Post Scriptum

Post Scriptum, 23 february 2016

Niewysłany list

Mógłbym ubrać tęsknotę
w tragizm pełen patosu;
ale zbyt wielką darzę sympatią,
wspólnie zmarnowane chwile.
 
Spacery na każdą porę roku,
po alejkach Parku Sobieskiego,
gdzie ogniki latarni, tańczyły
na rozczapierzeniu gałęzi.
 
Rozmowy o wszystkim i o niczym,
w cieniu płaczącej wierzby
i zapach kwitnącej mirabelki.
 
To coś więcej niż tylko wspomnienia,
bo mimo że krnąbrny los, oddalił
nas od siebie, zawsze będzie dokąd
wrócić, by marnować czas, jak kiedyś.


number of comments: 3 | rating: 7 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 24 february 2016

Idealnie (HAIKU)

*
zimowy wieczór
przy trzasku płonących drew
ogrzewam kości
*
rozgwieżdżona noc
przegląda się w oknach
posrebrzany cień


number of comments: 11 | rating: 6 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 4 april 2018

twoja krew

najbardziej nienawidzę cię nad ranem
kiedy podnosząc ciężar nie twoich już krzyży
pomijam własne marzenia 
 
"ku słońcu ku niebu na zachód na wschód" 
zatopić księżyc w pełni szklanki 
byle jak najdalej
 
od domu gdzie obce łzy 
po samobójczych próbach i wstydzie 
za wolność o smaku wódki


number of comments: 0 | rating: 6 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 4 february 2016

Umarł król niech żyje król

Zrzuciłeś z pleców krzyż,
dźwigany wiele lat.
Dziś snem spokojnym śpisz,
wśród imion, nazwisk, dat.
 
A taki byłeś ciekaw,
Co jest po drugiej stronie?
Albo ''czy los człowieka,
to zwykły, chamski koniec?''
 
Już nie zadajesz pytań,
więc zbędne odpowiedzi.
Twój zegar przestał tykać,
zegarmistrz nie poradzi.
 
Na ciało kilka desek,
i dół głęboki w ziemi.
Tak oto na tym świecie,
kończymy wypaleni.
 
Co potem? Sam się dowiem,
gdy koniec mój nadejdzie.
Czy poza ciemnym grobem
coś ciekawego będzie?


number of comments: 2 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 19 may 2016

P.S

Śladowe ilości ust
na źle zaklejonej kopercie
pocztowy znaczek
z amarantowej szminki
 
Wilgotna zieleń od słowa
do słowa jak ciepły płaszcz
na niepogodę perli się
w zamgleniu
 
 
zielonookiej


number of comments: 1 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 27 january 2016

jestem sobie (encore)

w życiu
zbyt często oglądam się
za siebie
gubiąc niekiedy krok
 
w poezji
marzę tęknię podziwiam
wersyfikując myśli
oddycham słowami
 
w muzyce
zatracam się bez pamięci
czując każdą nutę
jak dreszcz na plecach
 
w miłości...


number of comments: 0 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 26 january 2016

Ostatni moment

Na Lublanę spadł deszcz
Zamknięte w kroplach
Cząsteczki pochmurnych łez
Ściekają z szarych policzków nieba
 
Chciałaś zasnąć snem wiecznym
Nie zdając sobie sprawy
Że tam za oknem, moknie szczęście
Krzycząc z daleka ''Stój!''


number of comments: 0 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 3 february 2018

świat w twoich rękach

w miejscu gdzie daliśmy umrzeć marzeniom 
nadal rośnie wysoka trawa
wtedy wystarczyło jedno
dzisiaj jakby o tysiąc słów
za daleko 
 
spotkaliśmy się przypadkiem
by złamane obietnice
rzucać na wiatr
 
pamiętam mówiłaś że strach związał ci ręce
i że nie lubisz pożegnań 
 
w wysokiej trawie
chowałem szczątki niepewnych dni
bez ciebie


number of comments: 3 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 8 february 2018

Ostatni taniec nieświętych

Nikt nie widział, kiedy w porywach chwili,
zaślepieni sobą deptaliśmy palce.
Niezgrabna jedność, zawieszona pod sufitem.

Mówiłaś, że nie tańczysz, ja też
nie potrafię smakować figur, 
choć to przecież dziecinnie proste.
 
Poniosło nas daleko poza
sztywne ramy czasoprzestrzeni.

