Poetry

Samotność nie ma wieku, imienia, domu.
Jest ciężka. Ołowiane chmury i znikomy deszcz.
Moje życie.

Wczoraj mieliśmy gości, alkoholowe popołudnie
zniknęło, po zamknięciu bramy odpaliłem whiskacza.
Wybudzony otwieram oczy i nic.

Wschodzące słońce, sypialniana cisza, śpisz.
Obserwuję drżenie powiek, liczę oddechy, majaczysz.
Dziewczyna z moich marzeń tak by nie spała.

Rude pukle,
na napuchniętej cipce kropla rosy.
Uwielbiam bajki – o Szeherezadzie, skarbach Salomona.
Kocham błysk złota – jego lepki smak.

Wszystko jest ułudą. Wymarzony basen bez wody i my,
zagubieni we wrzosowiskach, tracimy sens, a ty,
kurwa, wciąż śpisz. Powiedz coś.