Poetry

Kasia P.
PROFILE About me Friends (1) Poetry (27)


11 june 2017

Na koniec

31.05.2017


 
                    Na wiosnę się z tobą żegnam.
                    Drzewa jeszcze świeże,
                    niezmęczone przesytem słońca.
 
                    To chyba dobry czas
                    na rozstanie.
                    Nawet jeśli
                    smutek przycupnął na ramieniu.
 
                    Może nie nazwałam
                    każdego międzywiersza.
                    I może jeszcze
                    zostało
                    kilka nieuchwytnych
                    stanów rozżalenia.
 
                    Ale już wiem że
                    nie muszę sięgać nieba.

                    Bzy pachną znienacka
                    kiedy przemierzam parkowe alejki
                    z synem na ręku,
                    z synem w sercu.
 
                    Dzięki tobie tulę go mocno.
                    Dzięki tobie umiem
                    wplatać miłość w babie lato
                     i puszczać w świat
                     lekko i bez lęku.
 
                    To nic że kwiaty zwiędną
                     i nic że czas zakurzy strony.
                     Ja wiem że
                     już na zawsze
                     mam u ciebie
                     swoje miejsce.
 
                     I to wystarczy.




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1