Mówiłaś,że nie tańczysz, ja też
nie szukam rozgrzeszenia.


number of comments: 2 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 8 january 2016

toast (za muzę)

czy Erato na swojej cytrze
próbuje przypomnieć o tobie
a może to grają antyczne liry
 
albo natchniona Aojde
układa myśli w liryczną arię
której nigdy nie usłyszysz
 
zanim ustanie melodia
rozpalona namiętnością
wzniosę kielich weny


number of comments: 2 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 8 january 2016

nie płacz

wiem będzie ciężko
opanować smutek
 
łzy zaleją szklanki
słowa staną ością
kiedy ostatni raz
przyjdzie się żegnać
 
nie trać ducha
na widok martwej twarzy
 
sześć stóp pod ziemią
nie sięga żaden ból
 
i od piekła ciepło w tyłek


number of comments: 1 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 8 january 2016

poddaję się

szukałem namiastki raju
w głębokiej toni źrenic
nie pozwoliłaś odnaleźć
 
chciałem zniknąć na moment
w rozchyleniu warg
a wtedy zamknęłaś usta
 
składam zatem rezygnację
możesz spokojnie odetchnąć


number of comments: 1 | rating: 5 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 21 january 2016

Zręczna cisza

Pamiętasz ciszę?
To dziwne uczucie,
kiedy patrząc ci w oczy,
zniknąłem dla świata?
 
Każde słowo,
powiedziane później,
nie było w stanie
dorównać tej chwili.
 
Nic wielkiego, a jednak,
moment utrwalony
w pamięci.
 
Czasem wraca,
bez pardonu włazi z butami;
z uśmiechem pytając "Pamiętasz?"


number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 3 may 2016

Autodestrukcyjna toksyczność

Zachłanność nałogów, osłabia niekoniecznie silną wolę.
Uległość, staje się nieodpartą pokusą - podszeptem,
który niczym wirus infekuje umysł, myśli - kolejno odlicz.
W głowie jak guz pęcznieje mieszanka obaw, szczątków
przegranych spraw i świadomość nadchodzącej porażki.
 
Poddaje się psychodelice - szalejącej w mózgu burzy,
zachwianie równowagi nie pozwala bezpiecznie ominąć,
moralnych zasad wyrwanych z korzeniami - jeszcze chwilę.
Pokonany, z miejsca obiecuję sobie i Bogu (jeśli słucha),
że to się więcej nie powtórzy - do następnego razu.


number of comments: 2 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 8 january 2016

struktura

jesteś muzyką
melodią zapisaną na
pięciolinii duszy
 
biegiem palców po
rzędach czarnych i białych
twardym od strun opuszkiem
 
i nawet kiedy nie stroisz
w walcu na tysiąc pas
zapominam


number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 7 february 2016

Tam i z powrotem 2:15 am

Co noc, z miasteczka Rem,
odchodzi pociąg widmo.
Ponoć maszynista cierpi
na bezenność.
 
Za jego oknami pory roku,
na zgiętych karkach drzew,
stroszą pióra.
 
Czasem, jednostajny stukot
zakłóci znajomy głos.
Wtedy błądzę po przedziałach,
gubiąc wątek i cel podróży.


number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 9 february 2016

Lśnienie

Oto jest nimfa, na
dworze nocnej pani.
 
Tajemnicza, ledwie
dostrzegalna w pierwszej
kwarcie, tańczy.
 
Srebrna koszula utkana z
mglistych kłębów, delikatnie
głaszcze skórę.
 
Trawa, zieleńsza niż
zwykle, zalśni skroplona
jej potem.


number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 19 february 2016

vade mecum (pójdź ze mną)

szczęśliwi którzy nie licząc dni
doczekali ostatniego...
 
stan zagmatwany
wrasta jak paznokieć
póki czas nie upłynie
 
receptory szaleją
oszukiwane do
ostatniej chwili
 
gdy przyjdzie się pożegnać
zapomnij o sztucznych kwiatach
pójdź ze mną


number of comments: 2 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 1 february 2016

W tobie

Kroplą potu,
rzeźbię rozkosz w twoim ciele.
Tętniąc w krwiobiegu,
krążę podskórnie.
 
Scalona bryła,
czuła na mikrodrgania;
rozkwitnie spełnieniem.
 
