Najnowsze prace:

Poezja

	andy42
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (13)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

andy42, 20 marca 2013

WIEM

WIEM
ŻE CIERPISZ
MKNIE CZAS
CHOROBA MIJA Z CZASEM
WIEM
ŻE MIMO TO POTRAFISZ SIĘ ŚMIAĆ
ZOBACZ NA RADOŚĆ DNI
ŚMIERĆ MINIE Z CZASEM
PRZYJDZIESZ
ODEJDZIESZ
MASZ SWÓJ CZAS
LOS CZASEM OKRUTNY
GINĄ LATA W ZAPOMNIENIU
A TY WIRUJESZ W RYTMIE JAKIEGOŚ TAŃCA
TO TYLKO TWÓJ TANIEC
TO TWÓJ RYTM
ONA I ON JEDYNI
STWORZENI DLA SIEBIE
GDZIEŚ SĄ TU
MIŁOŚĆ
CZASEM ZAPOMNIANA
NIENAWIŚCIĄ PRZEPLECIONA
ZDRADA
CIERPIENIE
BY PRZYPOMNIEĆ
ŻE JEST MIŁOŚĆ
WIEM
MIJAJĄ DNI
PRZEPLATAJĄ
ZIMA
ZAPRÓSZONY ŚNIEGIEM WIATR
SERCE WYKUTE W KAMIENIU
WIOSNA
MŁODE LIŚCIE WITAJĄ DZIEŃ
SERCE KRWAWI
RODZISZ SIĘ TY
OKOWY LODU ROZPUŚCIŁY ŁAŃCUCHY
LATO
TAŃCZY TĘCZA
DESZCZE SIECZE
UŚMIECH I ŁZA
JESIEŃ
KOROWODY ZŁOTYCH LIŚCI
SIWE WŁOSY TWOJE
I ZIMA ZNÓW
WIEM
MINĄŁ TWÓJ CZAS
PRZYJDZIE DRUGI DZIEŃ
TAM ZNÓW BĘDZIE TWOJA UPOJNA NOC
ZNÓW ZATRACISZ SIĘ W TAŃCU SWYM
WIEM...
ŻYJ TYM SWOIM DNIEM....

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

andy42, 14 czerwca 2012

W żywej przestrzeni....

W żywej przestrzeni....

W żywej przestrzeni zanurzył się mój umysł,
nagle czas stanął,
nagle wszystko wybuchło w eksplozji ogromnej,
moje ciało rozsypało się w proch,
a umysł dalej trwał w żywej przestrzeni tej.
Cały świat płonął i walił się,
planety spadały i wybuchały,
woda wszystko zalewała,
potem powstawała wielka para,
potem wybuch,
ogień trawił wszystko.

Nagle wszystko znikło,
pozostała tylko ta żywa przestrzeń.

Nagle gwiazdy zaczęły powstawać,
świat rodził się na nowo,
powstawały galaktyki, słońca i planety,
powstawała nowa Ziemia,
wody zawirowały, pokazały się lądy,
na nich lasy i ludzie znów zaczęli swój żywot wieść.
Tak mijały miliardy lat
a umysł mój w przestrzeni żywej trwał.
Czuje słońce w oczy świeci mi,
to już poranek w błękicie wstał,
i widzę ten mój kochany świat,
a umysł mój w przestrzeni żywej trwa wciąż,
w błękicie nieba tuli się.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

andy42, 15 czerwca 2012

KWIATY W OGRODACH

KWIATY W OGRODACH

Kiedy pofruniemy do złotych piasków pustyni?
Tam gdzie promienie słońca nasycą nasze dusze.
Jeszcze nie zaczęliśmy biec,
by poczuć dotyk wiatru,
który poniósłby nas w te magiczne ogrody pełne kwiatów,
okrytych zielenią traw,
drzew otulonych błękitem nieba i rozświetlonych przez promienie słońca.
Dopiero co zrobiliśmy tych kilka małych kroków,
dopiero co otwarły się dla nas ogrody pełne kwiatów.
Jeszcze się nie rozpalił ogień,
dopiero co płomyk zaczął żarzyć się,
Jeszcze nie zdążyliśmy wejść do tych ogrodów,
by poczuć cudowny zapach tych cudownych świeżych kwiatów.
Jeszcze nie zdążyliśmy pomóc wiatrowi rozżarzyć płomyka w żar ognia.
Jeszcze nie zdążyliśmy usłyszeć śpiewu ptaków,
jeszcze nie zdążyliśmy zatańczyć w takt niebiańskiej muzyki.
Dopiero co zrobiliśmy tych kilka kroków,
dopiero otwarły sie ogrody pełne kwiatów.
Kiedy nadszedł czas rozstania,
kiedy nasze słabe ciała, myśli, uczucia pobiegły w różne strony,
kiedy śmierć gasi płomyk,
który dopiero co zaczął żarzyć się,
kiedy śmierć zamyka magiczne ogrody.
Dopiero co zrobiliśmy tych kilka kroków,
dopiero co otwarły sie dla nas magiczne ogrody pełne kwiatów.
A mogliśmy poszybować tak wysoko,
niesieni przez wiatr w stronę słońca i jak potężne feniksy zanurzyć sie w nim.
Usta zanurzone w ustach,
oczy me wpatrzone w twe śliczne oczy ręce splecione,
zjednoczone w jedno razem
A dopiero co zrobiliśmy tych kilka kroków,
dopiero co otwarły sie dla nas bramy ogrodów.
Czy pozwolimy by śmierć zgasiła ten płomyk,
czy pozwolimy by śmierć zamknęła te ogrody pełne ślicznych kwiatów.
Czy poczujemy kiedyś żar słońca w naszych sercach,
czy poszybujemy do tych złotych piasków pustyni w magicznych ogrodach.
Dopiero co zrobiliśmy tych kilka kroków,
dopiero co otwarły sie dla nas bramy ogrodów ..............

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: WIEM, KWIATY W OGRODACH, Z KIELICHA ZAPOMNIENIA, Jeszcze jeszcze, W żywej przestrzeni...., KSIĄŻE...., to tylko sen, Ta róża, pajęczyna czasu, W tych słodyczy ramionach, dzień, ecchhh, bądż,

Najnowsze prace:

Poezja

WIEM

W żywej przestrzeni....

KWIATY W OGRODACH

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją