Latest items:

Poetry

	Nieokiełznany Milowy Las
	PROFILE About me Friends (12) Collections Poetry (51) Prose (11) Photography (11) Graphics (17) Postcards (3) Diary (9)

latest best rating most commented

Nieokiełznany Milowy Las, 28 december 2014

na wątrobie

popijam rapacholin czystą wódką
mojej wątrobie nic już nie pomoże
potrzeba jedynie twojego oddechu
może moje serce zdąży ją uleczyć

number of comments: 1 | rating: 7 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 21 august 2013

dziś nie napiszę wiersza
nie mogąc skupić
samozwańczych myśli
skierowanych ku starym
wyblakłym już przedmiotom
dziś nie zastąpię ci dzbanka
na kojąco zimną wodę
którą chłodzisz nocne koszmary
skupię się na braku myślenia
idącego za zupełnym brakiem
może aż brakiem odczuwania
to ten czas kiedy należy wstać
zrobić coś w końcu
coś co pozwoli na powrót
zza oceanu siostry mojej
na imię jej Empatia

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 23 may 2012

ucieczka donikąd

chciałbym naprawdę uciec
schować się gdzieś
tak samozakopać
tam pod murem
nie chcę już
zwiedzać
meandrów i zakoli
jeszcze tylko łyk
domowego wina
tego babcinego
z dzikiej róży
na popitkę prochów
i smutnych słów
nawet nie zlepionych
w wiersze

wiesz jak bardzo
ciebie rozumiem
nikt nigdy już tak
ciebie nie odgadnie
tyle czasu upłynęło
a ty mnie już chyba
nigdy nie poznasz

a można było
bezgranicznie

...
(z podziękowaniami dla Fabio za inspirację)

number of comments: 23 | rating: 7 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 22 january 2013

lustrzany parasol

lustrzany parasol
lustrzana ty
w poblasku wspólnie
idziemy durnie
przez deszczy potoki
przez słońca rozłąki
suniemy przez sny
ty widzisz mnie
ja ciebie też
lustrzany parasol
pod niebem tkwi
lustrzany parasol
lustrzany ja
lusterkowy jest
ten nasz świat
idziemy wspólnie
po życia turnie
lustrzany parasol
lustrzani my
lustrzane z zimna
empatii wydarte
lustrzane sny

number of comments: 10 | rating: 6 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 29 december 2014

z poddasza nieba nie widać

nauczyłem się stąpać po schodach
poznałem stopień po stopniu
wiem która deska zaskrzypi
teraz mogę schodzić w ciszy

number of comments: 4 | rating: 6 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 30 december 2012

stosunek

wiara w ludzi jest jak sinusoida
wzrasta żeby jak penis
po mizernym stosunku
opadła

zaczynając od miejsca zerowego

wiara w ludzi nagle wzrasta
żeby sterczeć w pionie
do czasu wytrysku emocji

ekstrema funkcji
minimum i maksimum
podnoszą
aby opaść

a jak wygląda wiara w Boga?

number of comments: 17 | rating: 6 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 29 august 2012

tak

tak pokochałem
tak
nie umiejąc kochać
tak nieśmiało
tak zaborczo
oddając siebie
tak
uroczo tak
chociaż chmury

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 16 may 2012

majowy pitumat na wiejskie skrzypce

Nie daleko Częstochowy
W zatęchłej, maleńkiej wiosce
O prostej nazwie Osnowy
Żyła Gaja w swojej trosce
Dziewczę co pasało krowy
marzyła o roli – w Tosce
nadzieją była Osnowy ...

(chórem)
Taka to była Gaja
To było dziewczę
z samego filograja

Poznała Wieśka Gajeńka
Chłop dziewczęta zauroczył
Usta swe miał jak panienka
Dumnie tą Osnową kroczył
Tam koło lasu do Renka
Co bimber w drewutni toczył
Spojrzała na te usteńka ...

(chórem)
Taka to była Gaja
To było dziewczę
z samego filograja

Nie odwrócił do niej głowy
Gaję obruszył w duszy swej
Zgubiła ich wszystkie krowy
I pomyślała - a to gej
Chciał Bimbru tak dla odnowy
Sparzyła się Wiesiem, że hej
sięgnęła języka mowy ...

(chórem)
Taka to była Gaja
To było dziewczę
z samego filograja

***

Gajeńka tak wykrzyczała
A zaiste była mała
- Idź sobie ty geju gajowy,
On odpowiedział - Renia lej !!!
Taki toż z niego był ten gej

Osnowiańskiego gaju gajowy

/ w fillo odpowiedzi :) /

number of comments: 11 | rating: 6 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 30 september 2012

resuscytacja

spróbuję resuscytować nasze noce
sprawdzę puls wspólnoty pojednania
odnajdę oddech wzajemnej szczęśliwości
i dynamicznie dotykając piersi
twoje serce znów dla mnie zabije

number of comments: 14 | rating: 6 | detail

Nieokiełznany Milowy Las, 17 may 2012

sen o dziedzictwie narodowym

długie włosy
siwe już
to nic że
wyłysiał
zassał kultury
w piwnicach
w bladych już
dawno przetartych
dżinach
podnieca go
klimat innych
byle byli z towarzystwa
resztę obuchem
kulturka
kulturka
kracze
choć przejęty
bardzo
podsłuchałby
byle móc napisać
byle być
na punktowcu
głównym punktem
resztę świateł można zgasić
będzie świecił
gównem
polanym
fosforem

siwy
długie włosy
to nic że za stary hip
w zastarym hipolskim
sweterku
siwy
łysy
frajer

zaiskrzył ...
fosfor blasku blichtru bliskich
obcym smrodkiem trąca
on myśli
kulturka

znów wstaje
myje kolejny
wypadnięty włos
wernisaż
potem odczyt
świeci
świeci

zgasła
żarówka
w moim kiblu
ta kupa jakaś
siwa w tym poblasku

number of comments: 20 | rating: 5 | detail

10 - 30 - 100