Poetry

Toya
PROFILE About me Friends (4) Poetry (35) Prose (1)


25 march 2025

skała i opoka

dokąd odchodzą dni
czy tam skąd przychodzisz

nie chcę znać drogi
chcę tylko iść
nawet jeśli zgubię sens
zmyślony powód
do siania wśród pożóg
ty ześlesz deszcz

i zazieleni się popiół
ściany zakwitną kwiatami spod pędzla
podłogi i łóżka
wszystko nasycone światłem
które zatarł czas

jestem od nowa
sen jak mała śmierć
mija bo czeka droga
i nogi gotowe iść
bez pytań o to
czy rozstąpią się wody
płomienie
kiedy skończy się czas

ty będziesz


number of comments: 3 | rating: 5 |  more 

ajw,  

Piękne pragnienie wędrówki, pomimo ryzyka i niepewności. Akceptacja nieuchronności przemijania.. W tym pięknym wierszu odnajduję nie tylko determinację, ale również spokój..

report |

violetta,  

Piękne:)

report |

Jaga,  

życie uczy nas pokory. :)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1