Latest items:

Poetry

	Efka
	PROFILE About me Friends (8) Poetry (23) Prose (2)

latest best rating most commented

Efka, 30 october 2011

Pierwszy listopada

Idąc od bramy balansuję jak na linie
między ciałami
żywych
a światłami tamtych
W końcu grób:
jak zastawiony stół
przy nim ich i nasze
bardzo wciąż ziemskie
obcowanie.

number of comments: 25 | rating: 16 | detail

Efka, 11 march 2013

***

Słupek rtęci
nisko
na termometrze
głosy ptaków wysokie
w powietrzu
Wiosna?

number of comments: 15 | rating: 19 | detail

Efka, 27 march 2011

Leży na tapczanie.
Otwarto okno.
Musi tak leżeć dwie godziny a potem przyjadą.
Ludzie usiedli w kuchni.
Córka odchyla głowę na oparcie fotela.
Kuzynka milczy, jutro
koleżankom opowie o wszystkim.
Już są, już pukają.
Sąsiadka wraca, drapie w swoje drzwi, niechże ten mąż już
otworzy.
Jak interes panie Kruk, interes idzie dobrze.
Usiądźmy już jej nie ma.
Wszyscy są zmęczeni.

number of comments: 14 | rating: 7 | detail

Efka, 11 july 2012

W co nie wierzę

Nienajgorsza pogoda, popatrzmy w zoo na ptaki –
zaproponowano mi tego dnia.
Stałam później przed jedną z klatek a tu mały chłopiec

czerwona bluza, za szerokie dżinsy
„Nie wierzę w sowy, sowy nie istnieją!”
-woła do mamy.
Jest jasny dzień, więc spod skrzydła
nawet nie mrugnie na niego pomarańczowe oko.
„Nie wierzę w miłość, młość nie istnieje”
uśmiecham się do siebie wracając do miasta.
A tu ulicą idą ludzie
tak po prostu każdy w swoją stronę
dalecy mi i bliscy
za mną i przede mną,
powietrze właśnie zapachniało jak zwykle po deszczu
A niebo
cicho trwa w górze.

number of comments: 11 | rating: 14 | detail

Efka, 27 may 2011

Ono

Zerka z luster i szyb
w kałużach
chybocze z wodą
widzę je kątem oka
gdy mijam okna wystaw
kpi ze mnie rozmazane jak plama na łyżce
tak wytartej że aż błyszczy
A czasem wyjrzy spod powiek
przyjaciół i wrogów
to samo zniekształcone odbicie
mojej twarzy

number of comments: 9 | rating: 13 | detail

Efka, 13 october 2010

***

Ogniska domowe wabiły mnie od lat
zwłaszcza wieczorami
o zmierzchu który upiększa
wszystkie zatarte kontury
sprawia że ognie są jaśniejsze
grzeją mocniej
nawet zza szyby
tyle ich było a każde nie moje

gdy w końcu tam dotarłam wyszła na jaw prawda

to było światło żarówki

number of comments: 8 | rating: 5 | detail

Efka, 21 october 2010

***

Z roku na rok wyrabiałam w sobie nawyk tęsknoty
teraz moje myśli wędrują przez obce osiedla
szerokie i wąskie ulice nieznane nabrzeża
ufnie stukają do drzwi albo w szyby tłuką
czają się pod progami
Ja za nimi – niewidoma którą wiodą ślepi

To wina nawyku tęsknoty śmieją się myśli
sama wołasz do siebie
nieznane miasta
zawsze milczą

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

Efka, 12 july 2010

"Lato, na osiedlu"

Ziemia czy niebo gołębie nie podjęły decyzji
pióra i brud się kłębią
między trzepakiem a śmietnikiem
starszy pan uczepił się ławeczki
nie chce odlecieć
na razie.

number of comments: 6 | rating: 7 | detail

Efka, 16 december 2010

Drewniany kościół

Drewniany kościół otwiera
codzienne połączenie
z niebem
spokój nieskończony
a tu ludzie jak pyłki
jak zapałki przy drewnianych
grubych ścianach

number of comments: 5 | rating: 7 | detail

Efka, 7 september 2010

"Lato, na przystanku"

Torebki, aktówki, pudła pchają się na ławkę
ba, nawet zwykłe siaty chcą zająć
miejsce elity to jest nasze
walizek, tych na kłódkę czy na zamek
czy nawet toreb podróżnych
mamy misję i należy nam się
Miejsce na tej ławce
dzielimy ją z bezdomną kurtką i portkami
ale o to
mniejsza
stać nas na gest

number of comments: 4 | rating: 9 | detail

10 - 30 - 100