Latest items:
Whisper, 30 september 2014
Wystrój współczesny
W tym sezonie polecamy:
epitafium dobrych myśli
do powieszenia koło zdjęć babci i dziadka
nad elektronicznym kominkiem
W sypialni obowiązkowa
miniatura sprywatyzowanego
Instytutu Realizacji Marzeń
Niezastąpiony w kuchni
hologram
talerzy na
domowników przy
psa pod
zakurzonym stołem
W promocji:
Kosze do segregacji śmieci
w trzynastu kolorach
na pragnienia
na uczucia
na wiarę
W konfekcji nowość!
Uśmiechy na własność i na wynajem!
Tylko dziś
dwa w cenie jednego
Ciepłe sprzedają się jak bułeczki
Szczere na wagę złota
Z głębi serca szyte na miarę
Złośliwe bez ograniczeń
Ironiczne pod kolor torebki
i dopasowane do krawata
Do każdego sztuczny gratis
do noszenia na co dzień
Whisper, 29 september 2014
Jak
Jak wsunąć dłoń między chmury
zmierzwić je jak lekki wiatr
jak znów po raz któryś
odsłonić je, by ujrzeć świat
jak odróżnić wszystkie krople
po ich dźwięku, kształcie łez
osuszyć policzki mokre
cichy płacz zamienić w śpiew
jak niebo przystroić tęczą
przeciągnąć ją wzdłuż obłoków
jak tą delikatną wstęgą
związać upragniony spokój
jak we włosy wpleść promienie
rozgrzać słońcem każdy dzień
jak otulić się myśleniem
że deszcz znów ominie mnie
Whisper, 29 september 2014
Słowa
Plączą mi się pod palcami,
same rządzą losem swym,
pod różnymi postaciami,
tworząc razem prozę, rym.
Giną w połowie urwane,
rozpędzone gdzieś przez wiatr.
Ciążą niewypowiedziane,
zniekształcane wciąż przez czas.
Rodzą się między myślami
z zagubionych w biegu snów
coraz innych, a tych samych,
pozbawiając zawsze tchu.
Może są to tylko słowa
znaczące tyle, co nic,
lecz moc, by nimi czarować
to dla mnie więcej niż być.
Whisper, 29 september 2014
Bez tytułu
Zaginiona w czasie chwila
błąka się w podświadomości,
czegoś dzisiaj nie zrobiłam,
zapomnę, tak będzie prościej
Za moment ważne spotkanie,
lecz przełożę ze dwa razy
na drugim nie poprzestanę,
ot tak, żeby nie wyjść z wprawy
Nie, nie zdążę, zrobię jutro,
może jednak przełożymy?
pasuje ci tak na szóstą?
no to tak się umówimy
Czy pamiętam? tak, poniekąd,
posłużę się kalendarzem
wiem, do końca niedaleko,
kontroluję przebieg zdarzeń...
O czym to ja zapomniałam?
Wiem już, chyba o tytule
Słusznie się nie wysilałam,
nie przejąłeś się w ogóle
Whisper, 7 june 2015
List do siebie
Myśli nie myśli
rozplątują się same
nieskrępowane spojrzeniem
Zaginione w biegu chwile
schowałaś w puszce herbaty
Kostka cukru przywoła wspomnienia
Zostaw długopis, weź pióro
tak, na półce po lewej,
tej umorusanej atramentem
Litery lśnią tak jak wczoraj pisane
bladym świtem po nieskończenie długiej nocy
kroplą deszczu tak samo inną od pozostałych
bliskim szeptem odległej Przystani
sercem bijącym mocniej niż kiedyś
uśmiechem skrytym w cieniu dni
słowami zaginionymi w sumie chwil
zamknij oczy
schowaj mnie do koperty
na czarną godzinę
Whisper, 18 october 2014
Oddam, wymienię, odsprzedam
Mam coraz większą ochotę
oddać za kilka ciepłych słów
wszystkie nieprzespane noce
zrodzone z niespełnionych snów.
Na szczerze chciane wspomnienia
wymienię z chęcią cały gniew,
który bez cienia zmęczenia
wciąż błądzi pośród suchych łez.
Odsprzedam za pół uśmiechu,
którego i tak nie brak ci,
długie, puste, bez pośpiechu
spędzone w samotności dni.
Jeszcze więcej się pozbędę -
mroku serca, trudnych myśli,
z ogłoszeniem na zachętę,
aby tylko kupcy przyszli...
Whisper, 12 june 2015
Przystań
W oddali dwie zakochane wysepki nie spuszczają z siebie wzroku
Wolno tonąc w narastającej ciszy i pogłębiającym się mroku
Za nimi dwa ciemnozielone brzegi wygięte w niezwykłym ukłonie
Wyciągają do siebie tęsknie ramiona próbując chwycić się za dłonie
Lewy usłany był długim, migoczącym płaszczem niczym niebo gwiazdami,
Prawy rozmyślał w skupieniu pośród wzgórz porośniętych młodymi drzewami.
