zmienić mego odbioru.

report |

Hosanna,  

nie wiem czemu ale komentarze które wpisuję znikają ... teraz tez wpisałam i .. zniknęły dwa - czy TEN sie zapisze ??? sparwdzmy

report |

Damian Paradoks,  

tak mi się wydawało że znikają ...

report |

Hosanna,  

nie pragnę głaskać ani estetycznie wpływać na Twój odbiór subiektywny i nie zależy mi aby to był harmonijny odbiór ani zgodny z Twoją ulubioną koncepcją . Chodz na obiad tam gdzie Ci smakuje i pożywne dla Ciebie. Dla mnie dysonans jest ok a najważniejsza jest refleksja która pragnę sie dzielić w formie według mnie dostosowanej do przekazywanej treści.

report |

Damian Paradoks,  

chcesz czy nie chcesz, cokolwiek czytam wpływa na to co dalej. Staram się usuwać nawyki i przyzwyczajenia. Odbieram, gdy po raz pierwszy czytam, tak jakbym zaczynał od zera, choć jest to niemożliwe. Niemniej piszesz dla wszystkich bez wyjątku ;) - dla mnie również ...

report |

Hosanna,  

ależ ja pisze dla Ciebie, w nadziei że i Ty znajdziesz coś inspirującego - tylko nie mogę się kierować Twoją estetyką . dziękuję za komentarz bo to ciekawe poznać co czują inni czytając - np ze TY czujesz w tym miejscu dysonans. Tworząc go w tym miejscu poczułam dysonans i chciałam go uchwycić. A każdy kolejny odbiór moze być inny

report |

Damian Paradoks,  

coś mnie przerasta i przeszkadza w odbiorze, Hosanna ....

report |

Hosanna,  

w tej sytuacji mogę Cię jedynie pogłaskać wirtualnie i przeprosić oficjalnie za ości lecz ryba nie powinna w zasadzie przepraszać ze oścista bo jej ości mają sens :) :) :)

report |

Damian Paradoks,  

i słusznie bo z przeprosinami czuję się jak ryba bez wody ;)

report |

Jaro,  

a robisz wtedy młynka kciukami:)?

report |

Jaro,  

Za poważna:) No jak kontemplujesz:)? Pozdrawiam:)

report |

Hosanna,  

kontemplowanie polega na ciszy :)

report |


other poems: bajka o dwóch sługach, kwiaty z błota albo pieśń wczorajszego człowieka, tygrys skacze, chłopiec na piasku, szukanie X, do tych drzwi puka się ciszą, walka płci, listy na wietrze, słodkie szukanie, przenikanie światów, LAS, królowanie, filmy, nie wierzę w zło, Święta 2013, z oddali, życie płodowe, zabawa, tak się nie da, Facebook, kocie łby, strategie przetrwania, wszechświetna ryba, sieć lub metafora dopełniaczowa, III zasada dynamiki, depresja Syzyfa, ekspansja, ona nie jest gorzka, uwiedzenie, Afryka, gdyby świat należał do silnych, sądy nieostateczne, pogadajmy o bajkach, Garcia Lorca, mój święty, głód, wszelki wypadek, koniec nadziei, nałogi, kohezja, partia zasłoniętego lustra, bliźnięta, oblubienica, monogra, dawno dawno temu ..., przestać śnić, czynami upiększać świat, akt uwielbienia, mój pacierz, słodycz uległości, obdarowana, przyszłość wie więcej (II), niedługo wszyscy będziemy samotni, słońce samotności (I), nocna tęcza, cudze samotności, kotu Piotrusiowi, spotkania z nią, akty kreacji, konie umierają samotnie, powiedzieć wszystko, do samotnych, niewinność łez, aż stanie się ... wszystko, kochanek pognębiony, być dobrym, o miłości - dla Fabia, oddychaj, piękny dar, piękni ludzie, być dobrym, brud, skórka banana,
 

Latest comments:

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1