Najnowsze prace:

Poezja

	waska
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (11)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

waska, 13 listopada 2014

Getto

Przez 6 lat budowali mi przed oknem
nowe osiedle.
Jego mieszkańcy postawili
szlaban,
budkę z wartownikiem
i niczym średniowieczni
Anglicy,
od razu się odgrodzili.
Sprytnie wstawili furtkę,
aby mieć bliżej
na tramwaj i wyrzucać odpady do naszych
PRYWATNYCH śmietników!

Ale ci z mojego osiedla
zaspawali bramkę
i mieszkańcy getta
gonią na przystanek
dookoła dwa kilometry.

Tylko siedząc w pokoju
muszę mieć spuszczoną żaluzję,
bo CHUJE zaglądają mi
wciąż do środka.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

waska, 10 listopada 2014

Spotkanie

W niedzielny poranek,
zaraz po tym,
jak Szpilka sprał Adamka
wyszedłem z psami na spacer.
Od razu natknąłem się
na uroczego młodzieńca,
od którego z dwóch metrów
biło wódą.

Ale,ale panie!
- zagaił -
przecież to są Yorki!
Moja mama ma dwa takie...
A pan wie ile to trzeba strzyc?

Ano trzeba
- odpowiedziałem uprzejmie-
inaczej łatwo je pomylić z ręcznikiem
albo wycieraczką.

Gdy skręciłem za blok
usłyszałem ryk odbijający się
od elewacji budynków:
YORKI SĄ THE BEST!

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

waska, 12 marca 2014

Zgon

Pierdolę To!
pierdolę to
pierdo

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

waska, 16 kwietnia 2013

Tajemnica wiary

Poumieram sobie na raty,
bez patosu i form literackich.
Będę robił to samo co zawsze,
by dni poprzednie
nie straciły znaczenia.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 9 | szczegóły

waska, 6 września 2012

Sen Zerwany

Odchrząknięcie, charkniecie,
zgrzyt miażdżonej nogą puszki.
W podartym śnie osiedla
wyklinane niedomknięte okna.
Wyczekując świtu
martwię się tylko o trzy zdania prozy,
podzielone na strofy.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 7 | szczegóły

waska, 14 lutego 2012

Ostatni Brzeg

Moja łódź bezszelestnie dotarła do brzegu,
Charon bez słowa wskazał mi ląd.
Poszedłem wzdłuż plaży bez wiary,bez Boga,
obojętny na cienie i trupi swąd.

Wsłuchany w śpiew syren dotarłem do grobli
i przypomniałem sobie wnet,
o nieznanym uczuciu, co przez przypadek
za życie nie chciało przygarnąć mnie.

Stoję na skraju ostatniego brzegu,
skupionym wzrokiem lustruję dal.
Może ma miłość tu mnie odnajdzie
i już nie będzie tak bardzo żal.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

waska, 9 lutego 2012

Czwarta rano

Nie rozróżniam już kłamstawa i zła.
Relatywizm szarpie nerwy.
Głaskam resztki przeszłości,
nasłuchując szeptów przeznaczenia.
Nowy dzień wstaje,
jeszcze raz wyjdę w świat dziurawy.

liczba komentarzy: 16 | punkty: 20 | szczegóły

waska, 7 lutego 2012

Czarny Wilk

W przedsmutku jesieni

wpatruję się w swoje dłonie.

Pomiędzy wiarą, a niewiarą – cisza,

której nie można wziąć do ręki.

Świat odpływa.

Czarny Wilk wraca do swojej nory,

jęczy głucho, leży bez ruchu -

jest bardzo zmęczony.

Kaftan lęku ogarnia jego ciało,

mur dzielący światy dziurawi mu duszę.

Ale zaraz,dlaczego ja się duszę?

Szukam luki w czasoprzestrzeni,

może się mieści w jednej dłoni?

A może jest zaklęta w nieuchwytnej ciszy?

Muszę się spieszyć – Czarny Wilk już ledwo dyszy.

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

waska, 29 marca 2011

xxx

Pewnie umrę w pół kroku,
zapewne czegoś niedokończe.
I to mnie okropnie wkurwia,
bo lubię być odrobiony.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 14 | szczegóły

waska, 17 marca 2011

Nagrobek z Lastriko

(Tytuł oraz metafory zaczerpnięte z książki Krzysztofa Vargi- zachęcam do jej przeczytania)

Lawiruję pomiędzy słowami, a ciszą
i jestem trochę martwy.
Żyję pośród niemych płyt, książek i zdjęć
w świecie, gdzie dobro i piękno poszły na złom
jako pierwsze.

Podejmuję decyzje bez przekonania i radości,
czasami kontaktując się z internetową rodziną zastępczą.
Niekiedy głupie myśli stroję w metafory.
Muszę uciec z własnego departamentu koszmaru.