8 november 2013
Dla Małgorzaty
Śmierć stawia wszystkich przed lustrem prawdy
której za życia nie dostrzegamy
czas zatrzymania przechodzi każdy
kto nagle stracił osobę kochaną
za życia chcemy zmieniać w nich wszystko
wciąż naginamy ich do nas samych
nie wiemy przecież co niesie przyszłość
więc na bieżąco *jakoś* kochamy
a kiedy śmierć zabierze nam kogoś
bez kogo życie sensu już nie ma
to każdy obok jest wtedy wrogiem
ich nie dotyczy innych żałoba
potrzeba czasu by się oswoić
z wyrokiem który na nas wydano
i wiem Maleńka jak Ty się boisz
ale pamiętaj ; jestem! ta sama!
mimo że życie nie było łaskawe
i darowało nam inne ścieżki
spotkałyśmy się po latach znowu
by razem dżwigać przeżyte klęski
zatem pamiętaj gdy mnie zabraknie
to nie rozpaczaj lecz pomyśl o tym
że był ktoś kto kochał Ciebie naprawdę
resztę....powiemy sobie POTEM.
26 april 2024
The EntitySatish Verma
25 april 2024
2504wiesiek
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma
23 april 2024
Three poemsAdam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Echoes TravelSatish Verma
21 april 2024
od wewnątrzsam53
21 april 2024
2104wiesiek
21 april 2024
Picking RelicsSatish Verma
20 april 2024
To Dying MuseSatish Verma