Proza

Przeciw czemu protestujemy mówiąc, że tak źle, jak teraz, jeszcze nie było? Było, i to wielokrotnie, gdyż nic nowego się nie dzieje; Kaligulę zastąpił Trump, a konia w senacie Mask (zapomnieliśmy, że ludzkość nie powstała wczoraj i z różnym skutkiem istnieje od tysiącleci. Po drodze żył sobie Aleksander Macedoński, Czyngis Chana też nie zabrakło, Chiny także namieszały w Historii, a o Hitlerze czy Stalinie, mówić nawet nie warto, bo kreatury owe tak bardzo wżarły się w naszą świadomość, że gdy chcemy rzec o tragediach dla narodów, ich nazwiska nasuwają się same).

W czasach kaligulowego władania, senat składał się z wazeliniarzy kubek w kubek podobnych do tych, co aktualnie zasiadają na Kapitolu. Zastraszonych i szantażowanych rozmaitymi utratami, nigdy nie brakowało. Ludzie przylepiający się do złej władzy, czerpiący chwilowe profity z jej przejściowego panowania, wieszali się przy niej od początku świata.

Powiedzieć więc można, że jesteśmy oswojeni istnieniem tego rodzaju nieprawości. Tym bardziej powinno nas dziwić cykliczne zaskoczenie faktem, że oto zdarza cię coś niespotykanego przedtem. Nie powinno, a jednak ciągle żywimy nadzieję, że Historia uczy nas czegoś, że przerwiemy zaklęty krąg tradycyjnych ”błędów i wypaczeń”.
*
Gadanie o tym, że osioł został wybrany na stanowisko prezydenta, premiera lub prezesa ,„zgodnie z prawem”, albo że „na tym polega demokracja”, każe zastanowić się, czy w naszym trzecim tysiącleciu nie należałoby zmienić tego prawa i archaicznego sposobu rozumowania, który to sposób zezwala łajdakom na chodzenie w glorii.

Zezwala i usprawiedliwia. Tym samym ośmiela osła i umacnia w przekonaniu, że postępuje słusznie, a mylą się ci, co twierdzą inaczej. Dokąd więc pozostaniemy przy obecnych definicjach prawa i demokracji, do kiedy nie zabronimy durniom kandydowania na najwyższe urzędy w państwie, u steru władzy będą Kaligule i ich wierne perszerony.