Poetry

Odkręcam kran
 
 
Odkręcam kran
A w kranie zdrój
Normalna rzecz
Przed domem swój
Mam mały cud
Z podziemnych wód
Studzienka ma
Wody mi da
A jest jej w bród
Czysta jak łza
 
Odkręcam kran
A w kranie gnój
Normalna rzecz
To bliźni mój
Wykopał znów
Przepastny rów
By wilkiem być
I nie dać żyć
W spokoju tym
Co nie są z nim
 
Odkręcam kran
A w kranie bal
Normalna rzecz
Z Helu do hal
Jak wściekły pies
Gna tańcząc bies
W korowód swój
Wprzągł mętów rój
I nabrzmiał tak
Jak wrzód jak rak
 
Odkręcam kran
A w kranie kram
Normalna rzecz
Gdy z półek kłam
Sprzedają dziś
Jak pereł kiść
Ty w zamian strąk
Dasz im swych mąk
By mogli spić
Nektar... i żyć i żyć
I nieśmiertelnym być
 
08. 03. 12.