Proza

Belamonte/Senograsta, 8 października 2024

Najtrudniejszy drugi krok

W dobrej fikcji, czyli czymś, co się dzieje w głowie, co ma sens, samo się rozwija, jest rzeczywiste - postacie mają swoją logikę. Dostosowujemy się do ich poczynań, gdy rozwijamy opowieść, właściwie poznajemy. Tak robi King, Twain, Faulkner, Myśliwski, ale np. Diuna to już jakaś arystokratyczna (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 3 października 2024

Drżenia

Brnę przez śnieg i zaspy. W zawiei narkotycznych przestrzeni. Jakbym przedzierał się przez stronice lodowatej zamieci. Pełnej fantasmagorii i postmodernizmu groteski. Wybuchowej mieszanki, zupełnie jak u Władimira Sorokina. Ostre opiłki mżących kryształków ranią już i tak szczypiące, łzawiące (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 25 września 2024

Pieprzony metafizyczny dewiant

Patrzę w lustro, w jego odbicia. Nachylam się coraz bardziej. Nachylam. Upadam twarzą w szklaną powłokę. I tak oto poprzez brzęk rozbijanego szkła wpadam do środka. Do wnętrza swojego jestestwa. I tak oto…

Jestem po drugiej stronie niczego…

I co dalej? Żeby chociaż nikły ruch (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 15 września 2024

Tekstury II

W tym pustym domu. W oknie. Firanki miotają się w tę i z powrotem. W podmuchach wiatru. W ciszy… Wiesz, stałaś tutaj jeszcze przed chwilą. Albo może było to tylko złudzenie. Czy złudzenie?
Czy ty mnie… Powiedz, czy ty… Słyszę jakieś szepty. Jakieś szmery. Szelesty… Słyszę wciąż… (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 13 września 2024

wprost ze spożywczaka

dzisiaj w sklepie znów spotkałem - dzień dobry
nawet nie wiem czyje - ciekawe czego chce

kilka dni temu szedłem sobie przez park
a to to wyskakuje nagle zza drzewa
wprost na mnie jak sąsiadka z pierwszego piętra
albo jak rowerzystka która na przejściu dla pieszych
wpadła pod auto
a (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 11 września 2024

Tekstury

Dobrze, niech znika, bo i po co ma istnieć? Niech się przemieni w nic. W ciszę. W szum płynącego czasu. W piskliwy szum płynącej w uszach krwi. W oddech oceanu...Jedno za drugim. Jedno za drugim… Idą… Idą pod górę. Kołyszą się na boki. Taszczą jakieś przedmioty. Łopoczą w powiewie (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

dobrosław77, 24 sierpnia 2024

Apel w trosce o ekosystem

Apel w trosce o ekosystem, dotyczący dokarmiania ptaków, które są niezwykle pożyteczne, bo gołębi pożywieniem są wszelkie nasiona uporczywych chwastów. Wraz z gołębiami są dokarmiane ptaki pod ochroną. Również niezwykle pożyteczne, bo odżywiają się szkodnikami. Oprócz tego zgodnie (... więcej)

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 18 sierpnia 2024

Wytwórcy iluzji

Na podwórzu. Na podwórzu starej przedwojennej kamienicy otwarte drzwi do niewielkiego warsztatu. Warsztat ów, posiadający kilka tokarek starego typu. I tak samo frezarek. Szlifierki i stołowe wiertła. Stare to wszystko. Pajęczyny pod sufitową powałą. Kilka brzęczących jarzeniówek. Ślusarskie (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 9 sierpnia 2024

Paroksyzm

W pokoju tym. Oświetlonym słońcem południa. Za regałem kurz i pajęczyny, kiedy otwieram go, jakby drzwi do drugiego pokoju. Za nim podłoga usiana gwoździami. Powbijanymi częściowo. Lezącymi. W kurzu. W pleśni. Zgniliźnie… A dalej, w ścianie, małe drzwiczki. Ku mojemu zaskoczeniu nigdy (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 3 sierpnia 2024

Kiedy tak szliśmy, wtedy. Kiedy idziemy..

I

To drzewo. A więc to drzewo promieniuje do mnie szumem i ciszą. To drzewo wiatru. Drzewo spopielone mrowiem gwiazd. Galaktycznym pyłem. To drzewo smutku i nostalgii. I byłem tam. I jestem. Jestem w jego pobliżu. Wyciągam ręce do nieznanego, kiedy tak idę donikąd. Do nikogo. Do niczego. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Najnowsze prace:

proza

Najtrudniejszy drugi krok

Drżenia

Pieprzony metafizyczny dewiant

Tekstury II

wprost ze spożywczaka

Tekstury

Apel w trosce o ekosystem

Wytwórcy iluzji

Paroksyzm

Kiedy tak szliśmy, wtedy. Kiedy idziemy..

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją