Latest items:

Poetry

	blue eye
	PROFILE About me Friends (33) Poetry (41) Photography (25) Postcards (5) Diary (36)

latest best rating most commented

blue eye, 23 march 2013

sygnalizacja błędnie odczytywana

przyrzeczenia odchodzą tam, gdzie nikt ich nie złamie.
stoję na czerwonym, zielonego wciąż nie ma a żółte widzę
tylko na zachodzie. ślady zawsze tracą kształt, gdy po nich depczesz.

a wiesz, myślę że znaleźć igłę w stogu jest o wiele łatwiej niż sądzisz;
szewczyk dratewka potrafił, trzeba tylko dostrzec, to czego nie widzą inni,
choć mogą cię nazwać mięczakiem. igła nie stanowi przecież wielkiej różnicy;
to nic, że czasem potrafi ukłuć, krew z takiej rany wolno płynie.

sączę twój nieład w myśleniu, mam go coraz więcej, choć próbuję rozgraniczyć
i posegregować. kiepsko mi to wychodzi. ból mija gdy na niego nie patrzę.

nie dostrzegam ogółu. wyszarpuję tylko części, którymi mnie karmisz
lecz ciągle czuję się głodna. wciąż czytam łysiaka i za każdym razem
mówi mi jak mam cię rozumieć.

czas na mnie. zostawiłam ci list w butonierce.
nie potrzebujesz tam kwiatów.

number of comments: 59 | rating: 41 | detail

blue eye, 27 april 2014

zanim

Cisza. Ostatni obraz słów powiesiłam w tobie.
Niewiele mogę. Bardziej jestem niż byłam.
Poranne wieczory budzą uśmiech, który zaraża
noc. Koszmarnie tulę bezsenność, szczególnie

wtedy, gdy księżyc składa wizytę. Nie potrafię
mu odmówić, ma w sobie tyle światła. Piszę.
Lubię, gdy wtedy patrzy. Nawet stłuczone
szkło nabiera barw. Kaleczone myślami potrafi

żyć. Zbieram każdą część. Znaczą coraz więcej.
Już nie chowam szczęścia do szuflady, ono też
potrzebuje powietrza. I ty. Jesteś. A ja nawet
nie potrafię powiedzieć. Napisałam.

Przeczytaj, zanim spadnie ostatnia z gwiazd.

number of comments: 44 | rating: 31 | detail

blue eye, 26 april 2013

cyrkulacja niezbędna do życia

rano słońce nocą księżyc. nie zaśmiecaj nieba gradem
nie mogę dostrzec przez to gwiazd, a przecież ciągle świecą.
bez słów potrafię więcej, tylko się nie odwracaj

znów nie zamknęłam drzwi a przeciągi są niezdrowe,
nadal nie umiem wyleczyć czekania; odliczam od nowa,
od zera. to takie proste kiedy myślę że jesteś

mój odrębny kawałek to już nie podłoga, rzadko po niej chodzę;
szczególnie jeśli nie widzę twoich śladów. myślę że kiedyś
poczuję zapach serca są na wymarciu a do przeszczepu
daleka droga i trzeba czekać w kolejce. zbyt długo

oddycham. czas ma wielu zwolenników; jestem jednym z nich

number of comments: 33 | rating: 27 | detail

blue eye, 28 october 2017

puzzle

poukładaj mnie dokładnie
złóż w całość kawałki w mojej głowie
wiem że potrafisz

ciało nie zawsze jest stałe
choć z fizyką mam tyle wspólnego
co z tobą gdy przyciągam i odpycham

wzajemnie niezmiennie codziennie

deszcz słów znowu zalał czas
i nie potrafię doczekać jutra
już nawet sen mnie nie odwiedza

ostatnio widziałam go na jawie
i przyznam że był szczęśliwy
beze mnie

zbyt późno nakręciłam zegar
uparcie wierząc że nie jest mi potrzebny

więc poskładaj mnie dokładnie
zanim pogubisz wszystkie części

number of comments: 32 | rating: 13 | detail

blue eye, 14 august 2013

wymowa

otworzyłam cię do słońca. kolorem zieleni
pachnie teraz świat. nie przestawaj;
zasusz mnie jak liść póki jestem

słowa tak wiele mówią gdy patrzysz
rajem błyszczy obraz myśli, bez których
umierałam

realnie. namacalnie. tak zwyczajnie
bez pytań znam odpowiedź

number of comments: 32 | rating: 23 | detail

blue eye, 31 august 2013

bez wskazówek

zewsząd obce twarze papierowymi głosami
zakreślają obecność, której nie potrzebuję.
dzwonek tylko dla nielicznych. teraz nuci
inną pieśń.

przy stole zima. spadają ostatnie poranki
ubrane ciszą. kawa już straciła smak
a ekspres tylko na peronie.

spóźniłam się o dwa oddechy. w pośpiechu
nigdy nie było mi do twarzy

number of comments: 31 | rating: 27 | detail

blue eye, 10 july 2013

zimne na gorąco

między żelaznymi prętami rdza wypalała czas. iskry które
kiedyś tętniły życiem straciły błysk a z ziemi krzyczały
wyciągnięte korzenie

wstrzymaj oddech, gdy zabraknie ci powietrza oddam swój;
mam ukryty między palcami. ostatni krok do przodu dwa w tył
a furtka ciągle skrzypi

rzeczywistość nie otwiera okien do słońca; musi objąć chmury,
poznać deszcz i noc, która ma w sobie tyle tajemnic ile może
udźwignąć wyobraźnia. cisza. dotyk kata panoszy przestrzeń

za bramą nie czeka już nikt. nakarmione kluczem myśli stygną

number of comments: 28 | rating: 26 | detail

blue eye, 4 november 2013

zależna niezależność

wiem, nie napiszę więcej, lecz wybacz mi
ten potok spojrzeń, zatrzymać nie potrafię
odgranych ról, przegranych walk i myśli
wydobytych z ciebie. przedawkowałam

nagim okryciem ubieram codzienność,
której smak czuję poprzez twoją skórę

przeprowadź mnie przez ostatni most
zbudowany z marzeń. karmiony obecnością
nigdy nie spłonie

number of comments: 28 | rating: 22 | detail

blue eye, 17 february 2014

i

i wyspą jestem na mokrym piasku
bezludnie odległą od ciebie
i noce zabarwiam
i słowa zabieram
bez pytań o pozwolenie

i nie wiem jak skała potrafi być twarda
gdy grawitacja wygrywa
i pęka cisza
i noc zasypia
z ostatnią gwiazdą
i niebem

number of comments: 23 | rating: 17 | detail

blue eye, 23 february 2018

zona

zapach skoszonej trawy budzi strach, choć drzewa znowu tu kwitną.
wciągasz aromat zakorzenionego uranu. pachnie skansenem.
nie wiedziałeś nawet jak może wyglądać tutaj świat. pyłek grafitu
zaznaczył swój ślad, jak smak wypitego kieliszka lugoli

rdzawa tęcza wyłania się czasem spod chmur, a "czerwony bór"
pokazuje swą zieleń. tylko cisza przerywana czasem śpiewem ptaków
niesie historie śmierci

zona. atrakcja turystyczna, rozkradana przez poszukiwaczy złomu.
gwóźdź w pamięci wbijany niczym wzrok zapomnianych dzieci
pcha się do życia, choć zostało już go tu niewiele

zobacz, czujesz ten powiew? tylko cicho, tutaj mówi się szeptem
nawet diabelski młyn zawieszony w czasie nic już ci nie powie.
milczy, jak reszta ocalałych wspomnień

number of comments: 20 | rating: 7 | detail

10 - 30 - 100