Latest items:
liliium, 6 january 2012
Martiela z Ogiem, rozmowy progiem.
to nigdy nie działa jak powinno.
doszukujesz się kruków w etykietach
- wertujesz je po raz enty
i odczekujesz grzecznie wyznaczoną ci
liczbę dmuchnięć, po których być może
zastaniesz jakąś szybę zaparowaną
- z napisami i rysunkiem wykraczającym
poza normę, z jaką składa się gratulację.
a potem stać cię już tylko na krótkie pytanie:
znalazłeś kogoś?
i wysłuchanie odpowiedzi: nie zawsze.
liliium, 6 january 2012
moskalik serdeczny.
kto uważa, że powaga
jest najlepsza dla obojga
temu kat i w nos zaraza
- pita do ramion cyborga.
komu węższe wejścia służą
za uczęszczany parlament,
ten niech lepiej łyka strugą
pot z czoła co skrapla wiarę,
w jednomyślność.
liliium, 7 december 2011
krjskaism
pajęczyny witraży
powinny sugerować bliskość
i poświęcenie
- nacinamy sobie palce wspólną igłą,
a ja przytrzymuję ci warkocz.
kiedyś dorastały w nim dzieci
i huśtawki nastrojów,
teraz jestem w nim tylko ja
- moździerz i młynek do kawy
zarazem.
dorzucam wrzosowiska i zapach wiatru
- jedyną oznakę jego obecności.
docinam do końca zapałki i strugam z nich
włócznie do nadziewania nadgarstków.
a ty patrzysz jak wiotczeje ostatni skarb,
przeprowadzki i kartonowe zwłoki.
wracamy do pomyłek i sukcesywnie zacieramy
za sobą ostatnie historie.
nie rozstajemy się na długo, a przecież
znikamy,
pojawiając się tuż obok siebie, po chwili.
liliium, 4 december 2011
niepokój według Theoli Liium.
jesteś włos z ogona konia
rozciągnięty w strukturze wiatru
- podtrzymywany przez sumę dmuchnięć,
które wydobywają się z zaspanych gardeł.
wystarczy przeciągnąć po tobie palcem
- przyłożyć policzek i zakryć jedno oko,
badając prostotę wyznań i zapewnień
w każdej liczbie która zaistnieje
- zgiąć kciuk w kostce, czy innym talizmanem
spowodować nacisk,
a wrzeszczysz.
liliium, 25 november 2011
kim bylibyśmy bez os?
to była prawdopodobnie
ostatnia noc przed przedawkowaniem
cicha
mglista
zła
ona odziana jedynie w kąpiel
przeczesywała rękami jego włosy
pozwalając odplątać się krukom
które tam umarły
on cały w swoim przyklejeniu
nie zauważył harmidru porannych
nieco przytłumionych słów
o tym że kiedyś tu wrócą
że będą sobie problemem
że tak trzeba
liliium, 23 november 2011
przeprowadźzkimś.
wyobraźcie sobie ulewę kartonowych
pudeł, a w nich: antyramy, sztućce i
filiżanki. i ja sączący szklany szpik
z osobna.
liliium, 10 november 2011
wierzbowstręt.
rozgałęzienia i mrzonki.
stabilność, o którą warto powalczyć
nawet, kiedy zdychają obok nas psy
a jednym z nich był ktoś bliższy.
wcale nie szukam, prawdomównych
co to sami nie mają, a wezmą pod zastaw
- krokodyle i aligatory -
synonim dla większości, czegoś ostatecznego.
jak rachunek sumienia,
jak mocne postanowienie poprawy,
jak głaz.
liliium, 5 november 2011
przecież się nie zlęknę ( akcent na cie)
niech już przestaną
tak okręcać.
zachciało się szaleństw
i wyważonej euforii w beczkach
- pagórków i kotlin w których
straszą ponoć wiatraki -
wiatr jako taki tam nie istnieje.
czuć to w zupełnym środku
- tego co na zewnątrz, mnie,
tego czego się przytrzymuję
żeby, doturlać się po sam koniec
i dać nogę albo dwie.
aż wszystko się zwraca.
liliium, 2 november 2011
wyprowadzki
spodziewamy się oceanów z wikliny
- w końcu zdarzało nam się pleść
trzy po trzy,
ścięgna niematerialnych ozdób
- kiedy akurat nie słuchasz.
spodziewamy się słońc w rogu szafki
i ludzi klęczących w modlitewnej
nieco rozkapryszonej pogodzie południa polski
tymczasem czekają nas drzwi
i pół klucza w prawej dłoni
liliium, 30 october 2011
odkąd jesień, nosi przebiśniegi.
to nie schody, to uszy skrzypią mi
od nasłuchiwania, czy drewno jest
w stanie udźwignąć kolejną porcję
świętości.
