10 grudnia 2011
Wygładzamy
nie ma już o czym wygładzać słów
szukamy miłości gdzie indziej
kierunki lekceważą reguły
chmury napływają jednostajnie
niebo zamknięte powieką zostawia
gwiazdozbiory we śnie bez dna
miejsca kolekcjonują ślady
odbicia i cienie
szarpiąc za słowa głosy złapane w echo
już nigdy nie zostaną samotne
na niewidocznych polach nadal toczą bitwy
zabłąkani wojownicy
las w skroniach czuje pulsujący młodnik
nietknięte runo
miasto po słonecznej stronie
zapisało ściany deszczu
w pamięci otwiera parasole
całość rozwarstwia się i zwija
kluczenie w labiryncie
uwodzi w ten sam punkt
zdziwieni trafiamy
w sedno
28 marca 2023
Jaga
28 marca 2023
Trepifajksel
28 marca 2023
sam53
28 marca 2023
Sztelak Marcin
28 marca 2023
Senograsta
27 marca 2023
Grain
27 marca 2023
Janusz Józef Adamczyk
27 marca 2023
wiesiek
27 marca 2023
Janusz Józef Adamczyk
27 marca 2023
Elfryda Ross