Latest items:

Poetry

	Waldemar Kazubek
	PROFILE About me Friends (44) Books (1) Poetry (44) Prose (6) Photography (46) Graphics (6) Postcards (4) Diary (43)

latest best rating most commented

Waldemar Kazubek, 19 november 2011

Habent sua fata libelli

pułkownik aureliano buendia nie ten który ci przyszedł na myśl
gdy pierwszy raz wyleciał z klatki przysiadł na okładce rzeczy
o mych smutnych kurwach pomyśl co za przypadek autorstwa
gabriela garcii marqueza już wiesz tak ma na imię moja papuga
joaśka fligiel podarowała mi swoją książkę a gdy przypadkiem
ochlapałem ją piwem skleiła się na półce z tomikiem różewicza

pułkownikowi aureliano buendii było to zupełnie obojętne ale
kiedy pisałem te słowa wydawało mi się że mnie bacznie obserwował
jest to o tyle niepokojące że jego klatka stoi na regale z poezją
i fantastyką a taki na przykład doktor juvenal urbino zginął
poniekąd przez swoją papugę o tutaj mi kaktus wyrośnie
jeśli kiedykolwiek ten wiersz zostanie wydrukowany powiedz mi

choć raz szczerze czy kiedykolwiek widziałaś kwiaty hapaksantu

czyta Wanda Szczypiorska: http://www.supershare.pl/?d=51BFFCCC2

number of comments: 27 | rating: 21 | detail

Waldemar Kazubek, 26 october 2013

Nieznośna lekkość Lentilek

                                A co, żołnierzu, kobieta twa
                               ze złotej Pragi dostać ma?
                                                               Bertold Brecht

tak, tak, będzie też o śmierci,
ale zacznijmy od gołąbka.

zdjęciu ptaka, które zrobiłem
na Hradczanach nadałem tytuł:

gołąbek lekkiego niepokoju.
Te, Waldek, Kaczyński się zabił.

tymi słowy obudził mnie Rafał.
na Norskiej inny gołąb pilnował

jaja na gzymsie. to chyba tyle z Pragi.
a dwunastego kwietnia budzi mnie sms:

czy widziałeś kiedyś jak kochają się
latające ryby hen na morzu gdzieś

pewna mężatka. los jak defenestracja
przez okienko czekolady Nussbeisser.

number of comments: 26 | rating: 12 | detail

Waldemar Kazubek, 23 july 2011

Noe wkurwia się na zwierzęta (bądź też zostaje patronem rzeźników)

I wsiada Noe
na swoją łódkę
i mówi:
"Wole

(tam nie ma "ę",
bo on nie woli,
choć wola jest od Boga,
on, moi mili,
zwraca się do woła)

ja tobie dałem kłódkę,
na przechowanie".
Wół nic nie mówi,
wół żuje.

A Noe myśli:
"Zwierzęta to chuje!
Mam ja tu z wami
boskie skaranie".

number of comments: 25 | rating: 6 | detail

Waldemar Kazubek, 15 february 2012

Kastaniety i kastety

Papierosa wargami gniótł,
łeb wspierał na basu gryfie,
musiał pudłem zasłaniać wzwód,
jak kiedyś na Teneryfie.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

A ona kotleta jadła,
rezonans jej sutki ostrzył.
Choć przyjechała tu z Pradła,
czuł, że by przy niej bez trosk żył.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

Więc palce basisty płoną,
pożar wznieciły na strunach
i płonie piękności łono,
gorąco dzisiaj tu u nas.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

Że pożar ugasi wódka,
cudownie przecież zmrożona,
w to wierzy z Pradła rozwódka.
On gra, kiedy pije ona.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

A wykidajło co w szatni
życie swe niemal zmitrężył,
też wikłał się w zwodu matni
i masę mięśniową prężył.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

Lecz ona uległa wódce,
ta zaś jest siostrą muzyki,
stwierdzić więc można pokrótce:
nie mięśnie dla niej, lecz smyki.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

Goryl zaś z grubsza ciosany,
prostak a jeszcze poza tym
z romantyczności swej znany
w te pędy wręczył jej kwiaty.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

Cóż, gdy ją tango pożarło
i w kąt odrzuciła wiecheć.
Myśl go złapała za gardło:
Czy okazała mi niechęć?

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

I szybko znalazł winnego:
pedał z wielkimi skrzypcami!
Pożegnaj zęby kolego,
zatańczysz wnet z kastetami.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita.

