Latest items:

Poetry

	Post Scriptum
	PROFILE About me Friends (3) Poetry (60) Prose (1)

latest best rating most commented

Post Scriptum, 7 april 2016

Z listu "człowieka zagadki" do poetki znad Seine

Bez ciebie popełniam same głupstwa,
za które wkrótce przekonam się, czy odpowiem.
Po śmierci, zaszytej pod skórą jak obrzęk,
kończy się przygoda z życiem, natarczywie rwąc
naskórek jakby już chciało odejść - zastygnąć.

Przestał mi przeszkadzać lament
upartego organizmu, stał się rutyną,
wydychaną z dwutlenkiem węgla i cząsteczkami
duszy, ulatniającej się bez śladu.

Dobrze, że mam twoje wiersze. Kiedy je czytam,
słyszę jak każdym słowem wszeptujesz się w ciszę.
*
Without you I make all the wrong choices,
for wich I'm about to find my redemption
in death, stitched underneath the skin
lies end of life, rips it apart as if
in a rush to leave - to freeze.

I care for it no more, all this cry
of a stubborn organism had become a routine
exhaled with carbon dioxide and fractions of soul
fading away without any trail.

Im glad I have your poems. When reading them
I can feel your voice, whispering every word through silence.

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Post Scriptum, 29 march 2016

Poezja jest dla ciebie

Jestem tobie wierszem,
rymowaną treścią;
w przecinkach i kropkach,
śpię na dnie szuflady.

Mógłbym być kimś więcej,
wskrzesić naszą przeszłość,
jeszcze raz cię spotkać,
na swej drodze aby;

ze zdwojoną siłą
Bogu podziękować,
za cudowną muzę
i jej przywiązanie.

Za prawdziwą miłość,
pełne uczuć słowa,
krzyczałbym ku górze
''Chwała Tobie Panie!''

Jednak tu gdzie jestem
ciemność się panoszy,
w płucach kurz zalega,
krzyczeć nie dam rady.

Mierzi mnie ta przestrzeń,
mam serdecznie dosyć.
Umrzeć mi tu nie daj,
wyjmij mnie z szuflady.

Jednym tchem przeczytaj,
palcem pogłaszcz słowa.
Ja będę podziwiał
wschody twoich oczu.

Może gdy mnie schwytasz,
zacznę żyć od nowa,
przytul mnie do piersi,
tylko tak, bym poczuł.

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Post Scriptum, 8 march 2016

Ósmy cud świata (w dniu kobiet)

Ty, co w życiu tak wytrwale,
niezłomnością imponujesz,
jesteś świata piedestałem,
za co dzisiaj Ci dziękuję.

Tyś opoką jest istnienia,
matką, która ciężkie brzemię,
zniesie w bólu i cierpieniach;
w Tobie wielka siła drzemie.

Tyś poezją - wieczną muzą,
metaforą boskich myśli.
Wiosną, latem, dziką różą
snem, co się na jawie przyśnił.

Wszystkiego najlepszego drogie panie ;)

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Post Scriptum, 7 march 2016

Nawet jeśli

Gdybyś była słońca wschodem,
pierwszym jasnym dnia dotykiem;
rozkwitaniem w słów ogrodzie,
zatopionym w malachicie.

Łatwiej znaleźć by cię było,
pośród wonnych traw zieleni
i unosić swoją miłość,
tak wysoko jak twój zenit.

Gdybyś była gwiazd spadaniem,
krótką chwilą pełną życzeń;
źródłem światła bliskich planet,
co przygasa, tuż przed świtem.

Siedziałbym ci na ogonie,
przemierzając zimną przestrzeń.
Nim nadejdzie rychły koniec,
wiedz najmilsza, że tu jestem.

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum, 2 march 2016

Petrichor*

Kropelki deszczu, jak
krew w żyłach Boga;
wypełniają malutkie
kieszonki powietrza.

Słodki aerozol zniewala
zmysły, które łapczywie
żądają wręcz, co raz to
głębszych wdechów.

Złoty Odyniec, zbudzony
z wonnego śnienia,
opisuje nocne majaki,
rozszczepieniem światła.

* Petrichor - naukowa nazwa zapachu powietrza po deszczu...

https://www.youtube.com/watch?v=cfa1VfOY57Q

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Post Scriptum, 29 february 2016

bez śladu

między bruzdami linii
papilarnych delikatnie
kreślisz nieśmiałość

grając bezdźwięczne
preludium na nienasyceniu
splecionych dłoni

odlecieliśmy przez chwilę
w namiętną kruchość
aksamitnej nocy

rano wytarłaś
odciski palców

https://www.youtube.com/watch?v=NvryolGa19A

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum, 28 february 2016

Refluks okrągłokotłowy

Mieszają cwaniaki w państwowym kotle,
przeróżne składniki wciąż dorzucając.
Garść pustych obietnic, reformy przewrotne;
bo liczy się ilość, a jakość nie zając.

Komu głód doskwiera? Niech weźmie łychę,
stanie tu przed nami, ładnie poprosi.
Bez słowa sprzeciwu dostanie w michę
i może na deser pożywny cosik.

Rozlewa szef kuchni cuchnącą breję,
zmarszczyli nosy ci, co w pierwszym rzędzie.
''Komu nie pasuje, ten może nic nie jeść,
brać póki dają, później nie będzie.''

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum, 27 february 2016

wskrzeszanie wspomnień

wybacz wylewność
wybujałej wyobraźni
wyśnione wariacje
wyszeptane w wierszach

wkomponowana w wersy
wyniosłość wyklucza wadliwość
wysnuwanych wielokrotnie
wątpliwych wniosków

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

Post Scriptum, 26 february 2016

Widnokrąg

Wracasz po cichu
w tej samej sukience
z korsażem na nadgarstku

karmazynowe rumieńce
zalewają horyzonty moich sfer

odchodzisz bezgłośnie
ciemniejąc z wolna na
tle optycznych złudzeń

stopami dotykasz
nieboskłonów