przemykasz po nich żywszy o ponawianie,
kłębkiem rozwiniętych źrenic.
kiedy nawet percepcja podpowiada mi
że zniknę, czas na zastrzyk.
na odtrucie od tkania.
na strach
liliium, 28 october 2011
czy ktoś kolekcjonuje zużyte fortepiany?
byliśmy na tyle blisko
by tuż po tym otrzepać buty
o nienaruszoną trawę
odsunęliśmy się na całe szczęście
o krok
i nie sponiewierały nas podmuchy
wytworzone przez zderzenie się frontów
o podłożu metafizycznym
to nierozerwalne
spoglądać jak duch uświadamia sobie
a potem również wstaje i dzieje się gapiem
co to nie ma własnego a dotrzymuje
można wtedy do niego podejść
poklepać po ramieniu i powiedzieć:
ale pierdolnął!
a on tylko przytaknie zszokowany
i się nabierze
liliium, 28 october 2011
domeć.
w moim domu
stół się z krzesłem szturcha
bo o ruchaniu nie ma co mówić
to raczej ruch (jednostajny)
a nie coś ponad
prowadnice od szuflad
obraziły się z wyżej wymienionymi
i wydają z siebie dźwięk
jak otwierana brama w jedynce
silent hill'a
żyrandol nie świeci i nie daje mi spać
bo przecież nie usnę kiedy
'jest już ciemno'
ojciec obiecał kiedyś że zajrzy
i rzeczywiście
zdarza mu się to coraz częściej
i w coraz mniejszych odstępach czasu
'w moim magicznym domu'
jest około osiemnastu ścian
a w każdej dzieją się robaki
liliium, 24 october 2011
wariacje na temat hey joe i ewangelii.
józef stwierdził
że nie podziela entuzjazmu przedmówcy
odliczył czternaście brzóz uparcie wmawiając sobie
że nie ma to żadnego wpływu na miernik
ani zmiany atmosfer w globalnych oponach
zamieszkanych przez koczownicze plantacje jemioły
oddał dwa strzały
przy czym trzeci zatamował ruch drogowy
w całym wschodnim l.a
wylewając na drogę hektolitry smoły
______________
z cyklu: Duża Litera.
liliium, 22 october 2011
rozstania pierwotne *z cyklu - róg*
jesteś przysłuchiwanie się kłótniom
w sąsiednich pomieszczeniach
uchem przy szklance
która przez dotyk próbuje
ulżyć zaciekawionym
i przyciężkim powiekom
pomalowanym na kolor żałobników
***
intuicyjnie przeczuwasz upadek
zanim zdarzą nam się powikłania
rozluźniasz uścisk
i chwilę jeszcze patrzysz
na odłamki w stopach
- zastanawiasz się czy zdołasz dojść
do następnego pokoju
liliium, 21 october 2011
wiersz przełomowy. przypadkiem dla Liliium.
nieśmiertelni do entej potęgi
zapominamy się teraźnieźnić
cokolwiek to znaczy
- z mokrą głową pamiętamy żeby
dzień święty pieklić
bo akurat zabrakło nam
diabłów na podpał i nie schnie
choć przecież się staczamy.
liliium, 20 october 2011
moskaliki lenartowiczowe.
komu wcale nie zależy,
nie zajada się marchewką.
ten sam sobie rzepkę mierzyć
będzie musiał twardą ręką
.
kto uważa, że sadzone
są niedobre, ba! że krzywią!
ten niech kupi sobie żonę,
idąc tym samym na żywioł.
.
kto uważa że kotlety
nie potrafią recytować
ten zapewne sam jest sklepem
obok budek bez hot-dog
.
Kto twierdzi że na grzędzie
siadają tylko ptaki
temu wnet podam piętę
wśród przekleństw wszelakich
.
kto uważa że do tanga
trzeba być spreparowanym
temu dziś na obiad panga
na talerzu z pokrzywami
.
komu przeszkadzają chmury
w kolorze niebieskim
ten niech włoży garnitury
kredyty hipoteczne
.
kto woli włożyć palec
do dziurki po zewnętrznej
temu zatrzasnę ramię
schowam tam gdzie najgłębiej
.
kto dotknie moją siostrę
zostawi na niej kreskę
tego wnet nazwę łotrem
wezwę zastępy niebieskie
.
kto uważa się za gnojka
żre i kisi ogórasy
nie przystoi mu machlojka
wewnątrz serca trzy bajpasy
.
kto najschludniej włada kijem
małomównym bez podniety
temu kilof na mogiłę
przy cmentarzu nie do rzeczy
.
kto się zdradza z zamiarem
zapożyczenia walizki
ten sympatyczny atrament
wychyli w przeddzień wszystkich
.