Zastygnie w bezdechu,
wabiąc świt namiętną wonią,
pomiętej pościeli.


number of comments: 6 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 27 january 2016

jakbym znał ją całe życie

zawsze wracasz
możesz zmieniać twarz
całą siebie
wszędzie rozpoznam
moment zrozumienia
bez słów


number of comments: 2 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 18 february 2018

Prognoza pogody na tu i teraz - H&Q

*
tu na północy 
wszechogarniający mróz  
przed wschodem słońca

*
moment przed brzaskiem
zamiast jasnego nieba
burzowa chmura 

*
przemarznięty wiatr
rozdmuchuje śnieg spod stóp
mróz jak cholera
 
*
zapachy wiosny
rozsiane w powietrzu
zwiastun nadejścia


number of comments: 5 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 3 february 2018

Raz na niebieski księżyc

mija strach przed pustką 
mniej więcej pomiędzy
 
pierwszym i ostatnim
oddechem 
jak dymem z papierosa
przecinam powietrze
 
noc dopięta na ostatni guzik
nadaje zapachom kształt 
i odchodzi


number of comments: 4 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 18 february 2018

Nie zawsze - Renga - współautorka Ela F. + Bonus

słowa jak rzeka 
płynąc po białej kartce 
niosą przesłanie

*zatrzymane przez tamę
chwila zastanowienia*
 
i potok myśli wzbiera 
wkrótce wyleje
atramentowy potop 

*nagle zalane wersy
koniec przygody wiersza*

przemokły strofy
ociekając natchnieniem
dryfują wolno
 
 *odbiorca je wyłowi
 czytaniem będzie uczta*
 
 **dogasa świeca
 na rozsypanych słowach 
 kładą się cienie**

wiersz jak sen znów popłynie
obraz pod powiekami


number of comments: 6 | rating: 4 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 27 february 2016

wskrzeszanie wspomnień

wybacz wylewność
wybujałej wyobraźni
wyśnione wariacje
wyszeptane w wierszach
 
wkomponowana w wersy
wyniosłość wyklucza wadliwość
wysnuwanych wielokrotnie
wątpliwych wniosków


number of comments: 3 | rating: 3 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 28 february 2016

Refluks okrągłokotłowy

Mieszają cwaniaki w państwowym kotle,
przeróżne składniki wciąż dorzucając.
Garść pustych obietnic, reformy przewrotne;
bo liczy się ilość, a jakość nie zając.
 
Komu głód doskwiera? Niech weźmie łychę,
stanie tu przed nami, ładnie poprosi.
Bez słowa sprzeciwu dostanie w michę
i może na deser pożywny cosik.
 
Rozlewa szef kuchni cuchnącą breję,
zmarszczyli nosy ci, co w pierwszym rzędzie.
''Komu nie pasuje, ten może nic nie jeść,
brać póki dają, później nie będzie.''


number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 29 february 2016

bez śladu

między bruzdami linii
papilarnych delikatnie
kreślisz nieśmiałość
 
grając bezdźwięczne
preludium na nienasyceniu
splecionych dłoni
 
odlecieliśmy przez chwilę
w namiętną kruchość
aksamitnej nocy
 
rano wytarłaś
odciski palców

 https://www.youtube.com/watch?v=NvryolGa19A


number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 12 april 2016

Zimno i pada

Wiosny nie będzie. Poeci
rozdzielili między siebie
kolorowe sukienki
i ubrali nimi wiersze.
 
Zostawili zupełnie nagą
ku chwale poezji
dranie.


number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 2 march 2018

oddychaj (wersja polska - całkiem inna)

nocą wilki rodzą chmury
sufit porasta księżycem 
 
wtedy nie mieszczę się w głowach
niedzielnych katów i specjalistów 
od bezsensu 
 
reinkarnowałaś mnie z deszczem
wprost do obcych myśli


number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 15 june 2016

na wzór ciał niebieskich (Tosiu Wake up please ;( )

polunatykujmy wśród wyśnionych na jawie
 ulic gdzie każda modlitwa o cud jest kroplą
deszczu na śpiących głowach
 stając się częścią niespójności zdarzeń
oglądajmy kalejdoskop myśli przez pryzmat
 zamkniętych oczu - zobacz
 jak rytułał przechodzi w odruch bezwarunkowy
 zaciśnij mocno powieki - rozprostuj skrzydła
 i przecinając powietrze wzleć jak najwyżej
 juto będziemy spadać


number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Post Scriptum

Post Scriptum, 19 may 2016

nieświadomie

zacisnęłaś w pięści bicie
aż zaparło dech
nie puszczaj
 
trzeba zdusić słowa
w zarodku
zanim któreś rzucone
 
na wiatr rozdmucha
ostatni bastion


number of comments: 1 | rating: 3 | detail


10 - 30 - 100  




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1