Poezja

(1)
 –  Matka, co ty, oglądasz skoki w Willingen?
 
O zobacz – krzyczy mój syn w futrynie – na progu Goldi.
 
- Tak, oglądam skoki, nie żaden pokaz mody Ewy Minge (ależ ma talię ten Benkovič!).
 
A kiedy kolejny zawodnik – Matura,
 
ląduje na buli, syn mówi, że frycowe buli, że za młody żeby się obłowić.
 
No, ale teraz Ahonen, daleko szusnął, kamienna facjata, pokłonił się tylko, pełna kultura.
 
 
(2)
Pokłonił się publiczności, pełna kultura.
 
Ja jednak, póki co, do kuchni. Obiad pitrasić, bom kura. Obiad pitrasić, póki w Willingen
 
nie skaczą nasi. Małysz właściwie, bo on tylko z naszych się może obłowić.
 
Z rywali – rozmyślam w kuchni – groźny jest Goldi,
 
który wrócił do formy (prowadzi, Ahonen drugi, odpadli: Matura,
 
Mateja, Skupień i Benkovič).
 
 
(3)
Tak, Benkovič,
 
chociaż szczapa – cienko lata. Markuje te telemarkety. Ale kultura,
 
jak u Ahonena – pełna. Podziękował za udział widowni. Nie to, co Matura.
 
Ten tylko pokazał figę publice w Willingen.
 
Zatem Goldi,
 
to rywal godny Adama. Goldi się może obłowić.
 
 
(4)
Jeszcze Hannawald. Hannawald się może obłowić.
 
Też szczuplak (chociaż bardziej podoba mi się Benkovič).
 
Ale prędzej niż Hannawald – Goldi.
 
Chłopak złoty, uśmiechnięty, pełna kultura
 
(i zęby). Prędzej więc niż Hannawald, Goldi w Willingen
 
zagrozi Adamowi. Nie liczy się już Matura.
 
 
(5)
Ale co tam Matura,
 
szczyl młody. Ahonen – doświadczony. Ahonen się może obłowić.
 
No, ale na bok gary. Bo już na belce startowej w Willingen
 
Adaś.  Poprawia narty i dynamicznie wskakuje w rozbiegu tory (chuchro, jak Benkovič,
 
i jeszcze ten wąsik, a la Sarmata, romantyczny, polska kultura).
 
Leć Adam, leć, dalej niż Goldi –
 
 
(6)
wydzieram się z kuchni – dalej niż Goldi.
 
Polska biało-czerwoni! Adam na prezydenta. Matura
 
ci nie potrzebna. Nasza kultura
 
polityczna i tak intelektualistów nie trawi. Obłowić
 
się może każdy. Nawet z osła da się zrobić posła. Benkovič
 
na premiera (chociaż nie Polak, ale przystojny).
A Adam ciągle leci. Leć Adam. Ja spadam. Wyrzucić śmieci. Jak wrócę, to pewnikiem będziesz już
nad rynkiem w Willingen.