Proza

Vincenzo Suarez zginał patrząc na czternaście milionów dolarów w gotówce. Jego pozbawione lewej nogi zwłoki odnaleziono przy
autostradzie w Zachodnim Meksyku. Przyczyną zgonu okazał się zawał serca, nie zaś jak wcześniej podano w mediach- wykrwawienie. Suarez umarł naprzeciw otwartej walizki z pieniędzmi. Umarł z rozpaczy patrząc
na dorobek całego swojego życia, czternaście tysięcy baniek- pieniądze, które zdobył dzięki wielu trudom i wyrzeczeniom.

Naczelny jasnowidz Meksykańskiej stolicy Pierre De La Hose Maria widział tę śmierć w swoich snach. Widział Suareza barwiącego krwią piasek pustyni, dręczonego wizjami swoich dzieci, swoich kobiet, domku z czerwoną dachówką nad plażami Big Sur i czekoladowych wafli. Widział Suareza płaczącego w zapadającym zmierzchu, gdy nad wzgórzami budził się
bajeczny rogal księżyca...

Mnie osobiście gówno obchodził Suarez i sny De la Hose Marii. Miałem wtedy siedem lat i umiałem fruwać. Przeskakiwałem nad panelami podłogowymi w wiatrołapie tak, by stopami nie dotknąć fugi. Wiedziałem, że jeśli dotknę spojenia kafelków stanie się coś złego- być może umrę młodo. Jeśli przeskoczę
wiatrołap jednym susem, będę żył wiecznie.
Przeskoczyłem

  Z czasem, po wielu latach, utraciłem wiarę w magię kafelków, a
uwierzyłem w magię kafli - takich jak te z walizki Suareza. To były mroczne czasy. Sprawa tajemniczej śmierci po wielu latach wróciła pod ostrzał opinii publicznej, co więcej, okazała się morderstwem, a znaleziona przy zwłokach nietknięta walizka pełna pieniędzy-najgłośniejszą zagadką. Moja matka uważała, że to sprawa szatana. Kto inny mógłby gardzić pieniędzmi? Matka codziennie modliła się, odprawiała egzorcyzmy, szeptała życzenia, obserwując spadające gwiazdy, a ja wiedziałem, że to tylko jesienny deszcz leonidów. Siedziałem przy kubku z kawą, i patrząc jak paruje, rozmyślałem o miliardach lat przemiany wodoru w hel we wnętrzu słońca. Nie wiedziałem jeszcze jak pozornie nieistotna historia Suareza wiążąca
się z globalną działalnością sekty naturystów i
anarchoprymitywistycznej mafii odzieżowej zmieni losy świata. Gdybybyło inaczej, tamtego dnia nie otworzyłbym gazety, nie poczynił tego pierwszego kroku, który zapoczątkował serię niezwykłych zdarzeń i posłał mnie w fascynującą podróż na dno przepaści. Ale to zbyt długa i ciekawa
historia, by ją teraz należycie opowiedzieć. Dlatego moja opowieść dotyczyć będzie czegoś zupełnie innego...