kto w gniewie zechce ciurkiem
dwa dzbany przelać do szklanki
ten skończy jak cieć za kółkiem
paraliżując kijanki
.
liliium, 20 october 2011
osiedla herbat niepodległych (II)
gdyby tak chociaż
umarła pierwsza
mógłbym w końcu zniewieścieć
oddać się uprawom pelargonii
bądź przystrzyc nieco trawnik
i wylegiwać się na nim
nieskrępowany kojącym wyrazem
jej nagości
może mogłaby chociaż odchylić
na moment materiał
- strzec nas od ognia i mchu
dmuchającego w nas mrówkami
zaglądającego do każdego otworu
między nieznacznością
liliium, 20 october 2011
osiedla herbat niepodległych.
były w nich fontanny
zniewieściałe sukienkami
falującymi na sznurkach
nieopodal studni
były troski z makabrycznie
obgryzionymi głowami
- śladami rąk na szyjach z poliestru
gdybym tylko zechciał się obnażyć
tuż przed
oszczędziłbym im zadławień
nie musieliby łykać mnie
z całymi taborami guzików i zahaczeń
utrudniających rozbiór
lub przełykanie
mogliby skupić się na przekąskach
i wszcząć w końcu taniec
na nieheblowanym
niemalowanym drewnie
krzyczeć w głos przekleństwa
pod moim adresem
lub potłuc z kretesem moją strukturę
tak żebym nie mógł się już pozbierać
(odrodzić w żadnym stanie skupienie)
[dowodzić ostrości szkieł]
liliium, 19 october 2011
białe kruki -
powariowały już całkiem
spadają z drzew niczym jabłka
trafione nagłym niepokojem
leżą chwilkę
a potem zaczynają się tarzać
i nacierać zmarzniętym woskiem
nagie do granic wstydliwości
gorąc zebrany w kubki smakowe
roztapia się razem ze śniegiem
połkniętym na zachętę
nie pozwala uciec mgle wetkniętej w gardła
dopóki nie spotkają się nasze palce
( - ślady warg na szybach środków lokomocji)
-podtytuł.
liliium, 19 october 2011
podpisano: syn.
nieświadomie podniosłem go do rangi
ziemi obiecanej
nazywając ojcem
- tych którzy nie krzykną nawet
kiedy będą umierać obok nich porcelanowe zastawy
tknięte nagłą nieśmiertelnością
- nie tatą
liliium, 19 october 2011
modlitwa o lewe lof.
tym którzy na nas nie uważają
rozwiąż sznurowadła w obu butach
tak abyśmy mogli rozpoznać ich
po potykaniu
liliium, 15 october 2011
rozpoznać poetę po kiepach. wystrzałach i ciskaniu.
wygramolić się więc w końcu z okopów
wystawić łeb i czekać aż coś strzeli, strzyknie
bądź przynajmniej da się poznać
- jako lśnienie, przebłysk,
chwilowe utarcie kontroli nad spazmami
to wcale nie musi być najcięższym
- są jeszcze beczki, kilofy, przystanie
samoistnie spełniające wymagania.
informatycy z okularami zamiast oczu
wepchnięci tu dla paradoksów systemu.
***
jam jest ten, który się czołga
- odciągasz dolną powiekę
i pytasz czy tam jadę przypadkiem
a jeśli nawet to tylko przez piach.
Latest comments:
8 may 2024
Weronika
Odwieczny strach przed porankiem.
8 may 2024
kb
też prawda. amnezja ma prawo kiedyś się skończyć
7 may 2024
Zapomnieć żeby było co sobie przypominać.
7 may 2024
Adam Pietras (Barry Kant)
Em, nie do końca, może wrzucę jakieś rozwinięcie,
7 may 2024
Myśli się zawsze więcej, niż pisze, tak sądzę.
7 may 2024
Eva T.
Pieknie w tej zieleni. Pozdrawiam :)
7 may 2024
Pomyslalam o wiezowcu, ale jesli o nic nie chodzi...
7 may 2024
Piekny :)
7 may 2024
jeśli tylko
spisanie to ujawnienie..
6 may 2024
Wiara w zimny poranek, to sprzeniewierzenie się
4 may 2024
Boli bo rektoskop to nie gadżet analny, więc
4 may 2024
Jutro jest niewyrażalne i nie do odgadnięcia.
8 may 2024
wiesiek
8 may 2024
Satish Verma
7 may 2024
wiesiek
6 may 2024
Satish Verma
5 may 2024
Satish Verma
4 may 2024
kalik
4 may 2024
Satish Verma
3 may 2024
wiesiek
3 may 2024
Satish Verma
1 may 2024
Satish Verma