1 january 2012
Ciała sponiewierane ciszą
obłuda śmieje się w twarz
życie wciąż wlecze się do przodu
umyka przez palce czas
wciąż bliżej śmierci
w okno bije deszcz
ptak odlatuje w gąszcz
ciała sponiewierane ciszą
wiją się w bezruchu
powietrze zastyga
i słychać oddech
oddech płytki
oddech koszmaru...
10/07/2011
20 november 2025
Była blisko. Raz rąbnęło w okolicy, potem
20 november 2025
Na szczęście nie była taka straszna :)
20 november 2025
Dziękuję :))
20 november 2025
Nazwij ofiary i oprawców.
20 november 2025
I docenić :)
19 november 2025
ładnie powiedziane, ciałem i odbiciem
19 november 2025
Zagubic sie w sobie .. nawzajem..
19 november 2025
Patrzac mu w oczy wypuszczam burzę..
19 november 2025
W lisciach drzew.. w listkach papieru..
19 november 2025
Kruki i wrony ani nic..
19 november 2025
Przyjemnie :)
19 november 2025
Tak piekno az straszno ;)
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
20 november 2025
Jaga
19 november 2025
wiesiek
19 november 2025
Jaga
19 november 2025
ajw
18 november 2025
wiesiek
17 november 2025
wiesiek
16 november 2025
wiesiek
16 november 2025
ajw
15 november 2025
wiesiek
15 november 2025
Jaga