Latest items:

Poetry

	Prorok
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (13) Prose (1) Graphics (2) Diary (1)

latest best rating most commented

Prorok, 15 october 2011

Tajemniczy Ogród

To była ciepła noc i przygrywał cicho nokturn,
A ja, żyłem z powietrzem na bakier
To była ciepła noc,
pełna łez, krwi i potu,
A ja, upiłem się z Kossakiem
opłakując Warszawę.
rzygając na zwiędłą trawę.
Aż nadszedł zimny poranek, muzyka grać przestała
i czas było z powrotem zamontować płuca,
Aż nadszedł zimny poranek,
bólem schlanego cymbała
i czas było z powrotem przejść się w onucach
i gotów szukać dalej, by dalej być gotów
by potem wracać po cichu do pustego bloku.

number of comments: 8 | rating: 5 | detail

Prorok, 15 october 2011

Zakrętka

Oddychaj, ja otworzę sobie żyły
oddychaj, poczuj świeżość krwi prosto w płucach
Jestem fakir, gwoździe mi się zużyły
jestem PROROK, lecz nie będę się narzucał.

Straszliwie pusta ta sala, ziemia zdradliwie ucieka mi spod nóg;
ZARAZ OSZALEJĘ, kolejny wers, kolejna zwrotka
uzdrowi zniszczony umysł, który myślałby gdyby tylko mógł
a JA na bezkreśnie ponurej linii nudnych spotkań
Galaktyką pustych słów błogosławię swój lud

Wielbię ciszę, nie oddychasz
SZÓSTA RANO, świat mi się trochę chwieje;
dusza boli mnie jak liszaj;
pijany zwiedzam warszawskie aleje.
A wokół CISZA, a wokół tylko CISZA.

Mogę pisać ptasim gównem po ceglanej ścianie.
mogę pisać ale już nie mam powodu.
Może pójdę do teatru? Trochę się odchamię.
napiję się wódki tak słodkiej od miodu.

Serce bije coraz ciszej, Praga milknie.
Idę samotny, rozchełstany, obojętny jak neutron.
Przechodnie patrzą jakoś tak na mnie WILKIEM;
może pójdę wreszcie do domu, a wrócę tu później/ jutro?

number of comments: 4 | rating: 9 | detail

Prorok, 15 october 2011

TTT(Taki Tyci Trybik)

I zeszła kwaśna noc, wieczornym wybuchem latarni,
a jabłka lampionów przegoniły mrok ciemności
i Neron z Judaszem, mizerni i marni
w zimnej śmierciopustce, znudzeni grali w kości.

Za brudną szybą szalała jesienna pożoga
ciskając klonowe liście obłędną spiralą
A ja, patrząc w okno, mówiłem do Boga
że widzę tam oczy koloru curacao

Pioruny gromko biły mi myśli chore
czekałem aż przyjdziesz, już czułem cynamon
i czułem, że żyję, i czułem że tonę
w obłędnych oczach koloru curacao.

Cichutko wstałem tuż nad ranem
usta miałaś takie blade
a te oczy, moja Dirae
zawsze będę szedł Twym śladem.

number of comments: 1 | rating: 5 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Sami Swoi, Ruletka(bo żyjemy od zera do jedynki), Krwisty deser, Skarbiec, Głęboko, Największy Dar(Nadzieja), Moja Penelopo, Miuość, Rapide, Aretuza, Tajemniczy Ogród, Zakrętka, TTT(Taki Tyci Trybik),

Latest items:

Poetry

Tajemniczy Ogród

Zakrętka

TTT(Taki Tyci Trybik)

Latest comments:

contact with us