Latest items:

Poetry

	moriana
	PROFILE About me Friends (3) Poetry (23) Photography (11) Postcards (2) Diary (3) Handmade (7)

latest best rating most commented

moriana, 2 november 2016

Zagwozdka

Jak po tym łykowatym ciele
przemieszcza się, i coraz śmielej,
taki opasły tchórz skorupiasty
świątek i piątek, i niedzielę?

Jak w pestce zajęczego serca
arbuzy gniewu i naręcza
czczej nienawiści, ciężarne kiści
mieszczą się, kipi żółć bydlęca?

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 6 | rating: 2 | detail

moriana, 2 november 2016

Herbatnik. Niezapominajek.

Niezapomniane niewycałowanie z ust nieścieralne
ścierpieć gorzko, ulewnie, potocznie…
Potoknąć skrycie pełne myśli niecnych
niecki skonstruowane z mgieł rozwianych…
Wianki zajść niezaszłych zwiędłe, splecione z racji
racjonalnie niedochodzonych, dyskretnie usunąć, uzasadnić
bezzasadność snucia Liebestraum na jawie…
Jawnie zamiast tego przyswajany jest przy herbacie
Herbatnik mój, Niezapominajek.

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

moriana, 30 january 2015

Lepiej (nie)

rozgryzam – myślę: „usta
gryzione myślą muskać
lepiej ustawicznie
by było ustami…”
„lepiej nie” –
on.

odkrywam – myślę: „plecy
okryte wzrokiem wiedzy
lepiej swymi okryć
by było plecami…”
„lepiej nie” –
on.

przepełniam – myślę: „płuca
pełne dusznej przebudzać
lepiej rzeźką, świeżą
by było treścią płuc…”
„lepiej nie” –
on.

„pewnych rzeczy może lepiej,
żebym nie wiedział,
nie rozumiał.”
„leprozorium
miłe miejsce” –
ja.

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

moriana, 22 june 2014

Awaria

Kaleczę się o nieustanną niegotowość
do mieszkania z tobą na pustyni
rezygnacji.

Z niewyszeptanej bluzgi cierpliwie dziergam
czarną dziurę* wytrwałości,
powodzie i tornada usiłując przesunąć
za horyzont bieżących zdarzeń**.

Wobec awarii wszystkich linijek,
silników bezsilności, wobec licznych
kanciastych błędów w i tak już błędnym kole,
uniwersalny znak pokojowy wysyłam
w uniwersalnym języku zgubionych:
uśmiech Morse’em.

Potem przytulam się do dna –
bezbrzeżnego, sztywnego prześcieradła ciszy,
które w odpowiedzi rozściela zręcznie
ciało doskonale czarne***.

* Obszar czasoprzestrzeni, którego nic nie może opuścić.
** Horyzont zdarzeń to powierzchnia otaczająca czarną dziurę i wyznaczająca granicę bez powrotu.
*** Ciało całkowicie pochłaniające promieniowanie elektromagnetyczne, które na nie pada. Między innymi skojarzeniami...

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 6 | rating: 1 | detail

moriana, 1 february 2014

Samobójstwa

Tylko o moich wielokrotnych samobójstwach nie wiesz.
Rozkładam się po śniadaniu, gdy Ciebie śniadanie posila.

Nieświadomie uprawiasz nekrofilię
i jak kwiatek mieszkasz w moim grobie.
Byłoby zdrowiej, gdybyś się wyprowadził.

Karmisz ciało, które nie chciało żyć i nie ożyje.
Księciem nie jesteś – nawet nie próbuj całować…

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

moriana, 26 january 2014

...

przerażona
błyskiem ostrzy
na które spadam w zawrotnym tempie

przeszyje chłodny metal
mglistą materię mojej duszy
...i pęknie
jak bańka mydlana

będę pustką w cudzysłowie
jeśli zechcesz wspomnieć
któreś z moich słów

ukryj mnie głęboko w ziemi
gdzie nie dosięgnie mnie
wzrok niczyi
...i gdzie bezpieczny będzie mój wstyd

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 28 | rating: 2 | detail

moriana, 16 january 2014

Myślnik

Myślnik moich ust, ta igła bezradności, jest tak długi
jak ręka, której do mnie nie wyciągasz.

Nie ma między nami bezpiecznych słów – wszystkie grożą
zawaleniem się spalonych mostów.

Za szybami oczu zegar z pijaną kukułką
w kółko mi wybija potencjalnie ostatnią godzinę –
ostatnią szansę...

Ty jesteś okrutnie trzeźwy.
Mogłabym, gdybybym mogła, nie móc wykrztusić słowa.

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 41 | rating: 10 | detail

moriana, 10 may 2013

Paciorki

Odmawiaj swój różaniec cierniowy –
nowy mi wiatr przeczesze włosy.

Wrzosy wspomnień, pióra marzeń, puch trosk
wosk zaleje koronkowy, biały.

Bujały mnie huśtawki humoru i ramiona
biliona dobrych, najlepszych;

miększy smutku wiatr przez to, cichszy
wichrzy myśli, miesza zmysły, plącze oddech.

Grzech przesuwasz szeptem niesłownym
odmowny na paciorki przeszyte, przekłute –

butem świecącym, wypastowanym
oceany krwi wyciskasz z paciorków jak z jagód.

Jak da Bóg – zrozumiesz.

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 2 | rating: 7 | detail

moriana, 3 may 2013

Straszne nieporozumienie

A więc nieważna żagiew prawdy
przez fakt niesiona bohatersko!

Cukier jej z solą przemieszały
trzęsące ręce się, niepewne.

Struchlały grunt dał karle drzewo,
drzewo zaś owoc nam sparciały;

nie mogłam przełknąć słodkiej wody,
nie póki z oczu łzy się lały.

Strach przeforsował słoną „prawdę” –
prawdziwie straszną.

Stęchłą obawę ożywiłam,
nieprawdę jakże ważną!

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 3 | rating: 3 | detail

moriana, 5 march 2013

Zmień język albo ton

W obcym języku szczęśliwie jestem od siebie dalej
i od ludzi, a lingwistyczny dystans jak plecak,
w którym noszę myśli przy minimalnej szkodzie dla kręgosłupa.

Bardziej mi się podobają wypowiedzi w obcym języku –
obca wymowa zapewnia świadomości miękkie lądowanie.

Zbyt wiele razy widziałam moje serce roztrzaskane
na twardych płytach chodników języka ojczystego.

Jeśli chcesz ze mną rozmawiać, zmień język albo ton.

Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/

number of comments: 13 | rating: 5 | detail

10 - 30 - 100