Poezja

Pan Pokojowa Nagroda Nobla
nad wielką mapą troszeczkę pobladł.
Czy w punktach wyjścia są już dywizje?
Czy zadymiają wzrok telewizje?

Na widok z okna drży kobiecina.
Tylu żołnierzy? Coś się zaczyna!
Chłopak opisał to w internecie.
Trudno dywizje ukryć na świecie.

Fizyk pracował przy reaktorze.
Trzeba wyłączyć wszystko doktorze!
To polecenie jest z samej góry!
A fizyk przysiadł do klawiatury.

W porcie aż tłoczno jest od okrętów.
Spokojnie, w nocy i bez zamętu
zacumowały na horyzoncie.
Chłopiec laptopa otworzył w kącie.

Nie wszystkim wojna ta się podoba.
Trudno ją ukryć. Trudno ją schować.
Nie wszyscy wolą o nic się kłócić,
gdy ktoś próbuje im świat przewrócić.

Agenci wpływu mają moc pracy.
Jak wszystko zakryć? Jak przeinaczyć?
Jak w inną stronę skłonić spojrzenia,
żeby samemu też nie wyjść z cienia.

Najlepiej zawsze ukryć się w tłumie.
Normalny bloger nic nie zrozumie.
Jest przekonany, że wesprzeć trzeba
i tylko Pan Bóg spogląda z Nieba

I do świętego, który przechodził
mówi - Karolu! Tyś się nie godził!
Tyle włożyłeś w to swojej pracy,
a teraz popatrz... Twoi rodacy...