15 lipca 2011
Jakby nigdy nic
zapłakało niebo
zaszkliły się spojrzenia
wichry rozbiły ciszę
powaliło drzewa
wątłe ramiona
niedowierzanie
śmierć
wciąż króluje
kiedy zatęsknisz
do dzieła swoich rąk
będę tu
dwa metry pod ziemią
.
1 lutego 2025
madonna niekarmiącaToya
1 lutego 2025
jeszczeTeresa Tomys
1 lutego 2025
balTeresa Tomys
1 lutego 2025
0102wiesiek
1 lutego 2025
pustynna symfonia (II)AS
1 lutego 2025
Jak ślicznievioletta
1 lutego 2025
kwiaty na poddaszuYaro
1 lutego 2025
Sroka MonetaToya
1 lutego 2025
Wielka dusza /Mahatma/wolnyduch
1 lutego 2025
Każdy ma własne Himalajewolnyduch