Poetry

Zja­wia się Pan na wo­zie wichru. Przed ot­wartym do kości [Hiobem] chwa­li dzieło swo­je: niebiosa, morza, ziemię i zwierzęta. Pat­rzył nieomyl­ny kat. A Hiob szep­tał upar­cie Pa­nie Pa­nie.*

co masz w so­bie Hiobie
że zachwy­ciłeś ty­lu poetów Ka­mieńską Kaczmar­skiego
Szym­bor­ską na­wet
i wszys­tkich świętych
od próbnych ma­tur

co masz w so­bie ta­kiego
że cho­ciaż Two­je płuca daw­no za­pom­niały jak się od­dycha
o To­bie ciągle głośno

co masz w so­bie ta­kiego
no co
Hiobie
co poz­wo­liło ty­le zno­sić tak wie­rzyć trwać

ser­ce



* Wstęp składa się z frag­mentów „Pow­ro­tu Hioba” An­ny Ka­mieńskiej, „Dzieci Hioba” Jac­ka Kaczmar­skiego i
 „Streszcze­nia” Wisławy Szym­bor­skiej.