16 september 2012
mamo proszę pomóż mi
otwórz w końcu ze mną drzwi
zostaw światło
zdjęcia stare
chodź już ze mną w ciemny las
bo to uratuje nas
nie oglądaj się
nie wracaj
mów zaśpiewaj słuchaj mnie
mogę zaprowadzić cię
w nic co lepsze jest od teraz
bez wahania pomóż mi
otwórz w końcu ze mną drzwi
23 january 2025
To prawda, że są, na Starówce często widziałam
23 january 2025
No ja tym bardziej nie wiem, a co do wierszy,
23 january 2025
za choinkę nie mogę sobie przypomnieć jak
23 january 2025
P.S No ostro w tym tekście, nie powiem...
23 january 2025
"Kokieteryjne kreski" - fajnie brzmi
23 january 2025
Bardzo wzruszający tekst, tak poza tym, to bardzo
23 january 2025
Tak, lubię twarze, bo są ciekawe :)
23 january 2025
Cudna poetycka proza, pokazująca jak muzyka
23 january 2025
Życie potrafi zaskoczyć i to nie zawsze dobrze.
23 january 2025
P.S Dodam, że gorąca ta "muzyka" z
23 january 2025
Przed momentem czytałam wiersz dotyczący Michała
23 january 2025
Zdolna jesteś, dla mnie kokieteryjne kreski.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
23 january 2025
ajw
23 january 2025
wiesiek
23 january 2025
Bezka
23 january 2025
Bezka
23 january 2025
supełek.z.mgnień
23 january 2025
Eva T.
23 january 2025
Przędąc słowem
23 january 2025
Przędąc słowem
23 january 2025
Przędąc słowem
23 january 2025
Przędąc słowem