Proza

Ludzie nie lubią pożegnań. Wolą udawać, że wszystko jest dobrze, albo po prostu zostawić coś naturalnemu biegowi zdarzeń. Tak jest łatwiej. To nie wymaga zbyt wielkiego wysiłku. Żyjesz jak zawsze i zapominasz o tym, że kiedyś gdzieś był ktoś. Czasami jednak przychodzą chwile, kiedy wracasz myślami do dni, kiedy było inaczej. Nie wiesz już czy było lepiej. Było po prostu inaczej. Starasz się zrozumieć to, co wtedy było częścią twojego życia a po czym dziś pozostały jedynie wspomnienia. Być może TERAZ jest lepiej. A może chcesz wierzyć, że jest lepiej, bo dobrze wiesz, że nie ma powrotu do tego, jak było kiedyś. Mówi się, że „nigdy nie jest za późno”, że „zawsze można zacząć wszystko od nowa”, ale to nieprawda. Nawet jeśli nie jest za późno to już nigdy nie będzie tak samo, jak kiedyś. Nie będzie. Po prostu nie. Gdyby wchodzenie do tej samej rzeki oznaczało dokładnie to samo ludzie chyba częściej by się na nie decydowali. Chcąc wrócić do innych, lepszych czasów po prostu by się na to decydowali. Tymczasem niewielu chce po raz kolejny zaczynać to samo od nowa. Mają zatem świadomość, że nie będzie tak samo. Zawsze jest jakoś INACZEJ. 


Nasz świat ciągle się kształtuje. Jeden dzień może zmienić WSZYSTKO. Zmienić tak, że nie będzie już powrotu do tego, co było. Nie lubimy zmian. Ten, kto powiedział, że ludzie je lubią bardzo się mylił. Nowości są dobre tylko na chwilę. Kiedy jednak stają się już częścią naszego życia i nie ma od nich odwrotu przestają nam się podobać..