30 sierpnia 2011

Ucieczka poety

Zdefiniowany umysł widzi wszystko raz
a potem już w sobie
to co odnalazł i sam siebie
w kolejnych poszukiwaniach

czy to tylko poruszający się film?
tak jak płomień tańczący w przestrzeni
który zarzuca długie cienie
na nieruchomą chwilę

aby spojrzeć drugi raz, musimy być pewni
tak pewni własnej trwałości, że aż skłonni porzucić siebie
porzucać bezustannie w poszukiwaniu innej skali, innego spojrzenia
kalibrować świat w jego kolejnych odsłonach
w drgnieniach umysłu, których blask odsłania
najmniejsze różnice perspektyw

należy podkreślić - czas jest sam w sobie
z dala od przeszłości, z dala od przyszłości
z dala od naszych miast skulonych nisko pod gwiazdami
ale tutaj i teraz - jakby zmierzch zastał nas młodych
zawsze młodych, nieustannie przemierzających młodość
w naszej wewnętrznej teraźniejszości

przemierzających donikąd ale podważając
migotliwe drogi, ich bezcelową destynację
nie negującą przypadku i dążenia
w przeciwieństwie do celu
który jest ostatecznym osiągnięciem i punktem
jak punkt osiągający sam siebie bez dążenia

możesz wyjść z domu już teraz
gdzieś pomiędzy czasem a czasem 
bez cienia na przeciwległej ścianie
ot po prostu, tak jak napręża się sznur
aż staniesz się odległą planetą, przestrzenią
którą czas usadził w łożysku
jak własne dziecko w kolebce 
i władcę na swoim tronie


liczba komentarzy: 16 | punkty: 19 |  więcej 

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky,  

"czas jest sam w sobie/z dala od przeszłości, z dala od przyszłości" - no i co herr Einstein? Nie wszystko jednak względne... "możesz wyjść z domu już teraz/gdzieś pomiędzy czasem a czasem/bez cienia na przeciwległej ścianie/(...)ot po prostu, tak jak napręża się sznur" - każdy chyba nosi taki sznur pod kataną...

zgłoś |

Magdala,  

dobra proza.

zgłoś |

Paweł P.,  

z czego wnioskujesz, że to "proza"?

zgłoś |

Magdala,  

tak to czytam :)) ale podobno wierszem jest to, co poeta uzna za wiersz, więc spoko. dla mnie proza. pozdrawiam.

zgłoś |

Florian Konrad,  

Pierwsza zwrotka jest masakrycznie grafomańsko- bełkotliwa, bez cienia sensu. Bez niej wszystko jest ładne. Radzę wyrzucić.

zgłoś |

oczy jak pustynia,  

troszkę jak wykład na temat...sprawnie napisany:-)

zgłoś |

/,  

o czym? :))

zgłoś |

Paweł P.,  

mam wrażenie, że dążysz do zrozumienia tego wiersza jako komunikatu o charakterze informacyjnym. Jeśli potraktujemy go jako płaszczyznę porozumienia między czytelnikiem i autorem, to musi się skończyć dwustronnym przekładem dwóch monologów, bo czytelnik zawsze zatrzyma się na własnej tautologii. Tymczasem moją koncepcją było żeby czytelnik odnalazł w sobie jakieś nieodkryte miejsce-nie-miejsce, i to właśnie dzięki wierszowi, którego nie rozumie, który akceptuje takim, jakim jest, w którym znaczenia ulegają dezintegracji, do słów, do dźwięków, które samym swoim brzmieniem "wywołują" świadomość czytelnika, zmuszają jego wyobraźnię do przeistaczania znaczeń, przekładania na swój język obrazu, który nie jest odzwierciedleniem świata widzialnego. Wolałbym tutaj raczej rozbrajać każdą tezę bez ostatecznej konkluzji, przyjmując jak najwięcej perspektyw, próbując dotrzeć do tego CO SPRAWIA że przyjmujemy tak wiele perspektyw - właśnie do świadomości. Nie świadomości konkretnej rzeczy, ale świadomości jako nieodłącznej cechy naszego człowieczeństwa. To ona jest dla mnie sednem sztuki - wiersz to dla mnie element wyobraźni, który poprzez znalezienie punktu wspólnego, skłania nas do rozpoczęcia podróży badawczej w nieznane, której celem jest odnalezienie siebie nowych siebie, lub odkrycie że inni ludzie również posiadają tę nieuchwytną cechę, która uświadamia nam istnienie życia poza intymnym światem odbiorcy. Pozdrawiam!

zgłoś |

Szel,  

o ! Pawel!!co ty tak pouczajaco prawisz? pisz mi kochany lepiej utracjuszu o kasynie..bo z tego nic nie zapmietam:))

zgłoś |

Paweł P.,  

Wiersz to chyba odruch bezwarunkowy mózgu, reakcja na zaistniale warunki, jak mleko w garnku kiedy zaczyna kipieć. Nic na to nie poradze :)

zgłoś |

Szel,  

niby tak, ale po co mi gole madrosci, jesli od nich tylko glupieje?..zreszta wiesz ze o barwy zycia mi chodzi:)))

zgłoś |

Kasiaballou vel Taki Tytoń,  

Z polotem. Widzi misie.

zgłoś |

Wanda Szczypiorska,  

Nie ośmieliłabym się powiedzieć cokolwiek o treści tego wiersza. Jest jak głęboki oddech; trzeba go poczuć w sobie. I czytać, czytać wielokrotnie.

zgłoś |

Emma B.,  

dla mnie ten wiersz jest jak esencja. Jest w nim materiał na kilka poematów. Zgromadzone w jednym miejscu wspaniałe pomysły na filozofię czasu tracą swoją celność, a szkoda

zgłoś |

Monika Joanna,  

i ja mówię tak.

zgłoś |




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1