Diary

nad butelką można siedzieć wieczność.
jest wyrozumiała na bezczynność, 
kiedy pęka, pęka i ból.  
porozrzucane na drodze szkło, wygląda
jak niebo, które się w niem odbija.

wiatr, przypomina jak łatwo zmienić
porę, wystarczy słabszy liść.
a przenosi kamienie, chociaż tego nie widać.

ludziom brakuje nie szczęścia, ale miejsc.
nie miłości, ale ciepła.
a melancholia? to tylko łupina.
nic w niej nie odrośnie,
dlatego nie zatrzymuj łupin.