Z głęboką nostalgią oba brzegi przymykając zmęczone już oczy
Zasypiały powoli pod hebanową osłoną nadchodzącej nocy
Srebrny sierp zwykle przypatrywał się im z nieskrywanym zaciekawieniem,
Kiedy wędrował po atramentowym nieboskłonie z cichym westchnieniem
Pozostawiał na morskiej toni długą poświatę niczym drogę do nieba,
Słuchał jak spokojna toń cichutko nuci i melodyjnie śpiewa
Po pewnym czasie do wtóru zaczynał jej też przygrywać delikatny wiatr
Kołysząc zielonymi gałęziami i marszcząc jej nieskazitelną twarz
W końcu zmęczony przystawał na chwilę pod ogromnym krzewem rozmarynu
I, odpoczywając, spokojnym wzrokiem patrzył jak chwile leniwie płyną
Potem obserwował gwiazdy stopniowo pojawiające się obok siebie.
Które nieśmiało, lecz coraz mocniej i piękniej świeciły na nocnym niebie.
A ja, siedząc na Przystani, przyglądałam się temu od czasu do czasu
Czując w powietrzu cudowną woń rozmarynu i piniowego lasu..
Whisper, 18 october 2014
A gdyby tak
A gdyby tak rozbić się na bezludnej wyspie?
Sam na sam. Bez nikogo.
Wraz ze statkiem zatopić wspomnienia wszystkie
I życie zacząć tak na nowo?
A gdyby tak wznieść dom marzeń ze znalezionych gałęzi?
Na uboczu. U źródeł strumienia.
Przemierzać wyspę niczym ptak wyrwany z uwięzi
I szybować tak bez wytchnienia?
A gdyby tak zatrzymać się na skalistej przystani?
Odetchnąć. Choćby przez chwilę.
Jeszcze raz przyjrzeć się temu wszystkiemu w oddali
I odlecieć tak, zostawiając ją daleko w tyle?
A gdyby tak z drzewa spokoju zrywać zielone owoce?
Niewielkie. Lecz pełne słodyczy.
Gwiazdom przypatrywać się przez te wszystkie noce
I spędzać tak czas w niczym nie zmąconej ciszy?
A gdyby tak stoczyć raz walkę z deszczem i wiatrem?
Samotnie. Bez pomocnej dłoni.
W chwili słabości wspomnieniom z rejsu się przypatrzeć
I zapragnąć tak powrotu do nich…
Whisper, 19 october 2014
Pierwszy pacjent
Kiedy boli, drażni, dramat,
na fotelu cię posadzę,
lecz co dalej? Nie wiem sama,
ja się nie znam, co poradzę?
Gardło zasycha od stresu,
nogi trzęsą się jak z waty,
umysł z tabel i wykresów,
nie pamiętam nic poza tym.
Jak tu zacząć... A, badaniem...
Otwórz szerzej mi tę buzię!
Przecież nic ci się nie stanie,
może coś tam jednak umiem...
Jak próchnica, to wiercimy,
wypełnimy zaraz ładnie.
Proszę nie jeść pół godziny,
może plomba nie wypadnie...
Tak, już można, do widzenia,
idę opaść na kanapę,
asystent mnie nie doceniał,
przewidując wielką klapę.
Niemożliwe... Juz kolejny?
Miejsce pracy już gotowe?
Drżącą dłonią chwytam zgłębnik...
Oby nie znów kanałowe...
Latest comments:
4 may 2024
Weronika
Boli bo rektoskop to nie gadżet analny, więc
4 may 2024
Jutro jest niewyrażalne i nie do odgadnięcia.
3 may 2024
violetta
Drzewka do jedzenia:)
1 may 2024
Tak;)
1 may 2024
kb
złotej*
1 may 2024
kontoler żłotej poświaty
1 may 2024
samo życie, każdy swoje brudy ma, lepsze czy
1 may 2024
romantyczny to romantyczny, prawdziwy taki
1 may 2024
ten ketchup to fakt, trzeba przypilnować przy
1 may 2024
interesujący przekaz, jak dla mnie o własnej
1 may 2024
ucieczka z przewidzianym powrotem to też stabilizacja...
29 april 2024
Nie jest niczym podyktowany:)
5 may 2024
wiesiek
5 may 2024
absynt
5 may 2024
Satish Verma
4 may 2024
absynt
4 may 2024
kalik
4 may 2024
wiesiek
4 may 2024
Satish Verma
3 may 2024
absynt
3 may 2024
wiesiek
3 may 2024
Satish Verma