Atramentowy-nefryt | |
PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (26) Pocztówka poetycka (1) Dziennik (3) Handmade (3) |
Atramentowy-nefryt, 17 września 2022
przywołuję
z pamięci
i pojedynczych danych
bezosobowych
ciebie
obmywam ciało
z tęsknoty obmywam
"poczekaj nim zaśniesz"
świeca zgaśnie
tylko wtedy
gdy sama zechce
zabawa z wiatrem
dodaje tlenu
blask jest nieunikniony
A.
Atramentowy-nefryt, 22 lipca 2022
jesteś blisko
choć daleko
jesteś we mnie
ale poza mną
wytrzymam
dla dobra
musisz pocieszyć
przytulić
tych którzy bez ciebie nie mogą
dalej
ja wytrzymam
dam radę
A.
Atramentowy-nefryt, 19 lipca 2022
to nie magia
i nie czary
tylko wtedy zadrga
w rytm własnej muzyki
jak tkniesz
uchwycisz
zwilżysz
naprawdę
A.
Atramentowy-nefryt, 21 kwietnia 2022
powstaje z oparów nocy
bez śladów wczorajszego dnia
ciche
szczere
ogrzane ciałem
...
słońce
muska je zalotnie
jasnym promieniem
a ono
broniąc się tylko przez chwilę
ulega
i rozkwita
jako prawdziwe
wolne od krasomówstwa
pragnienie
twojej bliskości
A.
Atramentowy-nefryt, 18 kwietnia 2022
milimetr po milimetrze
podąża wzdłuż krzywej
gładkość sprzyja
zatrzymuje się
przed każdą wypukłością
obejmuje chwilowo całokształt
i zmierza dalej
zagłębiając się w szczegóły
coraz odważniej
pewniej
dobitniej
a siła wrażeń
na granicy bólu
i ekstazy
to nie ból
to rozkosz
A..
Atramentowy-nefryt, 17 kwietnia 2022
nie myśl
że już nie myślę
myślę nadal
chociaż staram się nie myśleć
że myślę
z myślami zastygłam
zamilkłam z myślami
zamyśliłam się
nie drażnię myśląc
myśląc nie ranię
tak myślę
rozmyślam
czasem zmyślam
wymyślam
dziś subtelnie
a jak jutro
pomyślę
A.
Atramentowy-nefryt, 8 kwietnia 2022
jestem
jaka jestem
brzydka
ładna
stara
młoda
nie wiem
działam pod wpływem
nie pytaj
dlaczego
i o mądrość
nie pytaj
Atramentowy-nefryt, 31 marca 2022
przytulam
niemym powitaniem
cichą tęsknotą
ukrytym wspomnieniem
przytulam bardziej
wobec śmierci za ścianą
wbrew zasadom
i losom na przekór
przytulam prawdziwie
bezinteresownie
i namacalnie
w tej nieobecności
A.
Atramentowy-nefryt, 11 marca 2022
zimowa podróż
nieprzypadkowa
do miejsc poznanych latem
i znów
w poczuciu obowiązku
przesiadka w wielkim mieście
nadzieja
wstrzymany oddech
tylko że
za wcześnie
o trzy wiersze
za wcześnie
ucichła melodia pozdrowień
pozostało echo milczenia
A.
Atramentowy-nefryt, 9 marca 2022
zbudzona westchnieniem dnia
z tęsknoty za nocą
dla której niemożliwe
staje się możliwym
i znów cisza
tylko ta kropla rosy
na stopach
jak pocałunek nocy
zbiegłej przed świtem
A.
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
31 października 2024
Naga prawdaMarek Gajowniczek
31 października 2024
Sobie a muzomMarek Gajowniczek
31 października 2024
3110wiesiek
31 października 2024
czas śmiercisam53
31 października 2024
listopadjeśli tylko
31 października 2024
Rodzinami ruszajmy na cmentarz!Marek Gajowniczek
31 października 2024
Dudinka. Beton i stalArsis
30 października 2024
Słoneczko poplonoweJaga
30 października 2024
Kruchość.Eva T.
30 października 2024
Siła do śnienia życiaBelamonte/Senograsta