Proza

hossa, 1 kwietnia 2017

Trochę Pocosia- niespełniony sen

W zajączku, a zajączek w dłoni. Cały mój. I tylko nijak nie widać Niespełnionego Snu. O czym on jest, chociaż zajączek prawie przeźroczysty, prawie pastelowy i prawie okrągły. Trzeba zajączka otworzyć. Ot, tak: przekręcić i już – doradził mi Pocoś – Kiedy go otworzysz sen wypłynie, (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

hossa, 31 marca 2017

Trochę Pocosia- Imperium Zajączka

Bo jakie Imperium Zajączka? Przecież jechaliśmy do Nikąd? – i nawet tego zdziwienia nie wyraziłam głośno. Podróżowałam przecież z Pocosiem, z którym wszystko może się w drodze wydarzyć, jak na przykład cisza na placu budowy metra o dziewiątej rano, czy tsunami w szklance, do połowy (... więcej)

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

hossa, 28 marca 2017

Trochę Pocosia- że wszystko dzieje się przez sen

No nie wiem Pocosiu, nie wiem, ale po co wszystko dzieje się przez sen? – zapytałam lekko wątpiąc. Po co, to się jeszcze okaże – Pocoś przetarł zaspany pyszczek i otworzył tak szeroko oczy, że mógłby w nich pomieścić cały świat, lub przynajmniej ten pociąg, który w tym samym momencie (... więcej)

liczba komentarzy: 15 | punkty: 5 | szczegóły

hossa, 27 marca 2017

Trochę Pocosia- za piórkiem szpaka

Nagle zabrzmiało. Czeka nas wędrówka – powiedzieliśmy równocześnie, i na trzy Pocoś wskoczył do mojej torebki. Jedynego zresztą bagażu, jaki zabrałam ze sobą. Dobrze, że Pocosie bywają lekkie, kiedy nie bywają ciężkie, jak ciężkie Pocosie. I są małe, kiedy nie bywają wielkie. (... więcej)

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

hossa, 26 marca 2017

Trochę Pocosia- po co są miejsca, których nie znamy

A nie nudzą cię pytania zaczynające się od słów: po co ? – tym razem zapytał Pocoś. Chyba trochę nudzą, ale chciałam być przez moment, lub trzy strony porządną Anią. Żeby tak przynajmniej raz w życiu, od początku do końca, powędrować z planem, z jakimś wzorem pytań i odpowiedzi. (... więcej)

liczba komentarzy: 3 | punkty: 1 | szczegóły

hossa, 24 marca 2017

Trochę Pocosia- po co się spieszymy ?

Bo ludzie mają taki duży rozum, że nie mieści się w głowie – i Pocoś podrapał się po głowie.I ja podrapałam się po głowie. I Pocoś popukał się w czoło. I ja popukałam się w czoło. I podskoczył Pocoś jak piłeczka pingpongowa.A niech sobie skacze, jeśli lubi – pomyślałam. (... więcej)

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły

hossa, 23 marca 2017

Trochę Pocosia - co to jest szczęście ?

Miałaś zapytać po co jest szczęście – upomina mnie Pocoś i wygrzebuje z chińskiej filiżanki, serdecznym palcem bitą śmietanę z rodzynkami. I dodaje, cały upaprany w deserze – szczęście jest po to, żeby smakowało. A nieszczęście ? – dopytuję uparcie. A nieszczęście jest (... więcej)

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

hossa, 23 marca 2017

Trochę Pocosia - po co pada deszcz ?

No właśnie, po co pada deszcz w sobotę? Przecież mógłby sobie padać we wszystkie inne dni tygodnia? – zapytałam Pocosia, którego można pytać o wszystko i nie trzeba obawiać się, że zrobi dziwną minę, lub znacząco westchnie załamany niestosownym, albo, wydawać by się mogło, (... więcej)

liczba komentarzy: 7 | punkty: 2 | szczegóły

Florian Konrad, 15 marca 2017

Kneph, ostatnia część książki

***
Tu urywam opisywanie przygód Floriana i Vincentii. Nieskończenie wiele mercedesów jedzie przez biliony światków aż do czerwonej granicy. Niektóre zapuszczają się za margines, na brzeg kartki, kilka wręcz spada ze stromej skarpy wprost na biurko.
Zamaszyste pismo wiedzie bohaterów nad (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Florian Konrad, 15 marca 2017

Kneph, część przedostatnia

Rozdział piąty
Przetrwalnik

Pozycja embrionalna. Ściskam szarą walizkę pełną ubrań. Woda po goleniu, dezodorant, poradnik ,,Jak być dobrym imitaklem".
Żadnych zdjęć. Jestem zmuszony wyciąć wspomnienia, odgrodzić się od nich. Zadołować.

Budyniowokremowy mercedes ,,baleron" (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Najnowsze prace:

proza