7 march 2012
Szyba
odrasta to we mnie
bez słowa bez wyjaśnień
co jakiś czas
woła
blisko tej i tamtej strony
przenikanie
głód spojrzenia
w nieobecności słów
zakorzenia się
życzliwy gest
czasem wystarczy
otworzyć okno
Latest items:
other poems: Nieważkie scenariusze, Istnienia, Do mnie manie, Złudna chwila, Szyba, Zimowy horyzont, Dworzec zachodni, Mieszkam, Most bliskości, W trasie, Poranek, Kłusownik, Kalkulacja, Dywan, Pusty las,
Latest comments:
2 august 2025
Weronika
Jednia.
1 august 2025
violetta
Mech bardzo powoli rośnie:)
1 august 2025
Życie pochłania. Piękny wiersz.
1 august 2025
sam53
grzyby porastają wszystko, mech to już wyższa
31 july 2025
Bezka
Cudny klimat
31 july 2025
Ewa, aż zabrakło mi słów
30 july 2025
AS
mistrzostwo...
30 july 2025
przywiera do kości ten Wiersz...
30 july 2025
Bardzo fajne
28 july 2025
Łukasz Radwaniak
Temat stary, ale jary i dorze potraktowany:)
27 july 2025
Jaga
Dla mnie trwa w każdym aspekcie. A deszcz i
27 july 2025
Wrona siwa :)
2 august 2025
wiesiek
2 august 2025
Jaga
31 july 2025
absynt
31 july 2025
absynt
30 july 2025
absynt
29 july 2025
wiesiek
28 july 2025
Jaga
28 july 2025
absynt
27 july 2025
wiesiek
26 july 2025
wiesiek