31 october 2012
Wehikułem
Wehikułem czasu
powracam do
tamtej jesieni.
Kolejny raz
widzę świeże
łzy na dłoni.
Jestem tylko
małym dzieckiem
żegnającym na zawsze.
Otwórz oczy
ujrzyj ukochaną
córeczkę tato
Latest items:
other poems: Z tęsknoty, Pogrzeb przyjaciela, Cudowny sen, Naszej miłości S..., (Nie)obca, Żyją, Jak zawsze, Hen daleko, Znów ona, niezapomniany ..., Znów luty, Huśtawki, Wieczny album, Nie ma, nie ma, Monolog, List do Przyjaciela, Wehikułem, Pozaziemska Przyjaźń, Zabita niewinność, Serce w Górach, Dwa przyjazne sreca, Kawowe wspomnienia, Kawowy dzień, Kilka wspomnień, Ka me serce, Ziarno,
Latest comments:
9 may 2025
wolnyduch
U Ciebie jak zwykle wyciszająco, Violetko, zastanawiam
9 may 2025
Ciekawe spojrzenie, cóż też myślę, że słowem
9 may 2025
Fajny, kolorowy i radosny, z pewnością to super
9 may 2025
Dobrze czuć wolność również w ubiorze, ale
9 may 2025
Tak niestety ono jest obecne. Dzięki za czytanie.
9 may 2025
Nie wszystko da się uprać, najgorzej jak ktoś
8 may 2025
jeśli tylko
jeszcze wolniej..
8 may 2025
Weronika
Mimo wolnie.
8 may 2025
poddanie..
8 may 2025
co za mordka :)
8 may 2025
właśnie tak to jest..
8 may 2025
Pojechał do Wrocławia :) Dostał rodzinę (do
9 may 2025
wiesiek
8 may 2025
wiesiek
7 may 2025
wiesiek
6 may 2025
Eva T.
5 may 2025
wiesiek
4 may 2025
wiesiek
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka