Poezja

Koniec dominacji białego człowieka.
Imperium się kurczy. Do przodu ucieka.
Odkryte zostawia rynkowe przestrzenie.
Na wschodzie już myślą nad ich wypełnieniem.

Pieniądz nie zna granic i własność ich nie chce.
Kto dobrze zapłaci - niech robi co zechce.
Dla wszystkich nie starczy. Nierówne podziały.
Świat żegna kolonie dziś balem wspaniałym.

Otwarte granice.Otworzone klatki.
Na drzwiach zatrzaśniętych stukają kołatki.
Ubodzy chcą pracy, ochrony i chleba,
lecz zalewu biedy wielkim nie potrzeba.

Niech świat się gotuje już we własnym sosie.
Wspaniały liberał maluczkich ma w nosie.
Ma swoje problemy i w kieszeni dziurę.
Chce swoich zjednoczyć. Otoczyć się murem.
I z dala od reszty tworzyć Atlantydę
i wyjść po królewsku - nie cicho, ze wstydem.

Bye, bye Ameryko! Stara Europo,
kto teraz się z tobą podzieli swą ropą?
Kto praw przypilnuje i bronić cię zechce?
Dziś ciesz się swobodą. Balonem na wietrze.