Latest items:

Poetry

	Kazimierz Sakowicz
	PROFILE About me Friends (6) Collections Poetry (989) Photography (427) Graphics (28) Postcards (2)

latest best rating most commented

Kazimierz Sakowicz, 5 april 2012

wiersze powstają z tego

wiersze powstają z tego
czego nie wypowiem tobie
co skryję przed sobą
czego nie wiem od razu
wiersze powstają z niepewności

number of comments: 6 | rating: 4 | detail

Kazimierz Sakowicz, 5 april 2012

                                                               J.Twardowskiemu



              gdy czytam jego wiersze
              zadziwia mnie ta nieuczona pokora
                            którą odkrył w szczekaniu psa
              ta wiejska mądrość
              zgarnięta z opłotków wraz z poranną rosą
              proste kapłaństwo
              tak różne od tego nazbyt uczonego
              wykutego na blachę
              gdy czytam jego wiersze
              zadziwia mnie jego ciągle żywe
                                 człowieczeństwo Boga

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

Kazimierz Sakowicz, 4 april 2012

opatrzność rzeczy małych

uwierzyć w natchnienie lekko drgającej trawy
wyciszyć szum nadwrażliwości na siebie
stanąć obok pewności własnych sądów
i nic więcej nie mieć
nie szukać poklasku nie głosić apokalipsy
nie być pępowiną kruchego istnienia

jak trudno zaufać opatrzności rzeczy małych

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Kazimierz Sakowicz, 2 april 2012

niby fraszka na miłość

miłość jak poezja wrażliwa na słowa
kocha gdy wysłucha z łagodnością
za dużo nie powie nie zagada miłego
raz zaproszona zagości na stałe
lecz jedną w tym wszystkim ma wadę
codziennie zmusza do pracy nad sobą
by kochać bliźniego więcej niż siebie samego

2010-02-14

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Kazimierz Sakowicz, 2 april 2012

bez potrzebnego blasku i blichtru

wedle znawców poetyki i twórców kultury
poezja jest wtedy gdy musi zadziwiać
uderzyć w gębę zachwytu
gdzieś na wysokości krocza
aby sztuka mogła się sprzedać

więc aby sprostać oczekiwaniom
powiem szczerze
w dupie mam taką poezję

poezja jest wtedy gdy jej nie widać
a wciąż obecna uczy podziwu dla słowa
bez potrzebnego blasku i blichtru

2010-02-02

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Kazimierz Sakowicz, 1 april 2012

bez dna

wbrew temu co jest a czego zrozumieć nie można
życie jak życie wiaderko bez dna
wlać doń można ocean a nie ugasi pragnienia
taka w nim przedziwna natura
budzi poranne słońce w naszych pragnieniach
byśmy zadziwić mogli siebie
dopiero potem wzbudzi zadziwienie świata
by nas widzieli na piedestałach
wbrew temu czego zrozumieć nie można a jest
bez dna bywa życie jak puste wiaderko

2012-04-01

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 1 april 2012

o przemijaniu

tyle już wiemy o przemijaniu
że nas już nie zadziwia
piekło było więc nie ma czego się bać
raj wymyślili poeci
nieszczęścia chodzą jak chcą
a nienawiść zwykle dotyka innych
więc aby żyć w spokoju ducha
zapracowani jak cholera
umieramy z bólu przemijania

2012-04-01

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

Kazimierz Sakowicz, 31 march 2012

błędy

tak bardzo chciałbym poprawić własne błędy
lecz zanim będzie to możliwe
gdy ktoś wymyśli zaginanie płaszczyzny czasu
aby wrócić do własnych myśli sprzed lat
wolę palcami poezji wydrzeć je przeszłości
i oddać na ołtarzu wiary aby je przemienił Ten
Który przychodzi co dzień budzić w nas dobro
zwyczajne jak chleb którym się trzeba dzielić
On jedyny z każdego zła potrafi wydobyć miłość
przy naszym udziale a czasami wbrew nam
dobrze że jest poezja która to dostrzega
w tej zwariowanej prozie pomyłek i błędów
które tak bardzo chcemy poprawiać po latach

2012-03-31

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Kazimierz Sakowicz, 31 march 2012

nieobliczalna

krótko i zwięźle
aby doświadczyć trzeba zapragnąć
i w tym tkwi jej tajemnica
miłość zawsze jest w drodze
nawet jeśli się cofa
daje z siebie
taka już jest krótka i zwięzła
nieobliczalna

2012-03-31

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Kazimierz Sakowicz, 31 march 2012

w niedokonaniu

w niedokonaniu odchodzą znajomi i bliscy
nauczyciele niepełni przyjaciele sąsiedzi
kurczy się przestrzeń przeszłości
z każdym odchodzącym cieniem
ubywa istotnie ważnego wiersza
miłość połowiczna zaciska powieki
przykurcz myśli pozwala się zatrzymać
szkoda tylko że pogrzeby budzą wspomnienia

2012-03-31