31 october 2012
Wehikułem
Wehikułem czasu
powracam do
tamtej jesieni.
Kolejny raz
widzę świeże
łzy na dłoni.
Jestem tylko
małym dzieckiem
żegnającym na zawsze.
Otwórz oczy
ujrzyj ukochaną
córeczkę tato
Latest items:
other poems: Z tęsknoty, Pogrzeb przyjaciela, Cudowny sen, Naszej miłości S..., (Nie)obca, Żyją, Jak zawsze, Hen daleko, Znów ona, niezapomniany ..., Znów luty, Huśtawki, Wieczny album, Nie ma, nie ma, Monolog, List do Przyjaciela, Wehikułem, Pozaziemska Przyjaźń, Zabita niewinność, Serce w Górach, Dwa przyjazne sreca, Kawowe wspomnienia, Kawowy dzień, Kilka wspomnień, Ka me serce, Ziarno,
Latest comments:
22 december 2024
violetta
Ciepłych, Zdrowych i Wesołych Świąt :)
22 december 2024
Może odzywają się echa przodków :)
22 december 2024
Jaga
I dla Ciebie Weroniko, która jeszcze :)
22 december 2024
Belamonte/Senograsta
piękna
22 december 2024
czyli ośmiornice są przodkami ludzi
22 december 2024
poeta powinien zmieniać majtki
22 december 2024
Ach, a ja miałem taką teorię, że to echa
21 december 2024
Weronika
Dobrych Świąt, Wszystkim którzy jeszcze!
21 december 2024
I czytam, fajne te opowiadania
21 december 2024
Dla wyglądu i samopoczucia:)
21 december 2024
muszę wrócić :-)
21 december 2024
kobiety nakładają maseczki bo można się przy
21 december 2024
wiesiek
21 december 2024
Jaga
20 december 2024
wiesiek
19 december 2024
wiesiek
18 december 2024
wiesiek
17 december 2024
jeśli tylko
17 december 2024
jeśli tylko
17 december 2024
wiesiek
16 december 2024
wiesiek
14 december 2024
Jaga