Bił tak, aż połamał ręce
i można wierzyć tej plotce,
nikt go nie ujrzał tu więcej,
muzyk zaś gra na grzechotce.

Och Martita, Martita, Martita,
kwiaty, kastaniet, kastet i kwita!

number of comments: 25 | rating: 17 | detail

Waldemar Kazubek, 7 november 2012

Topienie ćmy

Ćma w butonierce. Dziesięć śliskich dni. Schodów
dryf. Gdzie wszyscy są nieszczęśliwi, tam stromy szał
i nic nie jest niemożliwe. Kieszenie pełne resztek motyli.

Pieniądze już tylko z cylindra. Magia! Patrzcie, patrzcie
dziewczęta. Zielone! Otwórzcie im brzuchy, gdy resztkę
skrzydeł strzepię już do kieliszka. Odgryzę mankiet

będzie mi mewą, pięść słońcem wschodzącym nad
oceanem, który - jak każdy - też nie ma marginesu.

number of comments: 25 | rating: 21 | detail

Waldemar Kazubek, 1 august 2012

Powstanie warszawskie

myśląc o KKB

powstań
padnij

a mama zawsze mówiła
że nawet biegnąc przez podwórko
musisz się kłaniać sąsiadom
inaczej dostaniesz w łeb

postrzał
tak cię wychowali

trochę bez sensu powstanie
tutaj wiele galerii handlowych

w kinach różnie filmy wojenne
i horrory klasy b na zakupach
same żywe trupy

ty żyjesz
powstań

number of comments: 25 | rating: 12 | detail

Waldemar Kazubek, 30 march 2012

Komendant Filo Zoofero urządza zaskrońce

obserwujcie ruchy wosku. koncentrację łez
na granicy. odczytujcie skrypty deszczu
na szkle. wszystko ma zmierzać w kierunku
określonym. ściśle. wertykalnym eszelonem.

możecie wydać kilka przepustek na wzloty
horyzontalne. przemykanie się rybików
skrajem wilgoci. ruchy robaczkowe. rytualne
podchody. sezonową wylinkę i przebieranki.

sukienki w kwiaty i białe suknie. ślubne orszaki.
drzyjcie w pasy na bandaże. dla zakwaterowanych
w ciasnych mieszkaniach pełnych niejadowitych
węży. jak w wekach. muszą wykończyć się sami.

a której rozdwoi się język przyślijcie ją do mnie.
Komendant szepcze brance: jesteś moja
ostra. dziś w nocy potniemy prześcieradło.
o świcie wywiesimy flagi. czerwone. i białe.

number of comments: 21 | rating: 18 | detail

Waldemar Kazubek, 25 march 2011

Ja wiem, że cierpisz

Grafomanom

Nie lubię żadnych wierszy
poza tymi napisanymi przeze mnie

na pocieszenie powiem ci tylko że
czesław miłosz pocił się
dokładnie tak samo

nie wszyscy jednak wiedzą że
osoba niepotrafiąca obchodzić się z młotkiem
upoci się bardziej przybijając gwozdek
do niestartej po lekcji polskiego tablicy
niż dobry oprawca wbijający bretnal
w twarde drzewo krzyża

chodź pokażę ci gwoździe
do twojej trumny
poeto

nikt nie lubi być krytykowany
nikt nie lubi być przybijany do krzyża
nikt nie lubi być rozszarpywany na strzępy

lepiej potargaj tę kartkę.

number of comments: 20 | rating: 16 | detail

Waldemar Kazubek, 20 november 2013

Wanda Luzja skreśla krótki list do komendanta Zoofero

Mój drogi Filo, znów poszłam na Plaza de Toros, słońce
i arena, dwoje twych żółtych oczu i sześć czarnych łez, martwych
byków zaprzęgiem z mozołem zwiezionych ze sceny. Nigdy

nie byłeś tanim; zawsze - bezwartościowym romantykiem. Chcesz,
czego i tak nie dostaniesz, więc jakbyś nic nie chciał. Ale pomyśl:
nic, to prawie tyle co obecność, skoro obojgu warto nadać nazwę.

Znasz się na słowach, na kobietach już tylko z widzenia. Nie oszukasz
pamięci, ona jest po to, by oszukiwać ciebie, zatem to nieistotne,
że nie dotrzymaliśmy kroku przeznaczeniu a śmierć to zaledwie

odstawienie słów na półkę. Miłość, mój drogi, to zabawa z kotem,
zawsze staje się nudna i męcząca, nieważne: dla kota, czy dla myszy.