Poetry

krople deszczu na szybie w mieście
które nie chciało mnie przyjąć
w mieście które było we mnie
wzdłuż rzeki na placu katedralnym
w stronę nieistniejących restauracji
w stronę akademików po moście
nocą w mieście które nie było moje
mijając wszystkie wspomnienia
trzęsąc się wszystkimi lękami
krople łez na powiekach w mieście
które nie chciało mnie przyjąć
w mieście którego stałem się częścią
wzdłuż rzeki obok ławek
na których siedzimy w bardzo odległej przeszłości
chodnik którym odchodzisz
cierpienie na pergoli
uśmiech ironii w mieście nieistniejące chwile
ulica którą odchodzisz
która przechodzi w pejzaż
w strone akademików po moście
w nocy po mieście które było we mnie
najwyższa katedra
najniczkemniejsze upadki
stacje benzynowe w nocy w mieście
zajezdnie zakazane zaułki
w którym błądzimy w dość odległej przeszłości
odchodzisz tamtą ulicą
cierpienie na pergoli
wzdłuż rzeki obok ławek
w mieście które przyjęło się we mnie
na stole promienie słońca