Poezja

Zarzucają mi, że to nie poezja, a proza,
i choć opisuję plastycznie, nagrody nie dostanę.
Cóż.

Przy goleniu uśmiechem witam swoją twarz,
nucę prostackie piosenki, bo jestem za; życiem,
istnieniem, lotem nad codziennością.
Za wyuzdanym seksem.

Pamiętasz Toskanię? Tam pierwszy raz
bałaś się burzy.

Zabawa w losowanie, codzienna gra: kto będzie panem,
a kto niewolnikiem. Nasz eden. I te fotografie.
Pozowałaś do słońca, nagością, szelestem pończoch
zaklinałaś czas.

Poplamiona niewinność. Biologia ma zapach i smak,
czasem to ból odblokowuje ekstazę, a czułość kaleczy.
Czytałaś Platona? Cóż on powiedział o języku?

Łóżko. Arena. Miejsce walki. Emocje i szał. Przemoc
i czułość. Powielanie wzorców. Lubię, jak na mnie patrzysz,
wydymasz usta, ale nieruchomieją ci oczy.
Czy mam się bać?

Kolejny kieliszek, kolejna błyskawica, czuję
twój zapach, ciepło rozchylonych ud, cierpki smak
Tequili z Chiapas. Boski nektar z 400 piersi bogini
Mayahuel.

Zarzucają mi, że to nie poezja, a proza,
i choć opisuję plastycznie, nagrody nie dostanę.
Cóż.