Najnowsze prace:

Poezja

	yasmin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (6) Poezja (9) Proza (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

yasmin, 22 września 2022

Mam

dwadzieścia dziewięć lat
budzę się o czwartej
uchylam okno
beton całą noc pomarańczowy
dwadzieścia dziewięć
jak zrzucić kolejne warstwy hardości
obrastają bezlitośnie
osady apatii i żart zbyt ostry
znużenie powtarzalnych przeżyć
obycie i fachowość dwudziestu
dziewięciu lat
nieczułość ruchów
uwierająca miękkość wspomnień
zaakceptowana brzydota
obrzeży myśli
czy da się ukryć znamiona
przybraną lekkością w spojrzeniu
gdyby chociaż zgasł ten koszmarny
pomarańcz latarnii

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

yasmin, 18 stycznia 2014

***

zmarznięci ubóstwem relatywizmu wreszcie
spróbowaliśmy ją włożyć na siebie
kto by przypuszczał
że jest tak ciasna
krępowała i drażniła
nie umiała też dopasować się
do przygotowanego dla niej
kształtu
była bardziej dziwaczna i ostateczna
kompletnie nie wpisała się w czasy
szerokich horyzontów

i już zupełnie
gwóźdź do trumny
wcale
wcale nie leżała pośrodku

co mamy więc zrobić
z prawdą?

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

yasmin, 25 listopada 2013

nie(do)słownie

nie zalej mnie tylko słowami
bo co gdy karykaturą
okażą się co najwyżej zamierzonego
uwierz i cisza udźwignie
i uśmiech twój
niezręczny

nie zalej mnie tylko słowami
w tych czasach jednolitości
echa głuchego patosu przerostu formy
i darmowej informacji
spójrz jak obojętnieję
gdy wzrost znaczeń
aż do bezznaczeniowości

nie zalej mnie tylko słowami
co niedojrzały ci jeszcze
by zdołać odkryć coś we mnie
wstrząsnąć lub choć znaczyć
bo raczej zatopią
nierozważnie

***

nie zalej mnie także ciszą
ciśnienie jej treści
pomimo błędu pomiarowego
uśmiercić może
z niedokarmienia

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

yasmin, 5 marca 2013

naskórki

nie zakochuj się w moich
naskórkach i zapachu
tanich myśli
na inne mnie dziś nie stać
choć specjalnie
wybierałam

w pierwszych wejrzeniach
mi tak zupełnie nie
do twarzy
ani w nieskrępowanych
twych wrażeniach
chybionych

nie zachwycaj się częściami
ciała ani duszy
są mi tak niezgrabne
obco wnętrzu
przyswojone

proszę już cię zniechęcam
nie-moją wulgarną
częściowością
i wzdrygam się w lustrze
twoich wierzchnich
oczu

liczba komentarzy: 9 | punkty: 27 | szczegóły

yasmin, 4 marca 2013

moje asymetrie

Znienawidziłam
mych relacji asymetrię
przeżarłam
cynizmem pozory
wszelkich wzajemności
wyśmiałam
lustrzaność gestów
naśladownictwa

i
tylko

zapomniałam
o wiecznie pięknej
niezmierzonej
asymetrii
mej
do
Ciebie
...

liczba komentarzy: 1 | punkty: 10 | szczegóły

yasmin, 4 marca 2013

powszedniość obca

zjawiło się wspomnienie
beznamiętnie przetarte
obco zjawiło się
przypadkowe udając
powszednio uśpiło
czujności ostanie

uschła tęsknota
zapobiegając mojemu
uschnięciu z nawyku
tęsknoty karmienia
i gorycz wygasła
paląca tymczasowo snem
oczekiwania zasnęły

liczba komentarzy: 0 | punkty: 10 | szczegóły

yasmin, 3 marca 2013

nieużycie

moje myśli zawieszone
w próżni bezczynności
mają się dobrze

żywią się starymi obrazami
i nowymi bodźcami
czymkolwiek
dobrym słowem złym

rozrastają się do ogromnych rozmiarów

(to najlepszy czas
na skupienie na sobie
uzasadniony przecież jak najbardziej)

idą i kręcą się
wciąż na tych samych
wytartych ścieżkach cyklicznie
przerabiają to samo zaplątanie
w gąszcz
zwrotów, smutków i niepasujących
mądrych Słów
tracących na znaczeniu przez nieużycie

moje myśli mają się więc dobrze
zawieszone w próżni bezczynności

liczba komentarzy: 5 | punkty: 19 | szczegóły

yasmin, 2 marca 2013

kamień

wzięłam kamień pod głowę
bo zabrano mi poduszki
bawełnianych złudzeń
ciepły piasek kłamstwa
nie wytrzymał ciężaru
konstrukcji czasu
drżę z zimna
choć wolnością je zwą
podobno
twardy fundament
niezmiennie zaczekał
beznamiętny

liczba komentarzy: 1 | punkty: 10 | szczegóły

yasmin, 2 marca 2013

strach, który przyszedł wtedy

strach, który przyszedł wtedy
przedstawił mi się jako ostrożność
i z rozsądnymi słowami na ustach
łagodnie zaczął krępować moje ruchy

zaraz po nim zjawiło się poniżenie
mówiło, że jest dzieckiem pokory
która kazała mu mnie oszpecić
uczyniło to z wyrazem świętego współczucia na twarzy

ból nie zapukał wprawdzie wchodząc
ale przynajmniej był cały czas sobą
rozsiadł się w fotelu i ignorował moją obecność
lecz przez swą władczość MÓJ wzrok przyciągał nieustannie

gorycz próbowała odciągnąć moją uwagę snując swe opowieści
podała mi też lek, który zdawał się działać jak trucizna
lecz podobno poleciła mi go dojrzałość
tymczasem ból z goryczą najwyraźniej znaleźli wspólny język

...

wcale nie wiedziałam, że przyjdzie nadzieja
(myślę, że to ona, choć nie przedstawiła się wcale)
nie powoływała się na nikogo, ale to chyba miłość ją przysłała
bo wszyscy moi goście poczuli się nieswojo

strach z poniżeniem wyszli bez pożegnania
gorycz zamilkła i ulotniła się równie szybko
(jej ,,lek" prawie natychmiast przestał działać)
ból zapowiedział, że wróci, pokorniejszym jednak tonem

a nadzieja? obiecała pozostać.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 8 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: Mam, ***, nie(do)słownie, naskórki, moje asymetrie, powszedniość obca, nieużycie, kamień, strach, który przyszedł wtedy,